Populisme & christen-democratie

Eerder schreef ik al over de gelijkenissen tussen het 19e eeuwse populisme en de sociaal-democratie. Beide waren vernieuwende, democratische politieke bewegingen die een onderscheid tussen het volk en de elite centraal stelden. Op een element verschilt een man als Wilders van een politicus als Troelstra: het exclusieve, verdelende element. Het idee dat er een gevaarlijke 'ander' is die een bedreiging is voor de waarden van het volk. Dit was echter voor het Nederlandse politieke protestantisme, in haar begin jaren, de kern van hun politieke ideeën: zowel de Anti-Revolutionaire stroming, de CHU als de SGP zijn ooit ontstaan uit expliciet wantrouwen ten opzichte van de katholieken in Nederland. Jarenlang waren katholieken in Nederland tweederangsburgers, die alleen maar in schuilkerken hun geloof mochten belijden. De provincies waar katholieken in de meerderheid waren, mochten zichzelf niet besturen, maar werden als generaliteitsland bestuurd vanuit Den Haag. In de loop van de 19e eeuw kwam hier verandering in: onder het patriottische en later het liberale bewind kwamen er ideeën op om katholieken als gelijke Nederlandse burgers te zien. Dus werd voorgesteld om de katholieken toe te staan bijvoorbeeld hun bisschoppelijke hiërarchie te herstellen. Dat zou betekenen dat er erkend zou worden dat Nederlandse katholieke burgers ook loyaliteit hadden richting de paus en zich naast Nederlander ook lid voelden van een katholieke gemeenschap. De anti-roomse gevoelens waren sterk in Nederland met name onder de orthodoxe calvinisten. Zij zagen Nederland als een protestantse natie waar gewetensvrijheid was doordat de macht van de katholieke kerk was ingedamd. Dus ontstond er een anti-katholieke maatschappelijke beweging, de Aprilbeweging, die zich verzette tegen de groeiende macht van de katholieke kerk in Nederland en de liberale politieke elite die onder het mom van geloofsvrijheid de katholieken hun gang liet gaan. Uit deze Aprilbeweging groeide de latere Anti-Revolutionaire Partij: Stop de 'katholisering van Nederland'.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het SM-gevoel van de SGP

, door
Logo van de SGP (Foto: Wikimedia Commons)

De SGP reageert geschokt op het door de Hoge Raad bekrachtigde verbod op discriminatie van SGP-vrouwen. De partijvoorzitter Kolijn: “Ons wordt de mogelijkheid onthouden om een eigen vereniging in te richten zoals leden dat op grond van onze lezing van de bijbel willen. Dat is een inperking van de eigen vrijheid.”

Kolijn neemt daarbij het woord ‘vrijheid’ in de mond. Een woord dat door SGP-ers gewoonlijk alleen gebezigd wordt in samenstelling met het woord ‘godsdienst’. En aangezien SGP-ers zelden te betrappen zijn op gemakzuchtig of slordig taalgebruik, mogen we aannemen dat het begrip ‘eigen vrijheid’ bewust gekozen is en dat niet ‘godsdienstvrijheid’ bedoeld wordt. Het begrip ‘eigen vrijheid’ is geen gevleugelde term met algemeen bekende betekenis zoals de vrijheid van meningsuiting, maar we kunnen ons er iets bij voorstellen. De meest voor de hand liggende betekenis is die van de vrijheid om onderling te doen wat je wilt, zonder dat een derde daar last van heeft. Ook uit aansluitende citaten uit het NRC-artikel blijkt dat eigen vrijheid gaat over het recht om binnen eigen kring te discrimineren en gediscrimineerd te worden, zolang derden daar maar geen last van hebben. Het is het ‘consenting adults’ argument dat Amerikanen (voornamelijk in een seksuele context) terecht gebruiken om te betogen dat volwassen mensen vrij moeten zijn om samen te doen waar ze zin in hebben zolang het anderen niet schaadt. Dat argument lijkt hier ook op te gaan: we leven in een vrij land, en als SGP-vrouwen er voor kiezen zich te laten discrimineren, dan moeten ze dat zelf weten. SGP-mannen en vrouwen zijn in die zin vergelijkbaar met in leer en rubber gehulde volwassenen die elkaar vrijwillig met zweepjes bewerken in groezelige SM-kelders.

Toch denk ik dat er een zeer cruciaal verschil is en dat het terecht is dat het masochisme van de SGP-vrouwen wordt verboden. SGP-vrouwen zijn namelijk geen ‘consenting adults’, maar vrouwen die vanaf hun jongste jaren stelselmatig zijn geïndoctrineerd met de opvatting dat ze ondergeschikt en dienstbaar aan mannen horen te zijn. De keuze van SGP-vrouwen om gediscrimineerd te worden is geen vrije keuze, maar het resultaat van een uitgekookt en verstikkend systeem van hersenspoeling vanuit een achterlijk en fundamentalistisch geloof. Deze vrouwen zijn daarmee slachtoffers van kindermishandeling, zoals de filosoof Floris van den Berg terecht betoogt in zijn boek ‘Hoe komen we van religie af?‘.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Terughoudendheid

, door

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

overwegende dat het kabinet terecht aandacht wil schenken aan gevoelens van vervreemding en onbehagen onder veel autochtone Nederlanders;

overwegende dat ook wettelijk toegestane activiteiten zoals het plaatsen van
opvallende schotelantennes, het laten horen van islamitische gebedsoproepen en het bouwen van grote
moskeeën en minaretten kunnen bijdragen aan die gevoelens van vervreemding en van aantasting van de historische Nederlandse identiteit;

verzoekt de regering, in overleg met migrantenorganisaties en gemeentebesturen hiervoor uitdrukkelijk aandacht te vragen, en te bevorderen dat wijze terughoudendheid in acht wordt genomen ten aanzien van dergelijke uitingen.

Was getekend, Van der Staaij, kamerlid voor de SGP.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen 18 november: Zuidplas

, door

Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Zuidplas.

De gemeente Zuidplas is een fusiegemeente van Moordrecht, Nieuwerkerk aan de IJssel en Zevenhuizen-Moerkapelle. Het is een plattelandsgemeente in het hart van de Randstad. En dat maakt de verkiezingen in Zuidplas juist zo interessant. Van alle zes gemeenten die de 18e naar de stembus gaan, is Zuidplas misschien wel de beste graadmeter voor de uitslag op 3 maart. Toegegeven, de gemeente is misschien wat rechtser en wat christelijker dan het Nederlands gemiddelde, maar in de oude gemeenten domineerden de grote partijen CDA, PvdA en VVD, soms samen met Christenunie of SGP. Het wordt interessant te zien of deze partijen standhouden, want in de nieuwe gemeente doen bijna alle landelijke partijen mee (behalve PVV, GroenLinks en PvdD).

De landelijke partijen beseffen dat maar al te goed. Dus heeft het CDA premier Balkenende al op campagne in Zuidplas gestuurd, brengt de PvdA maar liefst zes ministers in stelling in de gemeente en laat de VVD Fred Teeven de electorale kolen uit het vuur te halen. Andere partijen kunnen niet achter blijven, dus hebben ook Alexander Pechtold en Rita Verdonk de gemeente (40.000 inwoners) met een bezoek vereerd. Agnes Kant komt deze week nog. Alleen Christenunie en SGP (en de plaatselijke partijen natuurlijk) lijken het vooral op lokale kracht te gooien.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oppositiepartij van het jaar: Antwoorden SGP

, door
Fractievoorzitters (GC/Adriaan)

“Maar u bent het niet met elkaar eens, u bent enorm verdeeld!” riep premier Balkenende een paar maanden geleden triomfantelijk tegen de leiders van de oppositiepartijen die zich verzameld hadden bij de interruptiemicrofoons van de Tweede Kamer. Hij had daar natuurlijk gelijk in. Anders dan de coalitiepartijen die het (en vaak contre coeur) met elkaar eens zijn, kunnen de oppositiepartijen geheel hun eigen lijn bepalen. Dé oppositie bestaat niet.

Vanaf vandaag laten wij dagelijks een andere oppositiepartij antwoord geven op de vragen die GeenCommentaar en de lezers van GC hebben gesteld. Uw waardering voor de antwoorden kunt u onderaan het postje uiten door een cijfer te geven. Dat cijfer weegt mee in de stemronde.

Eerder zag u wat de SP, TonL, de VVD, de PvdD en D66 ons te zeggen hadden. Vandaag geven we het woord aan de SGP.

Kunt u 3 concrete punten noemen die bereikt zijn door uw toedoen? Waarom waren deze punten zonder uw partij niet gerealiseerd en waarom zijn ze belangrijk?

1. Mantelzorg. Door een initiatief van de SGP krijgen mantelzorgers jaarlijks 250 euro bij wijze van ?schouderklopje?.
2. Op verzoek van de SGP gaat het kabinet nu werken aan het ?woonlandbeginsel?, d.w.z. dat uitkeringen aan Nederlanders die in het buitenland wonen worden afgestemd op het kostenpeil van die landen.
3. Een motie van de SGP heeft ertoe geleid dat er in Zeeland ten minste één volwaardige ziekenhuisvoorziening extra blijft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SGP: Maten en minaretten

, door

SGP: Maten en minaretten

Het zal wel niemand ontgaan zijn: de SGP heeft in een motie de regering opgeroepen om te bevorderen dat organisaties en gemeentebesturen met elkaar aan tafel gaan zitten om te voorkomen dat bijvoorbeeld moskeeën en minaretten al te opzichtig worden neergezet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende