Dat het opjagen en beschimpen van vrouwen in minirokjes ook heel goed kan zónder moslims bewijzen de katholieke studenten van de Bandeirante universiteit in Brazilië: een goedkope maar slechte universiteit voor de conservatieve onderklasse even buiten São Paulo. Een studente die naar college ging in een rood minirokje (foto) werd de campus afgejaagd door een joelende menigte. Minutenlang werd ze achtervolgd door tientallen studenten waarvan velen de 'heksenjacht' gretig vastlegden op hun mobiele telefoontjes: aanschouw de moderne Middeleeuwen. "Puta... puta... puta!!!" scandeerden de toekomstig hogeropgeleiden, zich blijkbaar niet bewust van het feit dat in Nederland het woord "hoer" onlangs een positieve herdefiniëring heeft ondergaan? Uiteindelijk moest de politie er aan te pas komen om de opgejaagde jonge vrouw te ontzetten. Later heeft het bestuur van de universiteit -geheel in lijn met de kerkelijke mores- niet de daders maar het slachtoffer het zwaarst gestraft. Ze werd de universiteit afgeschopt vanwege het niet eerbiedigen 'ethische principes en academische waardigheid'. Wie denkt dat heel Brazilië een groot Copacabana strand is vol frivole vrijpostigheid is heeft het mis. Conservatisme is de dagelijkse standaard in de Braziliaanse samenleving, gecombineerd met stijlloze hetze levert dit minder fraaie beelden op. Onder druk van de federale overheid heeft de universiteit de studente gisteren opnieuw toegang verleend, maar of ze met plezier terugkeert is nog maar de vraag?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.