Asohuurders niet lief tegen corporaties

"Huurders slaan door" kopt de Telegraaf vanmorgen. Steeds meer werknemers van woningcorporaties klagen over agressie van huurders. Mijn eerste reactie toen ik dat las? Ja, duh. Woningcorporaties hanteren in het beheer van hun woningen vaak een beleid waarin huurders onderling hun problemen moeten oplossen en willen pas na interventie door de politie tot bemiddeling overgaan. Alleen hebben niet alle huurders begrip voor klachten van buren en kun je na escalatie lekker de mediation in met Pa Tokkie. Geen aantrekkelijk idee, en zo kunnen aso's vaak ongehinderd hun gang blijven gaan. Woningcorporaties kunnen niet verwachten dat mensen die zich niets aantrekken van hun buren, en die niet worden gecorrigeerd door de enige instantie die dat kan - de woningcorporatie zelf - zich ineens begripvol gaan gedragen als ze worden geconfronteerd met iemand die achterstallige huur komt ophalen. Als oplossing symptoombestrijding zijn de corporaties van plan om agressietrainingen en extra personeel in te zetten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoeveel kost een immigrant? En wat dan?

kostdatImmigranten kosten de staat meer dan dat ze opbrengen? Mag je dat zegggen? Ja, dat mag je zeggen! Klopt het ook? Misschien.. misschien ook niet, dat zal je moeten onderzoeken. Mag je dat onderzoeken? Ja dat mag je onderzoeken! En dan? Wat dan als uit het onderzoek blijkt dat immigranten de staat inderdaad meer kosten dan dat ze opbrengen, wat dan? Wat dan mevrouw de voorzitter?

Direct nadat (linkse) politici bezwaar maakte tegen de zoveelste provocatie van de PVV waren de badinerende typeringen niet van de lucht: “Links schiet in de stress, Pavlov-reacties, struisvogelgedrag, paniek, doofpot…”. Maar het gaat niet om een vermeende angst voor de feiten het gaat om de intentie van waaruit dit onderzoek wordt gedaan die niet deugt.

In de jaren zestig hebben Nederlandse bedrijven met politieke steun van met name CDA en VVD werknemers uit Zuid-Europa, Turkije en Marokko gehaald. In de jaren tachtig begon de gezinshereniging, voornamelijk gesteund door het CDA die graag een samenleving bouwt op hoekstenen. In de tweede helft van de jaren negentig ontstond er weerstand en werd het naar Nederland laten overkomen van een huwelijkspartner steeds moeilijker gemaakt. Iets waar de gemiddelde Nederlander met een crush op een Oekraïnse schone over kan meepraten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sjuul Paradijs: StB laat hem zijn slang zien

Hieronder volgt een gastbijdrage van StB die met wederzijds welbevinden is overgenomen van PropriaCures

sjuul_paradijsSoms zijn mensen er ineens. Je hebt nog nooit van ze gehoord, hebt ze nog nooit gezien en plots gaat er geen dag voorbij zonder dat je hun naam ergens tegenkomt. In 2005 was er de pianoman, die aanspoelde op een Engels strand en wekenlang het nieuws beheerste omdat het eerste wat hij deed niet het aantrekken van een schone onderbroek was, maar het spelen van een riedeltje piano. Sjuul Paradijs ook is zo’n iemand. Begin dit jaar was hij er. Gewoon, ineens. Niet dat hij tot nu toe blijk van een speciaal talent heeft gegeven, maar als hoofdredacteur van de Telegraaf en fakkeldrager van hardwerkend Nederland is dat geen vereiste.

Ik vermoed dat hij net als al zijn collega’s een opleiding heeft genoten in het geheime bunkercomplex waar de Telegraaf haar journalisten opleidt tot de alerte nieuwsjagers die ze zijn. Daar leren ze nieuws brengen zoals het hoort: geen nuance of achtergronden, maar recht voor zijn raap, voor iedereen toegankelijk.
Een hele kluif voor de meeste journalisten, en het hypermoderne trainingsprogramma is dan ook niet voor iedereen weggelegd. Ze leren er typen op een computer waarop het toetsenbord is gesaboteerd en de capslock altijd aanstaat, ze worden er nachtenlang opgesloten met mensen die Berry en Truus heten en krijgen video’s te zien van babyzeehondjes die aan stukken worden gereten door orka’s terwijl ze in hun koptelefoon toespraken van linkse politici horen. Elke keer dat ze er dan een zien in Nieuwspoort, beginnen ze weer te zweten van verontwaardiging. Welkom bij de krant voor wakker Nederland.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Aidocratie

In veel opzichten is de samenleving rechtvaardiger dan een eeuw geleden. Mensen hebben veel meer kansen om te klimmen op de maatschappelijke lader. Wat echter vaak wordt vergeten, is dat naarmate je een samenleving rechtvaardiger maakt, deze voor de verliezers vernederende wordt. Als een wedstrijd oneerlijk verloopt, kun je als verliezen nog je zelfrespect behouden, het lag immers niet aan jou. Maar hoe behoud je je zelfrespect in een samenleving waarin je alle kansen hebt gehad en waarin je toch verloren hebt?

Aldus Tsjalling Swierstra in een artikel over de onderklasse in de Groene (ja, alweer).
De crux zit hem in het woord “verliezen”. In de huidige maatschappij ben je een “verliezer” als je je leven lang als schoonmaker werkt en niet een bonussprokkelaar bij een of ander bank bent. De oplossing zou liggen in het overschakelen naar een aidocratie. Daarin speelt respect voor iedereen in zijn/haar kwaliteit een rol, maar zal ook met een zekere nivellering gepaard moeten gaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geografische ‘beperkingen’ social networks

social-networks
Facebook is het social network voor Hyvers die een baan zoeken, hahaha!” hoorde ik laatst iemand schamperen die ooit nog samen met Tonie op Orkut had gezeten. Wie bovenstaande kaart bestudeert ziet dat je met Hyves inderdaad niet ver komt. Facebook is in de meeste landen het populairste social network. QQ is echter met 300 miljoen actieve leden in China het grootste, Hyvers die als levensdoel hebben zoveel mogelijk ‘vrienden’ te verzamelen kunnen dus beter overstappen op QQ, ni hao! Nog een paar observaties: wie wil mengelen met Arabieren vervoegd zich op Maktoob, wie anno 2009 nog op Orkut zit kan beter portugees of hindi leren en Myspace accounts zijn zóóó 2003 béhalve op Guam. Voor meer informatie check: World Map of Social Networks

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

(zomer)Quote du Jour | Verdoemme!

“What is clear is that swearing triggers not only an emotional response, but a physical one too, which may explain why the centuries-old practice of cursing developed and still persists today,”

Ik WIST het godverdomme!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweede Wereld

Een oud-collega van mij moest vroeger regelmatig voor wetenschappelijke congressen naar de Verenigde Staten. “Ik ga weer naar de Tweede Wereld” grapte hij dan vaak bij zijn vertrek en als ie terugkwam verzuchtte hij: “Prettig om weer in de Eerste Wereld te zijn”. Want ondanks dat het wetenschappelijk onderzoek in de VS wel op orde is en van hoog niveau gaf de reis naar het congres vaak de aanblik van een verarm land. Verpauperde terminals, slechte wegen en overal laag opgeleide mensen en bedelaars.

usa-hdi_klBovenstaande boude beweringen zijn natuurlijk louter subjectieve perceptie, wat écht telt zijn cijfers. Want: Meten is Weten! De Human Development Index (HDI) meet voornamelijk armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting in een bepaald land of gebied. De Verenigde Staten in hun geheel bevinden zich volgens de HDI wel onder ontwikkelde economieën: de Eerste Wereld. Maar als de HDI wordt opgesplitst in afzonderlijke staten vallen sommige staten opeens in de Tweede Wereld. Tennessee, Oklahoma en Albama hebben het slechter dan Wit-Rusland. Arkansas presteert nog net iets beter dan Mauritius. Maar Louisiana en West Virginia moeten Bosnië-Herzegovina boven zich dulden. Met name de staten langs de Mississippi rivier behoren tot de Underdeveloped Core en zijn armer dan Cuba, Servië en Panama. In enkele staten valt de HDI zelfs lager uit dan Albanië waar men een BNP per capita heeft van 6000 dollar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende