De naïviteit van Rob de Wijk inzake TTIP

Rob de Wijk begrijpt niet waarom mensen demonstreren tegen TTIP. Maar er zijn genoeg redenen die gewoon op straat liggen. Als je daar geen weerwoord op hebt, schrijf er dan ook geen stukje over.  Wat wisten die duizenden demonstranten in Europese steden over het trans-Atlantische handels- en investeringsverdrag TTIP dat ik niet weet? ... vraagt Rob de Wijk zich vandaag af in Trouw. Volgens hem zijn alle protesten tegen het vrijhandelsverdrag tussen de EU en de VS voorbarig, omdat we nog helemaal niet weten wat er in het verdrag staat: de onderhandelingen zijn immers geheim. Verdiep je eerst eens in de argumenten van degenen over wie je schrijft, Rob de Wijk. 

Door: Foto: greensefa (cc)

Quote du Jour | Op ramkoers met Duitsland

In Trouw reageert Rob de Wijk op de Nederlandse reactie op de voorstellen voor het steunpakket van de Europese Commissie. Hij blijft zich verbazen over dit gedrag, waardoor Nederland nu ook op ramkoers met bondgenoot Duitsland is komen te liggen. Iets wat niet echt in het belang van Nederland is, maar ja:

Nederland ziet de begroting als een huishoudboekje dat moet kloppen. Veel andere landen zien de begroting als een politiek instrument om iets te bereiken. Het gevolg van de Nederlandse boekhoudersmentaliteit is dat burgers in tegenstelling tot die in andere landen al jarenlang op de nullijn zitten. De koopkracht had kunnen stijgen als de staatsschuld iets groter was geweest.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: greensefa (cc)

Weer onzin over schaliegas

OPINIE - Martin Sommer, columnist van de Volkskrant, is lovend over schaliegas. Maar wellicht moet hij zijn huiswerk beter doen.

In de Volkskrant (van zaterdag 9 feb.) schrijft politiek commentator Martin Sommer een jubelverhaal over schaliegas, naar aanleiding van een lezing van defensieprofessor Rob de Wijk. Sommer is door de Wijk’s loftuitingen helemaal om: schaliegas is een betrouwbare energiebron voor een zorgeloze toekomst. Het lijkt te mooi om waar te zijn, net als de reclamespots van Icesave en Postkrediet. En het is dus ook te mooi om waar te zijn.

Om schaliegas uit de grond te trillen zijn enorme investeringen nodig. Er moeten honderden (of zelfs duizenden) boorgaten geboord worden. In elk van die boorgaten moet een betonnen wand gegoten worden om instorten te voorkomen en te zorgen dat het grondwater niet vervuild wordt. In elk boorgat moeten onder hoge druk water, zand en chemicaliën, geperst worden om het gesteente open te breken.

Al deze werkzaam heden kosten energie. Nog voordat er één kuub schaliegas gewonnen wordt moet het energie-equivalent van honderden kubieke meters aardgas worden geïnvesteerd.

Voor de conventionele aardgaswinning, zoals bij de aardgasbel van Slochteren, zijn veel minder boringen nodig en hoeft er geen cocktail van water en chemicaliën in de grond geperst te worden. Bij conventionele aardgaswinning levert de investering van een kleine hoeveelheid energie misschien wel een honderdvoudig rendement op. De energie, die we al 50 jaar uit het Groningse aardgasveld halen, kostte maar weinig moeite. Het rendement van de investering is zeer hoog.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wist Rob de Wijk echt in februari dit jaar al dat Bin Laden nog leefde?

Stoerdoenerij? Waar gebeurd? Interpretatie met de kennis van achteraf? Hoe dan ook: Rob de Wijks column van 6 mei 2011 in Trouw is in aan vele kritische ogen ontsnapt. In die column een curieuze opmerking die wat navorsing vraagt. En dat is nog niet gebeurd. Zonder al te exegetische close reading roept de één passage toch vraagtekens en op zijn minst gefronste wenkbrauwen op.

De Wijk verhaalt op 6 mei in zijn column over zijn bezoek aan Amerikaanse Special Forces in februari van dit jaar. Hij bezocht militaire briefings en deed daar verslag van voor EénVandaag. Tot zijn grote verbazing hoorde tijdens een van die briefings zeer interessante informatie over Bin Ladens koerier – Amerikaanse militairen bespraken de man die hen uiteindelijk naar FBI‘s moest wanted zou leiden. Dus, concludeert De Wijk in zijn column van 6 mei jongstleden

Bin Laden leefde (…) nog. Het was duidelijk waar hij woonde. Hij werd in de gaten gehouden. Maar waarom werd geen actie ondernomen? Zouden ze hem in leven willen houden om zijn contacten en netwerk in kaart te brengen? Waren de voorbereidingen voor zijn arrestatie al gestart? Welke rol speelden de Pakistaanse autoriteiten?

Logisch dat De Wijk deze kaarten in februari 2011 even tegen de borst hield.Het is me ook wel wat heftig voor een Haagse onderzoeker om en passant te horen dat ‘s werelds grootste boef nog in leven is. Maar hoe reëel is het dat De Wijk tot gesprekken wordt toegelaten waar dit soort staatsgeheimen over tafel gaan? Waarom vertrouwden de Amerikanen De Wijk wel en het hele Pakistaanse overheidsapparaat niet? Ik gun iedereen zijn scoop en deze is van wonderbaarlijke schoonheid en belang – zo wonderbaarlijk dat ik er toch aan twijfel of het wel klopt.

Conventionele wijsheid

Trouw-columnist Rob de Wijk schreef een weinig origineel verhaal over het nut van kiesdrempels.

Veel had het niet om het lijf, wat echter nog niet wil zeggen dat er niets onthullends in stond. Met name de volgende, achteloos neergepende twee zinnen waren op hun eigen manier behoorlijk veelzeggend:

Coalitievorming door middenpartijen is ook voor Nederland interessant. Coalitievorming lijkt mij dé methode om een vuist te kunnen maken tegen PVV en SP.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.