Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Romney wint dankzij kiessysteem
Bij de drie voorverkiezingen van gisteren haalde Mitt Romney het gros van de kiesmannen binnen. Hem kan de nominatie nu nauwelijks meer ontgaan. Door de grote voorsprong in kiesmannen die hij nu heeft, lijkt het alsof de republikeinen in ruime meerderheid achter de meeste gematigde kandidaat staan. Dat is echter schijn. Romney spint garen bij de verschillende kiessystemen die de staten hanteren.
Neem bijvoorbeeld de drie voorverkiezingen van gisteren, in Wisconsin, Maryland en Washington DC. Romney haalde 83 kiesmannen, zijn belangrijkste rivaal Rick Santorum 6 en de overige twee, Newt Gingrich en Ron Paul geen. Een duidelijke overwinning, zou je zeggen. Tot je kijkt naar de daadwerkelijk uitgebrachte stemmen.
Wisconsin, Maryland en Washington DC hebben ‘winner take all’ voorverkiezingen, wat de uitslag in stemmen uitvergroot naar die in kiesmannen. Andere staten hanteren echter een proportioneel systeem. Rick Santorum heeft de pech gehad dat zijn achterban zich vooral in die staten bevindt. Helaas voor hem heeft de grootste staat, het relatief liberale Californië, ook een winner take all systeem. Dit is de tabel op basis van het totaal aantal uitgebrachte stemmen tot nu toe:
Romney Santorum Gingrich Paul Totaal stemmen 4.554.764 3.190.167 2.282.385 1.187.050 Percentage 0,41 0,28 0,20 0,11 Kiesmannen proportioneel 458 321 230 119 Kiesmannen werkelijk 652 269 140 67Het beeld is duidelijk: Romney heeft meer kiesmannen dan zijn drie rivalen samen, maar de achterban heeft in zeer ruime meerderheid niet op Romney gestemd. Voor zijn uiteindelijke verkiezing als kandidaat voor de Republikeinen is dat niet relevant, wel voor het vervolg. Romney heeft de achterban hard nodig in zijn campagne tegen Obama. Als die zo lauw is over zijn kandidatuur, krijgt hij het lastig om een grassroots campagne op te zetten. En in de money count loop hij ook al ontzettend achter.
Eigenbelang verzwakt de Republikeinse Partij
Mitt Romney heeft Super Tuesday op een nauwelijks overtuigende wijze gewonnen. De uitslag onderstreept het probleem waarmee de Republikeinen kampen. De partij is verdeeld. Dit vertaalt zich in vier kandidaten die niets willen weten van opgeven. Drie van de kandidaten maken geen kans, zij voeren campagne voor een zaak in plaats van de nominatie en stellen het eigenbelang boven dat van de partij.
Mitt Romney heeft zijn nominatie niet veilig gesteld. Een klinkende overwinning had hem de tijd gegeven om zich te richten op de campagne voor het presidentschap. Hij is gedwongen de strijd tegen zijn mede-Republikeinen voort te zetten, een uitputtend proces wat hem niet sterker maakt. Sterker, op dit moment ziet het er naar uit dat hij met een flinke achterstand aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen zal beginnen. Zijn tegenstanders en partijgenoten maken Romney zwakker. In de eerste plaats door hem in het debat en in de media aan te vallen, daarnaast door niet op te geven in een race die ze niet kunnen winnen.
Rick Santorum, Newt Gingrich en Ron Paul zijn druk met campagne voeren. Campagnes die niet zullen leiden tot deelname aan de algemene verkiezingen. Waarom? Ze strijden voor een zaak. Voor thema’s die waardevol zijn voor hun achterban binnen de Republikeinse partij.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Republikeins probleem: de kiezer blijft thuis
Mitt Romney heeft afgelopen week drie voorverkiezingen gewonnen. Daarmee bracht hij een voorlopige halt toe aan de Santorum Surge. In de aanloop naar Super Tuesday is dit een steun in de rug voor Romney. De volgende horde in de race naar het Witte Huis kondigt zich echter al aan. In vergelijking met 2008 valt de opkomst van kiezers flink tegen. Het enthousiasme om te stemmen lijkt weg.
Het nieuwe probleem is vooral zichtbaar in Michigan. Slechts 16% van de geregistreerde kiezers maakte de gang naar de stembus. Blijkbaar weten de Republikeinen het electoraat niet in de touwen te krijgen om hun voorkeur uit te spreken.
Een mogelijke verklaring ligt in het brede veld van kandidaten. Het aantal deelnemers in de strijd om de Republikeinse nominatie was groot. Waar het nu nog Romney en Santorum zijn, behoorden in de voorgaande maanden Newt Gingrich, Ron Paul, Jon Huntsman en Rick Perry tot de kanshebbers. Geen van deze kandidaten was overtuigend, maar in verschillende fasen van de voorverkiezingen trok één van hen wel het momentum naar zich toe.
De hoeveelheid kandidaten die op verschillende momenten overwinningen en de aandacht van de media en kiezer opeisten geeft aan dat er verdeeldheid onder het Republikeinse electoraat heerst. Simpel gesteld, ze zijn er niet over uit wie ze tegenover Barack Obama willen zetten in de presidentsverkiezingen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Hoe ziet de Republikeinse partij eruit (nsfw)?
Wat moet je hier nog aan toevoegen?
Republikeinen: kom in mijn vagina!
VIRAL – In de Verenigde Staten van Amerika, ook wel het Iran van de Nieuwe Wereld genoemd, willen grijze Republikeinse mannen controle over vrouwen ..via hun vagina. Drie actrices vechten terug met humor. Republicans, Get In My Vagina! Het spotje protesteert tegen het Republikeinse plan voor het instellen van een verplichte ‘pret-echo’ als voorwaarde voor het uitvoeren van abortus en het afschaffen van de vergoeding van anticonceptiemiddelen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.