NGO’s onder druk? De effecten van overheidsrestricties en repressie op transnationaal activisme

Een gastbijdrage van Luc Fransen, eerder verschenen op Stuk Rood Vlees. Sinds de jaren ’90 is er groeiende aandacht voor de invloed die non-gouvernementele organisaties (NGO’s) uitoefenen op nationale en internationale politiek, met name als ze over grenzen heen met elkaar samenwerken. Via publieke campagnes, protesten en lobbywerk droegen transnationale netwerken van mensenrechtenorganisaties, vrouwenrechtenorganisaties, arbeidsrechtenorganisaties en milieu-organisaties bij aan tal van politieke veranderingen: in verdragsteksten van internationale organisaties, in nationale wetgeving, en in beleid van overheden en bedrijven overal ter wereld. In de laatste tien jaar merken NGO’s steeds vaker dat nationale overheden zich openlijk en actief inzetten om hen het werken moeilijker te maken, en met name het samenwerken van NGO’s over grenzen heen te frustreren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OESO: “Pas op met migratierestricties”

Pro-migratie graffiti (Foto: Flickr/Walt Jabsco)

In periodes van onzekerheid op de arbeidsmarkt is het gebruikelijk dat immigranten in de verdrukking komen. ‘Ze pikken onze banen in’ of ‘ze komen hier alleen voor de uitkeringen’ zijn dan veelgehoorde noodkreten van de autochtone bevolking. De roep om een migratie-stop of -quota of oprotpremies is onmiskenbaar. Al met al viert het protectionisme hoogtij onder bepaalde groepen van de bevolking.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling waarschuwt in een recent rapport voor een heel erg opportunistisch immigratiebeleid (.pdf). Tijdens een economische crisis kan het erg aantrekkelijk zijn om migratie te verminderen en immigranten te belonen als ze terugkeren naar hun land van herkomst. Op de wat langere termijn zijn de immigranten echter weer nodig.

Je kunt migratie niet vergelijken met een kraan, aldus de secretaris-generaal van de OESO, Angel Gurría.

“Migration is not a tap that can be turned at will. We need responsive, fair and effective migration and integration policies ? policies that work and adjust to both good economic times and bad ones. We also need to ensure that the benefits of migration are shared between sending and receiving countries. This requires responsible recruitment policies to avoid the risk of a brain drain.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.