Odyssee door Rusland wegens Rammstein-clip

Op 29 april 2021 werd Andrej Borovikov uit Archangelsk veroordeeld tot twee jaar en zes maanden strafkolonie. Ardy Beld sprak hierover met de echtgenote van Andrej, Darja Borovikova. Haar man kreeg deze straf voor het opslaan van de videoclip ‘Pussy’ van Rammstein in zijn profiel op het sociale netwerk vk.com. De rechter achtte het bewezen dat de lokale ex-coördinator van Navalny’s Fonds voor Corruptiebestrijding hiermee pornografie verspreidde. Het opslaan geschiedde al in 2014, maar leidde nu pas tot een veroordeling. De videoclip is vrij toegankelijk in de database van vk.com. Verschillende activisten maakten met eenmansprotestacties op de absurde zaak opmerkzaam, maar werden opgepakt wegens het overtreden van ‘sanitair-epidemiologische voorschriften’. Inmiddels heeft de ‘criminele verspreider van Duitse muziekvideo’s’, zoals Borovikov zijn brieven ondertekent, gedurende de laatste twee maanden een ware odyssee door Europees Rusland achter de rug. Een update van zijn zaak. Rondreis door burchten en forten Van 29 april tot 30 mei bevond hij zich in detentiecentrum Nr. 4 in zijn woonplaats Archangelsk. Dit centrum is aangesloten op een onlinesysteem voor correspondentie met de gedetineerden. Zodoende was een redelijk vlot contact met de buitenwereld mogelijk. Bovendien kon Borovikov nog pakketjes ontvangen van zijn zwangere echtgenote, andere familieleden, vrienden en kennissen. Op 30 mei werd hij onverwacht gedeporteerd naar de gevangenis van Jaroslavl, 1000 kilometer naar het zuiden. Op 7 juni werd hij wederom totaal onvoorzien overgeplaatst naar de penitentiaire inrichting in een fort bij de stad Kirov. Deze stad ligt 700 km ten oosten van Jaroslavl en is eveneens 1000 kilometer verwijderd van zijn woonplaats. De activist beschrijft zijn odyssee met humor: ‘Tot voor kort zat ik in een burcht uit de tijd van Catharina de Grote. Daar was ik een week. Sinds de tijd van Catharina is er kennelijk niet veel aan verbouwing gedaan. Nu woon ik in een fort uit de 17e eeuw. Ik reis door het land en woon uitsluitend in burchten en forten. Onze dierbare overheid heeft speciaal voor mij een monumentenreis georganiseerd...’ Hoger beroep Borovikov zou de behandeling van zijn hoger beroep in de rechtbank van Archangelsk moeten volgen via een videoverbinding vanuit Kirov. Nadat twee eerdere data ‘wegens ziekte van de rechter’ werden verschoven, kwam het twee maanden na de veroordeling toch nog tot een termijn voor de zitting: 29 juni om 14:00 plaatselijke tijd. Het hoger beroep vond in tegenstelling tot de eerste veroordeling achter gesloten deuren plaats. De rechter deelde de advocaat van Borovikov direct na aanvang mee dat hij zojuist vanuit Kirov was geïnformeerd dat Borovikov een dag tevoren was opgenomen in het gevangenishospitaal. Verdere uitleg werd niet gegeven, het hoger beroep werd verdaagd. Een andere advocaat van Borovikov in Kirov had hem op donderdag 24 juni nog bezocht in de gevangenis. Volgens hem was op dat moment met de gezondheid van de veroordeelde activist alles in orde. De volgende dag informeerde de rechtbank dat het hoger beroep naar 15 juli is verschoven. Een tijd stond nog niet vast. Reactie van Rammstein Interessant bij deze hele kwestie is natuurlijk de reactie van de wereldberoemde band wiens video als oorzaak wordt voorgewend voor alle onrecht dat Andrej Borovikov wordt aangedaan. Op aanvraag van de Duitse site musikreviews.de liet gitarist Paul Landers weten dat Rammstein geen noodzaak tot handelen ziet, omdat ‘de video onder kunst valt en de door de Russische rechter aangevoerde reden derhalve niet de ware grond voor de veroordeling kan zijn’. De in 1963 in Leipzig geboren Rammstein-zanger Till Lindemann maakt het nog bonter. Op 9 mei van dit jaar verscheen zijn clip als soloartiest ter ere van de ‘dag van de overwinning’ (op nazi-Duitsland) opgenomen in de Hermitage in Sint-Petersburg. Tegen een achtergrond van werken van beroemde meesters en koordames in witte gewaden zingt hij in het Russisch het Sovjetlied ‘Ljoebimyj gorod’ (geliefde stad). Voor een dergelijk optreden in het bekendste museum van Noordelijk Venetië moet een muzikant wel heel goede contacten onder de elite in Rusland hebben. Dit vermoeden wordt nog versterkt door een kort daarop verschenen en naar alle waarschijnlijkheid in Moskou gedraaide horrorvideo van Lindemann. De videoclip ‘Ich hasse Kinder’  staat bol van Sovjetsymboliek, bloed en scholieren in pioniersuniformen. Een correspondent van de oppositiekrant ‘Novaja Gazeta’ lukte het als enige een directe, maar helaas nietszeggende reactie van de Rammstein-zanger op de zaak Borovikov te krijgen: ‘Ik geef geen commentaar over dit onderwerp.’ Jevgeni Roizman, voormalig burgemeester van Jekaterinenburg en oppositioneel politicus over de Duitse band: ‘Als ik nu alleen al de naam Rammstein hoor, dan weet ik genoeg. Dat zijn de menselijke verraders die hun kop in het zand hebben gestoken terwijl ze dankzij hun bekendheid en hun connecties een eenvoudige jongen, een vader, een fan, hadden kunnen redden. Hiervoor hadden ze alle mogelijkheden. Ze hadden de wereldgemeenschap gezamenlijk wakker kunnen schudden. Het enige dat ze echter gezamenlijk deden, was hun kop in het zand steken. Bij Rammstein denk ik nu alleen nog aan Andrej Borovikov die voor twee jaar en zes maanden de gevangenis in moest.’ [Dit artikel van Ardy Beld verscheen eerder op doorbraak.be]

Closing Time | Mutter

Ja, dat is wel even andere kost dan André Hazes met z’n vlieger.

Auf meiner Stirn ein Muttermal
Entferne es mit Messers Kuss
Auch wenn ich verbluten muss

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit episch aandoende lied Rammsteins antwoord is op Metallica’s Unforgiven, maar mogelijk ligt dat aan mij.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Ach so gern

Je moet maar durven, in het tijdperk van #MeToo en met het proces van Harvey Weinstein in het vooruitzicht een Brechtiaanse schavuit ten tonele voeren, die op vrolijke tangoklanken triomfantelijk zijn ‘veroveringen’ memoreert. Till Lindemann (hier solo) kan dat met zo’n vette knipoog, dat ‘ie er nog mee wegkomt ook.

Het esthetisch goed geschoten clipje speelt in zekere zin wel op safe, door de schurk zijn verdiende loon te geven. Maar ook dat speelt ’t klaar tot nadenken te stemmen: terwijl ik zat te genieten hoe deze smalende verkrachter wordt afgerost, werd me op zeker moment duidelijk waar hij zich bevindt. En dan realiseer je je dat je er toch weer bent ingetuind: zit je als progressief-linkse jongen in enen te juichen voor een goelag aan foute foltergevangenissen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Radio

Het is vandaag precies een eeuw geleden dat in Nederland de eerste radio-uitzending plaatsvond. Ingenieur Hans Idzerda produceerde op 6 november 1919 vanuit zijn studio in Den Haag de eerste radiouitzending in Nederland (en de eerste commerciële uitzending ter wereld).

In deze ode aan de radio brengen de heren van Rammstein in herinnering hoe het beluisteren van Westerse radio een clandestiene bezigheid was in de voormalige DDR. De radio verbond de DDR-burgers met wat er in de wereld te koop was. De videoclip verwijst naar de angst voor repressieve regimes om de controle te verliezen over wat mensen denken, en de bevrijdende kracht van nieuwe techniek.

Closing Time | Rammstein

Provoceren kun je met een gerust hart aan de heren van Rammstein overlaten. Net als je denkt dat de vijftigers op hun retour zijn, komen ze met een videoclip waar de meest tere plekken in het Duitse verleden bruut worden betast.

Ze rekenen daarbij op een vertrouwd recept, dat ze slim hebben afgekeken van Laibach: kleedt de vorm extreem-rechts, fascistoïde en ultranationalistisch in, en drijf daar dan in de subtext weer de spot mee. Breng met grommende gitaren en dreunend tromgeroffel een ode aan Duitsland, maar stel haar vervolgens voor als een zwarte vrouw.

Closing Time | Golden Shower

In het licht van de vermoedelijk uit de duim gezogen, maar desalniettemin vermakelijke openbaringen over Donald Trumps escapades in een Moskous hotel, is dit nummer van Till Lindemann (Rammstein) wel toepasselijk.

French kisses flowing from your hips
And it seems like fairies flying
Moist and tender eyes and lips
And it feels like angels crying
Cunt!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende