‘De burgemeester’ Cohen had toch liever Gerd Leers in Rotterdam gezien

Ahmed Aboutaleb is weliswaar een "uitstekende man" voor het Rotterdams burgemeesterschap, maar de Amsterdamse burgemeester had toch liever CDA'er Gerd Leers op die post verwelkomd. En wel hierom: de vier grote steden die als 'G4' hun gezamenlijke belangen in Den Haag bevechten, kunnen nu wel fluiten naar de politieke support en lobby van het CDA in parlement en regering. Met drie PvdA-burgemeesters en één VVD'er in de vier grote steden is er geen CDA'er meer in de G4-ploeg. Volgens Job Cohen zal dat de gezamenlijke belangenbehartiging bemoeilijken: "Het wordt nu allemaal een stuk ingewikkelder". Het zal hem in PvdA-kringen niet in dank worden afgenomen dat hij zich vandaag in het tv-programma Buitenhof niet alleen uitliet over de toekomst van de Noord-Zuidlijn, maar dat hij zich tevens liet verleiden tot een unverfroren commentaar op de gevolgen van de Rotterdamse burgemeestersvoordracht. Maar een slip of the tongue was het zeker niet. Hier sprak duidelijk en bewust de man die zijn positie als burgemeester van een grote stad liet prevaleren boven die van een berekenend partijpoliticus. Wouter Bos moet zijn tenen gekromd hebben en Aboutaleb zal ongetwijfeld de nodige verwensingen richting Cohen hebben gesist.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jobhopper Aboutaleb maakt geheid geen 6 jaar vol in Rotterdam

Gerd Leers moet gewoon nog even twee jaartjes of zo wachten. Want als de PvdA na de verkiezingen weer in het regeringsplûche mag plaatsnemen, dan krijgt Ahmed Aboutaleb alsnog wat hij wil: een vet ministerschap of meer nog. Dat zielig staatssecretariaatje op Sociale Zaken was de rising star in het PvdA-regentenclubje sowieso te min. Ook deze nieuwe bestuursklus wil hij best voortijdig affluiten, als dat goed is voor zijn verdere loopbaan.
En als persoonlijke knuffel van Wouter Bos (die als redder des vaderlands zijn partij ongetwijfeld weer regierungsfähig zal maken) mag hij bij een volgende kabinetsformatie wél als eerste graaien in het trommeltje ministersposten. Maar helemaal natte dromen krijgt Aboutaleb van het beeld dat hij dan wellicht het partijleiderschap in de schoot krijgt geworpen. Niet ondenkbaar, als Bos besluit om zich dan puur en alleen te concentreren op zijn taak als schatkistbewaarder of mogelijk op het premierschap. Aboutaleb 6 jaar in Rotterdam? No way!

Hoe dan ook, de knarsetandende gemeenschap van Leefbaar Rotterdam moet het tot die tijd maar even uitzingen met deze ‘020-carriërejager met twee paspoorten’. En Peter van Heemst, de PvdA-voorman aldaar, moet er maar rekening mee houden dat zijn euforie maar van korte duur zal zijn.
In Amsterdam deed Aboutaleb het als wethouder best aardig, maar wist niet hoe snel hij weg moest komen voor een stapje hoger in de politiek. Als staatssecretaris van Sociale Zaken heeft hij echter, kreunend onder het juk van Piet Hein Donner, weinig deuken in het spreekwoordelijke pakje beleidsboter kunnen slaan. Mogelijk nam de lobby voor het Rotterdams burgemeesterschap al teveel tijd in beslag.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Piraten overlijden mysterieus na enteren Iraans schip met bestemming Rotterdam

Terwijl voor de kust van Somalië de Amerikaanse én Russische marine een gekaapt Oekraïens vrachtschip met aan boord drieëndertig T-72 tanks bestemd voor Kenia achtervolgen, zijn andere Somalische piraten van hun stokje gegaan op een gekaapt Iraans vrachtschip. Al na een paar dagen nadat de piraten het schip overnamen voelden ze zich duizelig, kregen ze last van brandwonden en haaruitval. Inmiddels zijn enkelen van hen overleden (thetimes.co.za).

Het schip de Iran Deyanat was volgeladen in de Chinese havenstad Nanjing en opweg naar Rotterdam waar het 42500 ton ijzererts en ‘industriële producten’ zou lossen voor een klant in Duitsland. Maar na de mysterieuze gezondheidsklachten van de piraten, doen er speculaties de ronde dat het schip heimelijk op weg was naar Eritrea om chemische wapens te leveren aan islamistische strijders uit Somalië. Als dat waar zou zijn dan plaatst het de eigenaar van het schip: Islamic Republic of Iran Shipping Lines (IRISL, indirect geleid door het Iraanse leger) in een lastig geopolitiek parket. Maar wellicht is het gewoon de ‘schuld van de Chinezen’? FNV Bondgenoten voert immers al langer actie tegen gegaste containers uit (met name) China en overlijden er nu Somalische piraten i.p.v. Rotterdamse havenwerknemers?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slag bij Waterloo-festival: ‘And the rest is history’

Spinvis op Slag bij Waterloo (Foto van organisatie)

In Nederland vindt in de zomer eigenlijk elk weekend wel een festival plaats. Soms zijn dat grote evenementen en soms hele kleine bijeenkomsten. Een voorbeeld van zo’n kleiner evenement is het Slag bij Waterloo-festival in Rotterdam dat aanstaande zaterdag 14 juni zijn zesde editie beleeft. Wat voor mensen organiseren dit soort dingen eigenlijk, hoe komen ze op het idee en wat komt er allemaal bij kijken? Voor een antwoord op deze vragen toog GeenCommentaar naar Rotterdam voor een gesprek met de studenten Frederik Muskens, het opperhoofd van dit jaar en Jurjen Mooiweer, een van de jongens die al vanaf het begin betrokken is. Met de vijf andere bewoners van hun studentenhuis in de Waterloostraat vormen zij de organisatie van dit jaarlijkse gratis festival, waar dit jaar niet alleen diverse bandjes, maar ook straattheater, een openluchtgalerie en diverse workshops voor kinderen te bekijken, te beluisteren en te beleven zijn.

JM: Ergens in februari in 2003 vierden wij ons jaarlijkse kerstdiner met al onze oud-huisgenoten. Op een gegeven moment komen twee jongens binnen met Napoleonpakjes aan en zeggen dat ze een belangrijke mededeling hebben. Ze hadden al een tijd geroepen dat ze een feest wilden geven, iets van een barbecue met bier op straat, voor de buurt. Nu kondigen ze aan dat ze het ook echt gaan organiseren en dat iedereen is uitgenodigd. Dat was een soort van point of no return: nu moesten ze! Het feest zou plaats moeten vinden op 18 juni: de dag van de Slag bij Waterloo.

Ja, dan ga je aan de slag. Vrienden en buurtbewoners waren zo enthousiast en kwamen zelf ook met zoveel ideeën dat we niet konden volstaan met alleen een barbecue. Dus we wilden ook een podium met muziek en poezie en zo. Via het restaurant in de straat hadden we in ieder geval een horecavergunning. Maar goed, toen moest er natuurlijk ook nog wel geld komen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour: de iPhone 3G van Apple en Onze Lieve Heer


Als Onze Lieve Heer had gewild dat Apple mobieltjes ging verkopen had-ie het vast niet laten gebeuren dat er jaarlijks een miljard Finse telefoontjes bijkomen.

Aldus een reaguurder op Marketingfacts over de iPhone 3G van Apple, die vandaag in 22 landen, inclusief Nederland, wordt gelanceerd (en waarvoor gisteravond al vijfhonderd telefoonfreaks in de rij stonden voor een winkel in Rotjeknor en waar zelfs het Reformatorisch Dagblad een reporter voor op pad had gestuurd).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rotterdamse (min)achting voor de wet

Toegegeven, het begon allemaal met een domme vergelijking door de ombudsman zelf, die door Leefbaar Rotterdam werd aangegrepen voor een poging tot karaktermoord, met als doel het vooral niet inhoudelijk over de kritiek van de ombudsman te hebben. Die vindt dat Rotterdam systematisch de privacy van haar burgers schendt. Ook in de leefbaarloze coalitie moest GroenLinks echter alle zeilen bijzetten om te zorgen dat de inhoudelijke kritiek op tafel bleef. Met een teleurstellend resultaat: B&W wijzen de kritiek van de ombudsman categorisch af.

Rotterdam meldt regelmatig met trots dat ze ‘de grenzen van de wet’ gaat verkennen. Dit betekent dat de beleidsvraag niet luidt ‘is dit duidelijk binnen de wettelijke marges?’, maar ‘kunnen we hiermee wegkomen?’. Het Rotterdamse gemeentebestuur straalt nu al zes jaar uit dat ze de wet vooral ziet als een hinderlijke beperking bij het bereiken van haar sociale beleidsdoelstellingen.

De overheid volgt hiermee een trend van maatschappelijke boertigheid, waarbij iedereen op hoge toon maximalisering van zijn eigen handelingsvrijheid opeist, terwijl van anderen deemoedigheid verwacht wordt. Dat kun je roemen als een overwinning van de democratie, zoals B&W doen in hun brief. Als burgers over de schreef gaan, dan is het ‘proportioneel’ dat de overheid ook over de schreef gaat. Zo’n overheid verdient burgers die zelf ook de grenzen van de wet opzoeken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – Godwin in Rotterdam

Ik verzet me hevig tegen het beeld dat ik geen helder zicht zou hebben op de grootstedelijke problematiek en dus geen recht zou hebben om de ‘het-doel-heiligt- de-middelen-gedrag’ te kritiseren.
Heerlijke discussie dit. Rotterdam zoekt de grenzen van de wet op in haar strijd voor “veiligheid” en “fatsoen”. De persoon wiens rol het is om kritisch te zijn, de ombudsman, wordt vervolgens de boeman door de nodige kanttekeningen erbij te zetten. Geheel volgens de Amerikaanse methode van “If you’re not with us, you’re against us.” wordt iedere vorm van kritiek terzijde gelegd. En hoe kan je dat beter doen dan door de vergelijking te leggen met de Tweede Wereldoorlog. Het wordt de ombudsman in de mond gelegd, maar het is gewoon Leefbaar Rotterdam die Godwin’s law als standaard wapen in de discussie gebruikt. Hier een stukje uit het bewuste rapport over hoe de discussie vorig jaar al liep:

Zonder de door hem gemaakte beroepsfout te willen miskennen, daar is hij terecht over aangesproken, wil de ombudsman op deze plek raadsleden verzoeken hem zoveel mogelijk tijdens vergaderingen (waarbij de ombudsman formeel geen rol vervult en geen weerwoord kan geven), geen woorden in de mond te leggen en/of zaken toe te dichten die niet juist zijn:
Bijvoorbeeld: De heer Van Heemst (PVDA) zegt, blijkens de notulen van de raadsvergadering van 25 januari 2007 dat de ombudsman zou hebben opgemerkt: ‘Eerst zondigen, dan bezinnen en daarna vergiffenis schenken’. De ombudsman heeft slechts de woorden van een stadsmarinier weergegeven.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam): ‘En het huidige college wordt vergeleken met het college, dat tijdens de tweede wereldoorlog onze stad bestuurde.’ Dit heeft de ombudsman nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘De ombudsman, die lid is van Groen Links, heeft…. De ombudsman is nimmer lid van een politieke partij geweest.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam):’Blijkbaar vindt u ook, dat ambtenaren SS ‘ers en SD’ers zijn.’ De ombudsman heeft zulks nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Het gaat erom dat de Ombudsman het doel van de interventieteams….. op één lijn stelt met de jodenvervolging.’ De ombudsman heeft dit niet gedaan.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Hij heeft bedoeld te zeggen dat de nazi’s aan jodenvervolging deden en de gemeente Rotterdam in feite iets dergelijk doet.’ De ombudsman heeft dit niet bedoeld.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende