Closing Time | Vamos A La Playa

https://www.youtube.com/watch?v=sTsVJ1PsnMs De Koude Oorlog, wie kent ‘m nog? Spanningen tussen Oost en West, met altijd op de achtergrond die nucleaire dreiging. Was het niet met een atoombom, dan wel met een Waterstofbom. En dan kon je naar een schuilkelder, of onder je bureau zitten of een jodiumpil slikken. Of dansen op de vrolijke klanken van het Italiaanse disco-duo Righeira. -Italiaans? Italiaans. -Maar ik hoor toch echt Spaans. Dat klopt. Het duo was Italiaans maar de producer en componist, Carmeo la Bionda, vond Spaans wat exotischer klinken, vandaar. -Maar ik dacht dat het een zomerhitje was, een niemendalletje. Nee, ze zongen over dat de bom gevallen was. Dat er overal straling was. En dat er geen vissen meer zouden zijn. En dat de zee fluorescerend zou stralen. -Brrr, gezellig. Wist je trouwens, dat er ooit 3 atoombommen gevallen zijn op Spanje? -Echt? Echt. -Wanneer was dat dan? 17 januari 1966, bij Palomares, aan de zuidwest kust van Spanje. Het was een ongeluk. Een Amerikaanse B-52 bommenwerper, met vier bommen aan boord, kwam, hoog in de lucht, tijdens het bijtanken, in botsing met het tankvliegtuig. Het toestel stortte naar beneden. Twee atoombommen zijn daarbij ontploft. En zeven bemanningsleden vonden daarbij de dood. Het stralingsniveau in het gebied rond Palomares, ligt nog altijd hoger dan de omgeving. Het gebied daar is een verboden zone. En wist je dat de schrijvers van dit vakantiehitje niet van deze gebeurtenis op de hoogte waren? -Het toeval neemt soms vreemde afslagen. Producer/componist Carmeo La Bionda is op zaterdag 5 november jl. overleden. We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh We gaan naar het strand, De bom is ontploft. De straling roostert, En kleurt blauw, Radioactieve wind Waait door onze haren    

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | The Reno Poem

, door

Hoe kom ik aan dit liedje? Heeft iemand mij dit linkje ooit toegezonden, heb ik het zelf een keer opgepikt van de radio? Stond het een keer op een van mijn gebookmarkte sites, dat ik het daar zag? Ik weet het niet meer en het geheugen van mijn computer zwijgt. Bigott, nooit eerder van gehoord. Maar wat vind ik het een mooi liedje en een wonder van (Bruce Springsteen, lees je even mee?) subtiliteit. Twee gitaren en een drum gedempt door een handdoek. En dan die Nick Drake achtige laidback sfeer die The Reno Poem heeft, dat getik op dat bekken, dat charmante Spaanse Engels van Bigott.  En de tekst van het liedje? Die plakken we gewoon op de keukentrap.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Closing Time | Leon Gieco – Ojos Con Orozco

, door

In Argentinië en omliggende landen is hij een begrip, in Europa bijna onbekend. Leon Gieco heeft inmiddels een omvangrijk oevre, waarin hij met name folkloristische muziek mengt met pop. Vaak bekend om zijn serieuze betrokken teksten komt hij in 1997 plotseling met een song op een opzwepende beat met een ronduit gestoorde clip ‘Ojos Con Orozco’, en dito tekst. Maar let op: opvallend is dat alle woorden van de lyrics maar één klinker hebben, de ‘O’. Nu is Spaans een taal waarin sowieso een stuk minder klinkers worden gebruikt dan Nederlands, maar toch mag het gelden als een prestatie van formaat. Vooral omdat de tekst nog ergens op lijkt te slaan ook.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.