Rechter straft nalatigheid af

Wie vindt dat de regering te wankelmoedig, te laat en te onduidelijk is met haar maatregelen tegen de corona pandemie, kreeg gisteren gelijk van de rechter. Het instellen van de avondklok is onrechtmatig omdat het is gebaseerd op de Wbbbg (Wet buitengewone bevoegdheden burgerlijk gezag). Dat kan niet, aldus de rechter, omdat die wet van toepassing is op calamiteiten die plotseling optreden en waarbij acuut actie nodig is. Als voorbeeld is een dijkdoorbraak gegeven. Nog los van het feit dat we al tot tweemaal toe een dijkdoorbraak hadden en een derde aanstaande is, laat de uitspraak zien waar de regering in tekort is geschoten.  Het draait daarbij om het begrip ‘spoedeisendheid’. Die spoedeisendheid was er volgens de rechter niet. Dat zou blijken uit “het feit dat er vóór de invoering van de avondklok al vaker over de mogelijkheid van een avondklok was gesproken” als “een van vele mogelijke opties” ter bestrijding van de pandemie. De Wbbbg is bedoeld voor acute noodsituaties, waarbij maatregelen echt geen enkel uitstel kunnen dulden, dus kan het geen herhalend onderwerp van gesprek zijn. Dat wordt ook nog eens duidelijk gemaakt omdat er ruimte was “om voorafgaand aan de inwerkingstelling van artikel 8 Wbbbg een spoeddebat in de Tweede Kamer te houden”. Als daar tijd voor is, kan er geen sprake zijn “van een daadwerkelijke spoedsituatie als bedoeld in de Wbbbg.” Hier verwijst de rechter ook naar het advies van de Raad van State (1 februari 2021, naar aanleiding van het wetsvoorstel Voortduringswet), die er op wees “dat het vooraf betrekken van de Tweede Kamer middels een spoeddebat niet rijmt met de gestelde urgentie en dat onduidelijk is waarom in dit geval is gekozen voor de Wbbbg, in plaats van een mogelijke route via aanpassing van de Tijdelijke wet maatregelen Covid-19.” De voorzieningenrechter oordeelde ook dat het van belang is “dat de Staat goed motiveert waarom een bepaalde maatregel onvermijdelijk is.” De rechter weegt in het oordeel mee dat “de pandemie al bijna een jaar duurt en erkend is dat de druk op de zorg momenteel minder groot is dan eerder het geval is geweest. Ook toen de zorg eerder op maximale capaciteit draaide is een avondklok niet noodzakelijk geacht.” Nalatigheid 1:  Bij de eerste golf (maart – juni) geen avondklok, bij de tweede golf (na de zomervakantie) geen avondklok. Nalatigheid 2: Het advies van de Raad van State voor een betere juridische onderbouwing voor de avondklok te zorgen, werd niet opgevolgd. Dat breekt het kabinet nu dus op. Wie nu juicht dat deze uitspraak betekent dat de viruswaanzin-activisten wel vaker gelijk zullen hebben, moet de uitspraak nog eens goed doorlezen. De voorzieningenrechter stelde ook dat “voor zover Viruswaarheid c.s. menen dat er geen enkele reden is voor zorg over het virus en de Staat (en de rest van de wereld, inclusief de WHO) zich ten onrechte zorgen maken, gaat de voorzieningenrechter daaraan voorbij. De Staat heeft al eerder, en ook nu weer, voldoende onderbouwd dat er sprake is van een situatie die grote zorgen baart en noopt tot moeilijke keuzes.

Door: Foto: harry_nl (cc)
Foto: harry_nl (cc)

Moet de Persrichtlijn op de schop?

COLUMN - De Persrichtlijn voor journalisten en de rechterlijke macht, is op diverse punten te restrictief. Journalisten zouden de grenzen dus best eens wat meer mogen verkennen, schrijft senior rechter Willem F.Korthals Altes op Ivoren Toga.

Onlangs moest juridisch commentator Folkert Jensma in zijn column “De Rechtsstaat” in NRC Handelsblad naar aanleiding van een bezoek van Russische rechtbankverslaggevers vaststellen dat het met de openbaarheid van onze gerechten maar zo zo is gesteld. Wie als journalist in Nederland zittingen wil bijwonen, moet allerlei bureaucratische hindernissen overwinnen. Dat wil je vandaag de dag niet graag aan Russen uitleggen.

Misschien kan Jensma enige hoop putten uit een uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) van 22 maart j.l.

Klaagster in die zaak is Sofia Pinto Coelho, rechtbankverslaggeefster van de Portugese televisiemaatschappij SIC. In november 2005 wijdt SIC een door haar gemaakte reportage aan de rechtszaak tegen E. (18), die voor diefstal van een mobiele telefoon 4,5 jaar gevangenisstraf heeft gekregen. Pinto Coelho wil aantonen dat E. werd veroordeeld zonder dat een van de slachtoffers hem had herkend en ondanks zijn verklaring dat hij tijdens de diefstal aan het werk was. In haar reportage maakt zij gebruik van geluid- en beeldopnamen van de zitting, waaronder die van getuigenverhoren. De stemmen van getuigen en rechters zijn vervormd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: SalFalko (cc)

A-politieke rechters

COLUMN - Voor het ‘strafproces Wilders II’ zijn de rechters geselecteerd op het criterium “geen lid (geweest) van een politieke partij”.  In zijn column op Ivoren Toga legt strafpleiter Peter Plasman uit dat met deze aanpak volstrekt verkeerde signalen afgegeven worden

Iedereen zal nog de televisiebeelden van het strafproces Wilders I op het netvlies hebben staan. Wat een spektakel was dat.  Het had veel weg van een bijeenkomst van acteurs die ieder voor zich in hun eigen voorstelling zaten, zoiets als wel gelijktijdig behandeld maar niet gevoegd.

De aanvankelijke hoofdpersoon Wilders wilde er op voorhand al een spektakel van maken zoals zijn eerst aangezochte raadsman Anker in De Wereld Draait Door suggereerde. Dan de uiteindelijke hoofdpersoon Bram Moszkowicz die de wens van zijn opdrachtgever meer dan waar maakte; hij moest ook wel, als het bericht klopt dat zijn einddeclaratie zich bewoog tussen de 5 en 6 ton. Maar hij wilde ook.

De getuige Schalken die zich totaal verkeek op zijn rol en die van de rechtbank. Hij kwam in de veronderstelling dat hij als getuige terzake relevante vragen moest beantwoorden. Hij wist niet wat hem overkwam toen hij als acteur in dit theater onder de goedkeurende blikken van de rechtbank met Moszkowicz in de slag was over de kleur wijn die hij dronk. Het is wellicht het beeld dat het meest beklijft, dat van deze getuige met de door de rechtbank toegelaten aanval in de rug door Moszkowicz, die zijn (acteer)taak met bravoure uitvoerde.

Foto: Mikey (cc)

Advocaat de mond gesnoerd

ACHTERGROND - Advocaat Meindert Stelling voert al decennia lang strijd tegen de aanwezigheid van kernwapens op Nederlands grondgebied. Tot nu toe tevergeefs.

Dertig jaar nadat heel Nederland uitliep in protest tegen de kernwapens voert Meindert Stelling nog steeds een juridische strijd tegen de aanwezigheid van deze massavernietigingswapens op Nederlandse bodem. Hij bestreed tot en met de Hoge Raad de rechtmatigheid van het opslaan van kernwapens. Tevergeefs, in december 2001 maakte het hoogste rechtsorgaan een einde aan de aanklacht van de Juristen voor de Vrede door het rechterlijk oordeel over de rechtmatigheid van het gebruik van kernwapens te bevestigen. De acties tegen kernwapens zijn sindsdien buiten de publiciteit doorgegaan. En Stelling bleef als advocaat optreden voor activisten die voor de rechtbank moesten verschijnen vanwege inbraak en vernieling op de vliegbasis Volkel, waar de kernwapens liggen.

Stelling, voormalig beroepsmilitair, is er van overtuigd dat voorbereiding van het gebruik van kernwapens in strijd is met het oorlogsrecht en met mensenrechten. Het gaat hier immers om wapens die, zelfs als ze tegen een militair doel zijn gericht, grote gebieden totaal kunnen vernietigen met onnoemelijk veel burgerslachtoffers als gevolg. Oorlogsrecht verbiedt het gebruik van wapens die het onderscheid tussen militaire en burgerdoelen niet kunnen maken. De staat die deze wapens in de kast heeft, stelt zijn burgers bloot aan groot gevaar en neemt een loopje met de plicht om zijn burgers te beschermen. Als iemand veroordeeld kan worden voor het in gevaar brengen van zijn buren door de opslag van explosieven of zelfs gewoon vuurwerk, mag de staat dan de levens van duizenden burgers op het spel zetten met kernwapens?   

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

525 faillissementen

DATA -
Op deze plek verschijnt elke dinsdag, of vaker als we iets leuks tegenkomen, een ‘cijferbrij’. Interessante data die het net niet tot een verhaal gehaald hebben, leuke feiten en opvallende statistieken passeren hierin de revue. Waarom? Omdat cijfers ook best leuk kunnen zijn.

‘525 faillissementen’ kopte het CBS afgelopen vrijdag in een webartikel. Elke maand publiceert het CBS cijfers over uitgesproken faillissementen (eenmanszaken uitgesloten). Best interessant, maar is 525 nou veel? Het is crisistijd, de faillissementen zullen maand over maand wel toenemen, dacht ik.

Hieronder staan de faillissementscijfers van de afgelopen twee jaar op een rijtje. In die tijd fluctueerden de faillissementen nogal, maar schrikbarende toenames zijn er niet. Er lijkt eerder een afname in de lijn te zitten.

Leuke conclusie, maar het CBS tovert een interessante ‘maar’ uit de hoge hoed: het aantal faillissementen van oktober mag dan wel ongeveer even hoog zijn als het aantal van september, maar dit zegt niets over het aantal faillissementen. Huh? Wat zegt het dan? Nou, het aantal faillissementen hangt meer af van het aantal zittingsdagen van de rechtbank dan van het aantal bedrijven dat over de kop gaat. ,,Eigenlijk kun je dus beter kwartaalcijfers bekijken.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De totale oorlog van Geert

Sportpalast, Berlijn, 18 februari 1943 (Foto: Wikimedia Commons)

We schrijven 18 februari 1943. De Duitsers hebben de slag om Stalingrad verloren, de geallieerden beginnen aan hun lange opmars; het tij lijkt gekeerd, en het regime in Berlijn kiest voor massale mobilisatie. In een grootse propagandabijeenkomst in het Sportpalast in Berlijn wordt een applausmachine bijeen geroepen, en Goebbels houdt er zijn bekende betoog waarin hij oproept tot de ‘Totale Oorlog’:

Ich frage euch: Wollt ihr den totalen Krieg? Wollt ihr ihn, wenn nötig, totaler und radikaler, als wir ihn uns heute überhaupt erst vorstellen können?

Deze ’totale oorlog’ werd, geheel in stijl, voorgesteld als een zeer heldhaftige daad van opofferingsgezindheid, die uiteindelijk uiteraard zou leiden tot de nationaalsocialistische zege, en duizendjarige glorie voor het Arische ras. De desastreuze gevolgen van de ’totale oorlog’ zijn gevoeglijk bekend, en hoe het met de nationaalsocialisten afliep behoeft ook geen nadere toelichting. Dat de term ’totale oorlog’ sinds Goebbels’ Sportpalastrede lichtelijk beladen is, spreekt eveneens voor zich.

Het was me dan ook nogal een uitspraak, Geert –

Door heel Europa, niet alleen in Nederland, maar in heel Europa vechten de multiculturalistische elites een totale oorlog uit tegen hun bevolkingen … uiteindelijk resulterend in een islamitisch Europa.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Showelement uit Fitna-proces gehaald

Geert Wilders (Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)

Geert Wilders mag in zijn Fitna-proces maar drie getuigen oproepen, in plaats van de achttien die hij zelf wilde. Daarmee frustreert de Amsterdamse rechtbank Wilders’ poging om van de zitting een showproces te maken waarin niet hijzelf maar de Islam aangeklaagd wordt. Wilders is uiteraard boos. Toch heeft de rechtbank gelijk: dit is een strafzaak over een mineur vergrijp die niet hoort uit te groeien tot een politieke show.

Wanneer je wordt aangeklaagd voor belediging, laster of iets dergelijks, kun je ruwweg drie koersen kiezen: ‘ik bedoelde het niet zo’, ‘ik bedoelde het wel zo maar ik heb er spijt van’ en ‘ik heb gewoon gelijk’. Die laatste koers volgt Wilders. Zo wil hij ook zijn verdediging voeren. De bedoeling van zijn getuigenverhoren is om de islam in diskrediet te brengen en zo aan te tonen dat hij geen haat zaait maar de waarheid verkondigt. Dat mag hij proberen.

Het brengt de rechtbank echter wel in een lastig parket, met name in dit geval, omdat alle media-aandacht naar Wilders’ boutades uitgaat en niet naar de subtiliteiten van de rechtsgang. Een lange reeks getuigenverhoren zou het beeld geschapen hebben dat de vraag tijdens het proces niet is ‘heeft Wilders haat gezaaid?’ maar ‘deugt de islam?’ Zelfs wanneer de rechtbank Wilders wegens een vormfout zou vrijspreken, had deze vervolgens van de daken geschreeuwd: “De rechtbank heeft mij gelijk gegeven: de islam is een fascistische godsdienst.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pirate Bay

“Wij juichen toe dat de site in Nederland verboden wordt, die is immers overduidelijk illegaal. Het is zeer goed dat de rechter erkent dat er sprake is van inbreuk op auteursrecht en naburige rechten. Vanzelfsprekend geldt het verbod ook tegen de aangekondigde toekomstige eigenaar. Het is een duidelijk verhaal: wat illegaal is, is verboden, wie het ook doet.”

Er is iemand verheugd! En het is Tim Kuik, directeur van Brein. De rechtbank in Amsterdam heeft bepaald dat de Zweedse downloadsite The Pirate Bay binnen tien dagen geblokkeerd moet worden in Nederland. En aangezien de website zelf geen illegale bestanden bevat lijkt het er sterk op dat daarmee de Amsterdamse rechtbank in het vonnis (.pdf) heeft bepaald dat het niet toegestaan is om te linken naar mogelijk illegale inhoud. Is een link naar The Pirate Bay daarmee ook verboden? Oeps.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende