Disabled in Holland

In times that one part of the Dutch society is totally obsessed with having an identity but at the same time isn't able to pin down this identity and the other part of society is denying the existence of one common Dutch identity (see article), it is always nice to see how foreign people look at 'us'. Haluk is one of the Turkish bloggers who participated in the Belief in Democracy project and he wanted to share his personal experience with the Dutch: I was in Amsterdam on a business trip a few years before. At the breakfast lounge of my hotel, I opened my handy (you may call it -cellular or mobile phone) in order to send small messages to my wife and to my two kids. Since Turkish Government puts high indirect taxes on handy communication; we try to communicate with short messages, one message for one intercity call. It is normally a little expensive when you are abroad, anyhow much cheaper compared to direct voice communication. I sent messages to all three, my wife and two kids, "I am now in Amsterdam, I am well, everything OK. Take care". Prior to closing the handy, I left it on the breakfast table for a while. It rang, as it was too important. A friend of mine, calling from home, for some information. Hence he called for more information , I let him to speak. When we were about to close the conversation, I declared that I was in Amsterdam, at the heartland of European business environment, expecting him to ask some small bottle of wine to bring. Murphy is always right. He asked me to buy a "caine (walking stick)" preferably a special Dutch caine, since he collects caines of all kinds from everywhere.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QdJ – de racist

Quote du Jour “Ik heb gezien hoe de ouders van Luna in de armen van een familielid van Oulematou vielen. Ik kreeg langs alle kanten kussen. Eigenlijk mag dat niet als ik in toga ben, maar ik kan de mensen moeilijk wegstampen. Deze uitspraak is een opluchting. Het verdriet zal nooit slijten, maar dat Van Themsche moet boeten voor zijn daden is een kleine genoegdoening.”

Hans Van Themsche is veroordeeld vooe de moorden op Luna, en peutertje van 2 jaar, haar oppas Oulematou en het pogen tot vermoorden van Songül.
Het gat in de borst van de oppas was zo groot dat je de straat erdoorheen zag, het kind heeft nog 15 seconden geleefd, toen was haar bloed op.
Het was een assisenproces, wat wil zeggen: een volksraadpleging. Twaalf mensen beslissen. En die hebben beslist dat het een racist was. En dat is voor het eerst geen gratuite uitspraak, maar de juridische waarheid. Voor het eerst is dit als een ‘bezwarend feit’ officieel gebruikt.
De uitspraak bovenaan komt van de sterpleiter Jef Vermassen, Hans van Themsche heeft bovengetekende de dag van de moorden getekend.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beestachtig China



Regelmatig voor u gezien op de Chinese wegen. Let wel, de bedoeling is dat de beestjes in het bovenstaande filmpje het nog even volhouden. Daarom extragratis de onderstaande lunchtip:

Smakelijk eten!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Geestelijk gestoord stemmen

Logo kamerstukken van de dagNet in de week van de democratie lees ik dat een grondwetswijziging waarschijnlijk zeer eenvoudig door de tweede ronde gaat komen. De grondwetswijziging bestaat uit het schrappen van lid b uit artikel 54.2:
Artikel 54
2. Van kiesrecht is uitgesloten:
…..
b. hij die krachtens onherroepelijke rechterlijke uitspraak wegens geestelijke stoornis onbekwaam is rechtshandelingen te verrichten.

Oftewel, het land is weer wat democratischer geworden. Deze specifieke groep is niet langer in zijn algemeenheid uitgesloten van het kiesrecht. Lees het oorspronkelijke memorie van toelichting voor de achterliggende redenen.

Na alles gelezen te hebben, worstel ik er toch wel mee. Ja het is eerlijker dat ook die groep kiesrecht heeft en zich daarmee kan laten vertegenwoordigen in dit land. Maar kan je spreken van de reële mogelijkheid van een afgewogen keuze? Waar ligt de grens? Wie bepaalt dan dan? Moeilijk.
Vind het in ieder geval wel een goede zaak dat dit niet langer op het niveau van de grondwet wordt geregeld straks.

En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De identiteit volgens Gödel

Sargasso biedt ruimte aan gastbijdragen,
vandaag plaatsen we een bijdrage van bezoeker ALO.

Onlangs publiceerde de WWR haar [url=http://www.wrr.nl/content.jsp?objectid=4104]rapport[/url] over de nationale identiteit. Bij de feestelijke introductie hield Maxima een rede over haar persoonlijke ervaringen dit onderwerp. Zij was de Nederlandse identiteit niet tegengekomen. De WRR wilde het bestaan van de identiteit niet ontkennen, maar kwam tot de conclusie dat, als die al bestond, het zeker geen statisch begrip kon zijn. En dat daarmee een definitie zinloos was geworden. Maar desondanks barstte de kritiek los: Multicultureel gezever. Hoe kan je bestaan van de Nederlandse identiteit nu ontkennen? Die was er. Een definitie kon er echter niet af.

Het was aardig geweest als de WRR aan buitenlanders had gevraagd onze identiteit te definiëren. Engelsen, Fransen, Congolezen, Japanners, Amerikanen of Algerijnen. Het commentaar zou voorspelbaar zijn geweest: ‘Afblijven, dat kunnen we zelf wel’. Maar wie moet dat doen? De mensen die dat kunnen moeten zelf toch zeker de Nederlandse identiteit bezitten. Of uitdragen, zo u wilt. Maar om die te kunnen selecteren heb je toch eerst een definitie nodig. Een fraai voorbeeld van de [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Russell%27s_paradox]paradox van Russell.[/url]
[url=http://en.wikipedia.org/wiki/Bertrand_Russell]Bertrand Russel[/url] was een eminent wiskundige. Hij leefde in Engeland bij de overgang van de 19e naar de 20e eeuw, toen het centrum van de wiskunde, dat later transformeerde naar het middelpunt van het denken over computers. Behalve wiskundige was hij ook filosoof. De wiskunde maakte toen grote stappen en stapelde bewijs op bewijs. Maar, zo filosofeerde Russell, wat als blijkt dat er onderweg, of erger nog aan het begin, een fout was geslopen? Dan bleef er niets meer van over. Hij besloot de wiskunde opnieuw te doen en formuleerde een bijzondere formele bewijsmethode. Zo strikt dat computers het moesten kunnen volgen. En omdat zijn [url=http://fair-use.org/bertrand-russell/the-principles-of-mathematics/ ]‘The Principles of Mathematics’[/url] toch al geen dun boekje zou worden besloot hij meteen maar om ook de aloude axioma’s te bewijzen. We kennen die, onder andere, als de [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Axiom#Early_Greeks]postulaten van Euclides[/url] die de basis van de meetkunde vormen en die van de [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Natural_number#Peano_axioms]definitie van natuurlijke getallen[/url] door Peano.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Brandveilig bouwen

Logo kamerstukken van de dagAl meer dan dertig jaar ga ik met familie, kennissen en vrienden jaarlijks een weekend naar Friesland. Daar huren we dan steeds dezelfde zeilschool om van daaruit heerlijk tochtjes te maken.
Die zeilschool is de laatste jaren echter drastisch veranderd. De houten vloer is vervangen door steen. De open haard is verdwenen. Het laaghangende plafond is weg, daar hang nu een metalen lichtconstructie. En zo nog wat zaken. Allemaal aanpassingen die de sfeer van het gebouw danig hebben aangetast.
Laatst vroeg ik de beheerder waarom dat nou was. Dat blijkt voornamelijk het gevolg te zijn van de aangepaste wetgeving na Volendam. Alles moet absoluut brandveilig zijn, anders geeft geen enkele ambtenaar meer een vergunning af.

Nu ben ik al jaren, en dus ook deze week weer, collectant voor de Nederlandse Brandwonden Stichting, en me daarmee dus erg bewust van de ernstige gevolgen van een brand. Maar soms heb ik het gevoel dat we als maatschappij wel heel erg ver doorslaan in het afdekken van risico’s. Alsof een mens zelf niet meer kan beoordelen of iets veilig is of niet. En alsof de overheid altijd maar de schuld moet krijgen als iemand anders vergeet wat simpele regels na te leven.

Daardoor krijg je wetgeving zoals het Besluit Brandveilig Gebruik Bouwwerken met regeltjes als:
– de aankleding een navlamduur heeft van ten hoogste 15 seconden en een nagloeiduur van ten hoogste 60 seconden;
– De verticale vrije ruimte tussen de vloer van een besloten ruimte voor het verblijven 5 of het vluchten van meer dan 50 personen en niet op de vloer aangebrachte aankleding is ten minste 2,5 m
– In een besloten ruimte zijn geen met brandbaar gas gevulde ballonnen aanwezig.
– a. de loopafstand tussen die toegang en het punt van waaruit in meer dan een richting kan worden gevlucht meer dan 10 m is of
– b. de totale oppervlakte van de besloten ruimte van waaruit in slechts een richting kan worden gevlucht meer dan 200 m2 is.
– a. tegen of onder het plafond aangebracht glas veiligheidsglas of voorzien van een ingegoten kruiswapening met een maximale maaswijdte van 0,016 m;

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Veronica de integratiezender

groupe.jpgWie had toch ooit gedacht dat juist Veronica, begonnen door een paar heel erg witte mannen op een typisch Nederlandsch schip op een typisch Nederlansche zee ooit zou uitgroeien tot de voorbeeldzender voor integratie. Toch is dat wel de conclusie die je moet trekken als je gisteren F.A.B.S. Search for a video model keek.
In dit programma strijden deelneemsters voor een optreden in een videoclip van een beroemde artiest. Een wedstrijd geheel passend in de huidige tijd waar enthousiasme, uiterlijk voorkomen en in de schijnwerpers staan als prestaties gekenmerkt worden.
Maar niet alleen werd de tijdsgeest goed aangevoeld, ook toonde het de reeds ver ingezette integratie in dit land. De deelneemsters aan de uitzending waren namelijk een perfecte reflectie van onze huidige maatschappij. Alle herkomsten, eerste, tweede en derde generatie of adoptie, waren vertegenwoordigd in de voorrondes. Het was een kleurrijk geheel.

Maar de echte integratie bleek niet eens zozeer sterk uit de aanwezigheid van die verscheidenheid, het bleek meer uit de uniformiteit van de groep. Het streven om voor hun “15 minutes of fame” als bitch te mogen optreden in een videoclip van een artiest die vrouwen ongetwijfeld ziet als decorstukken, bracht ze samen. In hun doen en laten bleek dat ze allemaal de goede Nederlandsche gewoonte van roddelen volledig onder de knie hadden. Ook de kunst van het klagen over de organisatie en de jury in plaats van over hun eigen onkunde bleek uniform aanwezig. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de door iedereen met volle overtuiging uitgedragen sletterigheid, een eigenschap waar alleen echte buitenstaanders nog aanstoot aan nemen in Nederland. Zelfs alle namen, hoe exotisch ze ook in de schrijfvorm leken, moesten toch vooral zo Nederlandsch mogelijk uitgesproken moesten worden. (Bijvoorbeeld Rachel spreek je dan uit als roggel met een a).
Last but not least bleek ook de dans uniform Nederlandsch te zijn, houterig en stijf.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages – Predatolerance


Tolerantie is: zolang er genoeg zalmen zwemmen elkaar met rust laten. Meer foto’s en een filmpje: hier. Plus een extragratis bonusquote van de invloedrijkste Nederlander: Rinnooy Kan, die zich zorgen maakt over de uittocht uit het politieke midden en het ongenoegen en de ontevredenheid in de samenleving: “Nu gaat het economisch nog goed. Laten we maar niet speculeren wat er gebeurt als dat anders wordt”. (Volkskrant)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende