Zijn allochtone rolmodellen echt nodig?

Allochtonen in de politiek: voor velen een teken van goede integratie van deze nieuwe Nederlanders. Zij houden zich ook niet meer alleen bezig met migrantenkwesties. Niet iedereen juicht deze ontwikkeling toe: wie moet anders opkomen voor de belangen van allochtonen, vraagt Enis Odaci van humanislam zich af. Naar aanleiding van een artikel van emeritus hoogleraar Wasif Shadid in de Volkskrant is er enige beroering ontstaan over de rol van allochtone politici: moeten zij nu een actieve rol innemen in het islamdebat of staat het hun vrij zich niet (meer) te bemoeien met dit soort kwesties en moeten zij vooral op hun politieke daden worden beoordeeld? Latif Hasnaoui (PvdA) schrijft in de Volkskrant dat islamitische politici niet voor hun eigen achterban opkomen en Zeki Baran (PvdA) stelt op Republiek Allochtonië dat politici zich juist gewoon moeten gedragen als elke andere (autochtone) politicus. Wat opvalt is dat zowel Hasnaoui als Baran beide van de PvdA zijn.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.