Surveillance loont, of toch niet?

Surveillance loont. Minister Opstelten (Veiligheid & Justitie) lanceerde onlangs zijn voorstel om Automated Number Plate Recogntion (ANPR) aanzienlijk uit te breiden. Camera's met ANPR-software scannen kentekens om die langs verschillende opsporingslijsten en zwarte lijsten te leggen. Het voorstel heeft hem vanavond terecht een Big Brother Award opgeleverd. Maar ANPR levert ook de staatskas een leuk zakcentje op. Onze Steeph vond in de begroting van 2014 een bedrag van drie miljoen euro ingeboekt. Niet als kosten, maar als opbrengsten. Met ANPR kun je makkelijker controleren. Aangezien de plannen erin voorzien om het systeem landelijk uit te rollen en mogelijk ook camera's van het ministerie van Infrastructuur in te zetten, wordt continu overal iedereen gecontroleerd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Jay Phagan (cc)

Staat bouwt digitale hekken aan de grenzen

Wie denkt dat hij sinds het Verdrag van Schengen ongecontroleerd de grenzen kan passeren, heeft het mis. De kans om gecontroleerd te worden is veel groter dan voor de inwerkingtreding van het grensverdrag, namelijk 100 procent. Aan alle binnengrensovergangen wordt een nieuw controlesysteem uitgerold: @MIGO. Dat vergelijkt kentekennummers met allerlei zwarte lijsten. Naar goed Nederlands gebruik beperkt de techniek zich niet alleen tot handhaving, maar wordt er ook al nagedacht over opsporingstoepassingen. En naar goed Nederlands gebruik wordt daar weer heel geheimzinnig over gedaan.

Over @MIGO (@automatisch Mobiel Informatie Gestuurd Optreden) is niet zo heel veel bekend. Het wordt maar een paar keer kort genoemd in Kamerstukken en via google vind je een korte projectomschrijving bij TNO, een van de onderzoeksinstellingen die aan de wieg van het systeem hebben gestaan. Met een beroep op de Wet  openbaarheid van bestuur haalde ik meer informatie naar boven, al werden de meest belangrijke stukken niet vrijgegeven of zwartgemaakt door het ministerie van Veiligheid en Justitie.

@MIGO is vanaf 2003 ontwikkeld door een samenwerkingsverband van LogicaCMG, TNO en de Koninklijke Marechaussee. @MIGO is een kentekenherkenningsyteem (ANPR, Sargief) dat via cameratoezicht informatie over verdachte voortuigen sneller bij de Marechaussee moet brengen, zodat die zijn taak in het toezicht op vreemdelingen effectiever en efficiënter kan uitvoeren. De Marechaussee vergelijkt de kentekendata met verschillende bronnen, zoals die van de Rijksdienst voor het Wegverkeer, Het Nationaal Schengen Informatie Systeem en het Opsporingssysteem. Een betere handhaving dus, op zich niets mis mee.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bewaarplicht als boegbeeld van onze bevrijding

Deze gastbijdrage is van Axel Arnbak van Bits of Freedom. Het stuk is ook op de site van BOF te lezen.

Stilaan openbaart zich de impact van deze massale controlemaatregel op de privacy en vrijheid op het internet. Deens onderzoek laat zien dat iedere burger door de bewaarplicht circa 225 keer per dag wordt gemonitord. Iedere zes minuten wordt vastgelegd met wie iemand belde, hoe lang, waar hij was. Inkomende en uitgaande e-mailtjes, sms’jes en mms-berichten vallen eveneens onder de bewaarplicht. ‘Wie zijn de anonieme bronnen van die kritische journalist?’, ‘was u op kerstavond van 17:01:12 tot 17:34:51 bij uw psycholoog?’ Door dataretentie ligt het antwoord op dit soort vragen voor het oprapen in de databanken van telefonie- en internetproviders.

Voor het oprapen, omdat deze privé-informatie eenvoudig opgevraagd kan worden door instanties belast met de bestrijding van terrorisme en criminaliteit (‘opsporingsdiensten’). De bepalingen in het Wetboek van Strafvordering zijn zo ruim geformuleerd dat in theorie van vrijwel iedereen gegevens kunnen worden opgevraagd. Je hoeft niet ‘verdacht’ te zijn, de aanduiding ‘betrokkenheid’ is al voldoende voor een vordering, die niet getoetst wordt door een rechter-commissaris. Dus als uw collega verdacht wordt van de ‘heling van een goed’ (koopt een fiets op straat, bijvoorbeeld), kan de officier van justitie al uw bel-, sms- en internetverkeer van de afgelopen twaalf maanden inzien. Het wordt zelfs grappig, als we de wet goed bestuderen. Als uw zoon verdacht wordt van het ‘gebruiken van een hond als trekkracht’ kan de politie al uw telecomverkeer opvragen. Laat die hond voortaan zelf maar uit, u weet nooit wat kleine Max van plan is!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Don’t mess with the dominant classes

bodyscanner imageA good point (via), it’s funny how something gets outrageous only when it affects the white, middle/upper, professional classes:

“Airport security theater does deserve some pushback, and I think it would be great if passengers simply refused to comply with gross violations of their privacy that do nothing to make air travel safer.  I doubt too many people will resist, though, since not flying is usually not a realistic option for people who have places to be and have already packed and schlepped everything to the airport.  TSA has us, literally and figuratively, by the balls.

That said, this is not the great civil rights battle of our time.  Passengers are not being hauled out of their homes or tortured or placed in prison without access to legal counsel — things that actually have happened to American citizens in recent years in the name of security.  Nor are people being turned away from the polls or told they can’t unionize or being beaten by police officers — also things that have happened to real live Americans in recent years.  What’s going on in the airports is simply a form of government humiliation that has hit the professional class.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De humorloosheid van het nerveuze gezag

Je staat met een stuk karton in de stationshal met daarop geschreven ‘Everything is okay’. Mag dat? In Engeland niet.

Charlie Veits is een vreemde activist. Hij woont in Londen, heeft filosofie gestudeerd. Kwam naar eigen zeggen terecht in ongepland kantoorwerk. Werd in 2009 ontslagen. Kocht een videocamera en bevindt zich sindsdien op een zoektocht naar het wezen van de samenleving en het wezen van zichzelf. Dat allemaal onder de banier van the Love Police.

In zijn filmpjes stelt hij onder meer de ‘safety state’ aan de kaak en wat dat betreft bieden Londen en Engeland een onuitputtelijke inspiratiebron. Ik vind zijn filmpjes naast grappig, buitengewoon verhelderend. Hij legt de enge zenuwachtigheid bloot rondom kwesties van openbare orde, veiligheid en consumentisme. Daarnaast tonen zijn filmpjes keer op keer de humorloosheid van het gezag. Hij richt zich niet alleen tegen politie maar vooral ook tegen de vraatzucht van private bedrijven in het publieke domein.

Een serie gaat over ‘Everything is okay’. Het verspreiden van die boodschap, in het openbaar, brengt hem en een kompaan telkens in de problemen. Sommige filmpjes gaan wat lang door. De eerste twee zijn de moeite waard om uit te kijken. Bij de anderen zijn vooral de eerste minuten interessant. Hoewel interessant is misschien niet het beste woord: eng dekt de lading beter. Voor wie weinig tijd heeft: het laatste filmpje is een compilatie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

U wordt gezien (4): sousveillance

Surveillance is in zijn meest basale vorm het systematisch waarnemen en eventueel vastleggen van iemands aanwezigheid of gedrag. Het roept al snel associaties op van camerabewaking, of van agent bromsnor die de plaatselijke hangjongeren in de smiezen houdt. Maar er zit veel meer in. We kunnen vijf vormen van surveillance onderscheiden: panoptische surveillance, dataveillance, synoptische surveillance, sousveillance en zelfveillance. Vandaag sousveillance. Waarbij iedereen iedereen in de gaten houdt. Hier afleveringen 1, 2 en 3.

In Engeland hangen inmiddels zoveel camera?s dat er niet genoeg beambten zijn om de beelden uit te kijken. Het bedrijf Internet Eyes CCTV heeft daar een slimme oplossing op bedacht. Zij schakelt de beelden door naar een netwerk van gewone burgers die thuis, vanachter hun pc, de beelden uitkijken voor een vergoeding. Wie ziek thuis zit, zich verveelt, werkloos is, of het gewoon leuk vindt om de mensen in een andere buurt of stad in de gaten te houden, kan zich inschrijven.

var flashvars = { plugins: 'viral-1&viral.onpause=false&viral.functions=all', mute: 'false', file: 'http://www.denaaktemens.nl/wp-content/plugins/proplayer/playlist-controller.php?pp_playlist_id=964-0&sid=1266361086', enablejs: 'true', javascriptid: '964-0', backcolor: '111111', frontcolor: 'cccccc', lightcolor: '66cc00', skin: 'http://www.denaaktemens.nl/wordpress/wp-content/plugins/proplayer/players/skins/stijl.swf', stretching: 'fill', repeat: 'false', autostart: 'false' };

var params = { wmode: 'transparent', allowfullscreen: 'true', allowscriptaccess: 'always', allownetworking: 'all' };

var attributes = { id: 'obj-pro-player-964-0', name: 'obj-pro-player-964-0' };

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

More eyes in the sky

Politieman met een UAVNiet alleen God ziet alles. The Guardian onthult vandaag het bestaan van een omvangrijk nieuw surveillence-programma in Engeland. De komende jaren zal een aantal politiekorpsen unmanned aerial vehicles (UAV’s) inzetten. Dit zijn spionagevliegtuigen die nu vooral in Irak en Afghanistan worden gebruikt. De plannen gaan ver. En ontwikkelingen op Europees gebied maken duidelijk dat dit soort plannen niet tot politiestaat Engeland beperkt blijven.

De eerste drones moeten eind dit jaar de lucht in gaan en tijdens de Olympische Spelen van 2012 massaal ingezet worden.  Met een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur onthult The Guardian echter dat de spionagevliegtuigen voor veel meer doeleinden worden klaargestoomd: het vastleggen van asociaal rijgedrag, diefstal van tractoren, toezicht op visserij, het in de gaten houden van demonstranten, het volgen van overvallers. Om de kosten te drukken moeten de spionagevluchten tijdens rustige uren commerciële surveillancetaken uitvoeren: de data worden  dan doorverkocht aan bedrijven. De vliegtuigen bevinden zich op een hoogte van zeven kilometer en zijn dus onzichtbaar vanaf de grond.

De politie beseft dat deze vergaande vorm van surveillance (in het toch al minutieus bespioneerde Engeland) gevoelig ligt en heeft een mediastrategie opgesteld, die ook is uitgelekt. Door te hameren op het onderscheppen van illegalen op Het Kanaal en veiligheid van de Olympische Spelen hoopt de politie het draagvlak te vergroten. De politie wil het namelijk erg graag, omdat het de politiepraktijk ingrijpend zal veranderen en verbeteren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige