Politiek kwartier | Slachtoffers knuffelen

Waarin Klokwerk vermoedt dat de VVD zó dol is op slachtoffers, dat er haar niet genoeg van kunnen zijn. Uitkeringstrekkers knuffel je niet. Asielzoekers al helemaal niet. Maar slachtoffers... ja, die kunnen volgens de VVD niet hard genoeg geknuffeld worden. Vandaar dat de partij pleit voor meer rechten voor slachtoffers. Meer meeleven met slachtoffers, minder met daders. Onder deze leus heeft de VVD de afgelopen jaren de reclassering teruggedrongen en het gevangenisregime versoberd. En weer zit er een nieuwe slag aan te komen. Het is immers vooral niet de bedoeling dat we daders van misdrijven gaan knuffelen. Daarom is iedere extra begeleiding die we ze geven uit den boze.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Volkert van der G. heeft lak aan instanties

Volkert van der Graaf neemt een loopje met instanties als de reclassering en de sociale dienst.

Dat is althans de portée van een uitzending van KRO-Reporter, dat zijn best doet om Volkert in een zo ongunstig mogelijk daglicht te zetten.

Reporter komt echter met weinig meer op de proppen dan dat Volkert…

1) via zijn advocaat contact zou hebben gehad met een fotojournalist over welk – zogenaamd heimelijk op straat genomen – kiekje de journalist aan de kranten zou aanbieden,

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Reclassering: regelvrij of vogelvrij?

Door efficiëntere bedrijfsvoering leek de reclassering bijna een productiebedrijf. In een pilotproject mocht het keurslijf van regels worden afgelegd, en kregen reclasserings-werkers weer de kans om te doen wat nodig is voor een cliënt. Maar dat verliep anders dan verwacht, vertellen Corine von Grumbkow, werkzaam bij Stichting Verslavingsreclassering GGZ en Jaap van Vliet van het Leger des Heils, Jeugdzorg & Reclassering.

Reclasseringswerkers hebben vaak voor hun vak gekozen om ex-bajesklanten te kunnen helpen met ‘reclasseren’, ofwel terug te laten keren in de samenleving. Maar in de praktijk is de reclassering heel anders geworden dan we denken, namelijk veel meer een uitvoerder van de opdrachten van de Officier van Justitie of de rechter.

Daarnaast is er een andere gedaantewisseling, eentje die meerdere professionals op verwante werkterreinen ook hebben ondergaan: de werkzaamheden zijn in afzonderlijke deeltaken opgeknipt. De indicatiestelling, advisering en het toezichthouden door de reclassering zijn van elkaar losgekoppeld, en de cliënt ziet dus steeds andere begeleiders. De basis voor deze ontwikkelingen is te vinden in het New Public Management (NPM) en de wetenschappelijke stroming ‘What Works?’. Dit eind jaren tachtig opgekomen NPM bereikte met enige jaren vertraging ook het reclasseringsveld. De achterliggende gedachte was dat de overheid met instrumenten als prestatiemeting en prestatiebeloning efficiënter en effectiever zou gaan werken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kans op schuld

Still uit de film Minority ReportEen jongeman komt na vier jaar gevangenschap voor een gewelddadige beroving vrij. Hij wil oprecht zijn leven beteren en keert terug naar zijn woonplaats Philadelphia. Daar ontdekt hij al snel dat de politie dagelijks langs zijn huis rijdt en een tijdje stopt. Ook moet hij zich vaker bij de reclassering melden dan zijn een paar oudere vrienden die zich vooral met diefstal hebben beziggehouden. Hij heeft die extra aandacht niet alleen aan zijn vroegere gedrag te danken, maar ook aan een algoritme. Steeds meer politiekorpsen in de VS maken gebruik van het zogenoemde predictive policing, voorspellend politiewerk. Het idee erachter is simpel: waarom zou je reeds gepleegde misdrijven oplossen als je ze ook kan voorspellen en dus voorkomen?

Politiekorpsen, ook in Nederland, hebben steeds meer data en informatie tot hun beschikking. Processen-verbaal, strafdossiers, incidentenregisters, demografische informatie, weergegevens zijn makkelijker te combineren en te doorzoeken. Door middel van datamining komen zo patronen bovendrijven die ook voorspellende waarde hebben.

Zo kunnen politiekorpsen inmiddels al redelijk goed voorspellen waar en wanneer in een stad of streek extra politie-inzet nodig is. Het korps Midden- en West-Brabant baseert zijn politie-inzet met Oud en Nieuw bijvoorbeeld op analyses die met het programma DataDetective worden gemaakt. Er wordt daarbij gekeken naar eerdere incidenten, welke personen daarbij betrokken waren, waar die personen zich nu bevinden. Het programma maakt dan voorspellingen waar de problemen dit jaar te verwachten zijn. De Amsterdamse politie bepaalt met het programma waar preventieve fouilleeracties plaatsvinden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.