Ik stem volmondig ja

Het vorige grote referendum ging over de werking en democratie van de Europese Unie. De tekst van de grondwet was relevant, het stemmen lastig. Dit keer gaat het referendum over iets heel anders. De tekst van het akkoord is eigenlijk irrelevant. Het kiezen makkelijk. Ik stem straks op 6 april volmondig ja omdat de weg van de meeste weerstand de beste toekomst oplevert. Op 6 april mag u stemmen. U mag zeggen of u het associatieverdrag van ruim 300 pagina's met Oekraïne een goede zaak vindt of niet. De tegenstanders zien het akkoord als het voorbeeld van een ondemocratisch Europa (u is immers niets gevraagd) en zien Oekraïne als een corrupt land waar het beste maar zoveel mogelijk afstand van gehouden kan worden.

Door: Foto: Ivan Bandura (cc)
Foto: Ivan Bandura (cc)

Blanco is de beste proteststem

Met nog ruim twee weken te gaan voor het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne zullen Nederlanders een besluit moeten nemen: voor, tegen of wegblijven. Gek genoeg blijft één optie hardnekkig buiten beeld: blanco stemmen. Terwijl daar juist in dit geval alle aanleiding toe is.

Bij normale verkiezingen is wegblijven vooral een uiting van desinteresse. Bij dit referendum blijven mensen strategisch weg omdat ze hopen dat de kiesdrempel niet gehaald wordt. Dat doen ze met name uit weerzin tegen de initiatiefnemers van het referendum. Deels vinden ze het verdrag ongeschikt als onderwerp voor een referendum, deels zijn ze voorstanders die vermoeden dat het nee-kamp niet van de meerderheid valt af te houden, maar wel van de kiesdrempel.

Beide redeneringen snijden geen hout.

De betekenis van blanco

Het verdrag is wel degelijk geschikt als een reden voor het referendum, simpelweg omdat er meer dan 400.000 burgers om gevraagd hebben. Uiteraard zullen de meeste Nederlanders het verdrag niet lezen en de consequenties ervan niet doorzien, of misschien gewoon ‘nee’ invullen omdat ze boos zijn over iets dat helemaal niks met de Oekraïne van doen heeft. Dat is echter ook zo bij verkiezingen, met uitgebreide programma’s, beloften van lijsttrekkers, potentiële coalities en al die andere zaken die maken dat de kiezer niet weet wat de consequentie van zijn stem is. De essentie van democratie is niet dat kiezers een weloverwogen, rationele keuze maken, maar dat hun stem gehoord wordt, ook als ze er maar een slag naar slaan.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Zwitsers tegen uitzetting veroordeelde buitenlanders

NIEUWS - Bij het vandaag gehouden referendum stemden de Zwitsers tegen een plan  om veroordeelde buitenlanders automatisch het land uit te zetten. Bijna zestig procent van de kiezers stemde ertegen.Tevens stemden ze voor een tweede Gotthardtunnel.

De Zwitsers zijn niet te beroerd een plannetje van een zgn. volkspartij weg te stemmen en voor meer toegangsmogelijkheden aan hun grenzen te kiezen.

Ach, was Nederland maar net zo neutraal als Zwitserland…..

 

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Slowexit en Brexit

Vijftentwintig jaar geleden woonde ik in Praag, dat indertijd de hoofdstad van Tsjecho-Slowakije was. Er werd campagne gevoerd voor een referendum om het land op te splitsen. Het initiatief kwam uit Slowakije, dat zich onderbedeeld voelde, maar de grap ging rond dat de Tsjechen zo onderhand ook voor waren, om van het gezeik af te zijn.

Dezer dagen moet ik wel eens aan de sfeer van indertijd denken. Alle juridische bezwaren even negerend: als we een referendum kunnen houden over een simpel associatieakkoord met de Oekraïne, kunnen we de Nederlanders toch ook vragen of ze nog trek hebben in de Britten in de EU?

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Europese bullshit

Zoals u weet hangt de redding van de democratie in Europa af van uw nee-stem bij het Ukreferendum. Zoals u ook weet is dat bullshit. Dat het referendum relevant is, toont vooral het democratische tekort van Europa aan, waarbij een handjevol kiezers in één land besluitvorming kan tegenhouden waartegen de rest al lang ja gezegd heeft.

Ook bullshit is dat bij een Nederlands nee een soort Europees Armageddon dreigt. Wat u dan namelijk gaat zien is het lelijke gezicht van de democratie, met zijn achterkamertjes, hypocriet gedraai, oprekken van regels en de volledige trucendoos der volleerde charlatans, waarna onder veel boegeroep van het nee-legioentje alsnog gebeurt wat de meerderheid wil, namelijk dat het associatieverdrag met de Oekraïne doorgaat zoals gepland.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Ivan Bandura (cc)

Nee tegen het kabinet?

COLUMN - “Dit is geen referendum dat gaat over het huidige kabinet.” Peter Kanne (I&O Research) en Martin Rosema (Universiteit Twente) schonken eergister klare wijn op Joop.nl. Dat is nodig ook, want bij het vorige nationale referendum was de mythe van een luid ‘nee tegen het kabinet’ hardnekkig.

“Van de weeromstuit stemmen mensen voor of tegen Europa, voor of tegen asielzoekers, voor of tegen het kabinet.” Oud-fractievoorzitter en Europees Parlementariër Bob van den Bos (D66) opperde op 20 januari in Trouw dat het referendum van 6 april over het kabinet zal gaan. Dat idee is vast gestoeld op een wijdverbreid misverstand over het vorige nationale referendum, op 1 juni 2005.

Dat misverstand is dat het overweldigende ‘nee’ destijds (62% van de uitgebrachte stemmen) vooral gericht was tegen het toenmalige kabinet.

Afgelopen maand nog stond in NRC Handelsblad een terugblik op dat referendum onder de kop: “Heerlijk: nee zeggen tegen de regering.” Oud-minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot (CDA) bleek de uitslag van dat referendum op die wijze te verklaren.

Eerder hadden andere politici zich in soortgelijke bewoordingen uitgelaten. PvdA-kamerlid Diederik Samsom bijvoorbeeld zei op 28 mei 2005 tegen Trouw: “Al zijn ze voor de Grondwet, dit zien ze als de kans om tegen het kabinet te stemmen.” Diezelfde dag vertrouwde oud-premier Dries van Agt de Telegraaf toe bang te zijn dat de Grondwet zou worden “weggestemd uit protest tegen de regering.”

Quote du Jour | Een klap in het gezicht van hervormingsgezinde Oekraïners

Zonder westerse steun heeft het Oekraïne van Andrej, Artjom en Lomakina geen schijn van kans. Mocht dat mensen in het welvarende Nederland niet interesseren, dan dienen zij zich te realiseren dat een failed state aan haar oostgrens wel het laatste is wat Europa op dit moment kan gebruiken. Oekraïne heeft 45 miljoen inwoners. Noem het opvang in de regio.

Volgens slaviste en journaliste Laura Starink is het Nederlandse referendum een slag in het gezicht van hervormingsgezinde Oekraïners, die zowel strijden tegen de militaire en economische agressie van Rusland en de corrupte maatschappelijke en politieke structuren van het land.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende