Fraaie flirt met film in toneelstuk Sexual Healing

Naar Frankrijk toog Het Nationaal Theater afgelopen zomer om een serie video-opnames te maken bij een toneelstuk. Deze noviteit pakte gisteravond bij de première van Sexual Healing fenomenaal uit. Het begin is direct al geweldig gevonden, met een half toneel als onderste helft van het beeld, en een videoscherm als bovenste helft; en bovendien het echtpaar in de hoofdrol dat in de zaal zit, we in onmin zien vertrekken en dan op de huid gevolgd door een camera op straat en in een taxi naar huis in Den Haag. En ze komen daar aan op het toneel. Een tweede hoogtepunt vormt het einde waarbij pas de titel, Sexual Healing, echt in praktijk komt als een louter zwijgende Artun (Emmanuel Ohene Boafo), met zijn vurig uitgelichte ogen in het donkere gezicht omgeven door lange dreadlocks op een perfect jong lijf, de familieleden één voor één neemt. En ze weldadig vrijmaakt van alle worstelingen die hun levens tot dan toe teisterden.

Door: Foto: © Het Nationaal Theater Sexual Healing 01 foto Sanne Peper copyright ok. Gecheckt 24-10-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022

Recensie Zomergasten met Romana Vrede

, door

RECENSIE - We waren op de helft met deze eerste aflevering van Zomergasten 2018 toen het gesprek over de kracht van de stilte ging. Volgens Romana Vrede was stilte het antwoord op alles. Stilte had iets magisch. Dat had haar autistische zoon Charlie haar doen inzien. Die had tot nu toe geen woorden nodig gehad om te communiceren. Romana Vrede gebruikte de kracht van de stilte ook. Was mij eerlijk gezegd ook wel opgevallen tijdens dit gesprek. Het waren stiltes die tegen het pijnlijke aanzaten. Zelf vond ze het heel fijn, dat soort stiltes. Zelf vond ze ook dat die stiltes haar kwetsbaar maakten. Janine Abbring vond van niet. Die noemde het intimiderend. Waar Romana Vrede dan weer van schrok. 

Ergens in de communicatie tussen Romana Vrede en Janine Abbring zat een kleine kortsluiting. Zo wilde Romana Vrede in het begin van de uitzending haar zoontje groeten. Instinctief koos ze de juiste camera uit en begon ze enthousiast te zwaaien. ‘Welke camera moet ik kiezen?’, vroeg ze zwaaiend. ‘Maakt niet uit’, zei Janine Abbring en wees een andere camera aan. Waarna Romana Vrede enthousiast naar de verkeerde camera begon te zwaaien. Niemand kon hier iets aan doen (alhoewel, in de montageruimte had iemand de slapers uit z’n oog kunnen wrijven en even naar de juiste camera kunnen switchen), maar ergens was het tekenend voor dit gesprek waarin Romana Vrede heel graag wilde zeggen wat ze bedoelde en Janine Abbring haar daar heel graag bij wilde helpen, maar op cruciale momenten net het verkeerde knopje drukte. Ik hoopte maar dat Charlie thuis niet te veel van slag raakte nu zijn moeder tegen de verkeerde camera aan het praten was.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-02-2022

Zomergasten 2018 met Romana Vrede

, door

NIEUWS - In de allereerste aflevering van Zomergasten 2018 (lees hier de recensie) ontvangt Janine Abbring actrice Romana Vrede (Paramaribo, 1972). In een quote op haar profiel lees ik dat ze Zomergasten gaat gebruiken om de schoonheid te laten zien die schuilgaat in details van lelijkheid.

Over lelijkheid gesproken, terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar de gerimpelde onderkant van mijn rechtervoet. (Ik zit op bed, vandaar.) Ik zie ineens een oud, chagrijning mannetje tussen de rimpels verschijnen. Echt mooi wil ik ‘m  niet noemen, maar wonderlijk is het wel. Hij heeft duidelijk een zwaar leven gehad en is nu aan het vereenzamen. Verbitterd over alles wat hem is ontzegd, de kansen die hij heeft gemist en de mensen die hem hebben verraden. Wellicht kijkt hij vanavond en leert Romana hem hoe je alles moet bekijken alsof je het voor de eerste keer ziet. Zoals zij dat heeft geleerd van haar autistische zoon Charlie.

Uw snedige opmerkingen over de uitzending kunt u hieronder kwijt in de reactieruimte. Of op Twitter natuurlijk, met hashtag #zg18 of #Zomergasten (schijnt de officiële hashtag te zijn). Voor mijn part gooit u er ook #romanarocks, #abbringgohome of #origineeldecorhoor tegenaan. Vanaf woensdag kunt u de uitzending van Zomergasten met Romana Vrede hier terugluisteren als Podcast. En op maandagochtend rond de klok van zeven leest u hier op Sargasso een verslag van een hopelijk zeer grappige, ontroerende en boeiende avond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Romana Vrede is zwart…vooral zwart

, door

COLUMN - We trappen de week af met een gastbijdrage: een column van Liza Leistra.

Op een verjaardag van mijn vader, kort na de eeuwwisseling, waren wat vrienden aanwezig die net als hijzelf Nederland nog volkomen wit hebben gekend. De generatie 1920 en daar omtrent. Mensen die tijdens een sporadisch bezoek aan Amsterdam niet konden wennen aan zoveel zwart om hen heen. Het waren geen racisten, maar toch ontsproten bij tijd en wijle de meest vreemde gedachten en uitlatingen aan hun brein.

Friezinnen

Mijn vader was een belezen mens, doctorandus sociale geografie, bereisd en verre van bekrompen. Toch maakte hij zich druk over de houdbaarheid van lange blonde Friezinnen, het type vrouw dat hij het liefste zag. Hij gruwde van het idee, dat de Nederlandse bevolking ooit wellicht volledig mokkakleurig zou worden. Een kleur die hij overigens zelf behoorlijk benaderde, omdat hij zoveel in de tuin werkte.

Als jongeman, toen zijn haar nog zwart was, werd hij vaak aangezien voor Zuid-Europees, wat hij zelf verklaarde als de invloed van de Spaanse overheersing. Hij trouwde ooit met zo’n Friezin en maakte er van mij daarom ook een. Van mij mocht zijn toekomstangst direct gerealiseerd worden, want net als mijn moeder viel ik ook op donkerkleurig schoon.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.