"I am relinquishing my positions," a calm-looking Mr Chua told reporters, adding he had discovered that people "could not accept" his public apology for his actions."Some Malaysians have a holier-than-thou attitude," he said. "I think that anyone who is a leader has to be responsible for his mistakes or weaknesses," Mr Chua said. "I feel proud – at least I dared to admit it." Aan het woord is Mister Chua van Maleisie. Ligt het aan het verse jaar, wordt 2008 gewoon een onverdacht jaartje van géén kruisvaarten edoch heerlijke pulp&porn?De 61-jarige chap draagt alvast mijn sympathie weg, en de uitsmijter in het Independentartikel mag er ook zijn: "As health minister, Mr Chua had been praised for cutting bureaucratic delays in medical services and working to combat Aids, smoking and junk-food consumption. He is the highest-ranking politician to be caught in a sex scandal since former deputy prime minister Anwar Ibrahim was expelled from the ruling party for allegedly sodomising his family's driver."Misschien dat onderbroekhumor in de strijd voor meer pulp&porn eindelijk van dat pejoratieve bijklankje verlost is, middels mevrouw Marsey. Leest en huivert, en nooit zult gij nog lachen met moeders gigantic onderpants.
Jarvis Cocker, u weet wel, van jaren negentig rockband Pulp, timmert nog steeds aan de weg. Hier neemt ‘ie zichzelf in de zeik met typisch Britse onderkoelde humor.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In 1995 was “Common People” van Pulp een dijk van een hit en het is komen gelden als hét voorbeeld van Britpop. Het lag lekker in het gehoor en had nog een intelligente tekst over klasse-tegenstellingen ook: de ik-figuur ontmoet een rijke Griekse studente die als een toerist wil rondkijken in de wereld der gewone mensen.
Ik kwam in die tijd regelmatig in Londen en herinner me dat de komieken van Goodness Gracious Me een perfecte imitatie neerzetten, “Hindi People”, die op deze website nog valt te beluisteren (laadt wat traag). Ik herinner me ook dat er op TV werd gediscussieerd over de vraag wie de vrouw zou zijn geweest die bij de werkende klasse aapjes wilde gaan kijken. Het leek me een wat domme vraag – waarom zou een liedje op feiten moeten zijn gebaseerd? – maar twintig jaar nadat “Common People” in de hitparade had gestaan, wist The Independent te melden dat het vermoedelijk ging om Danae Stratou, de echtgenote van Yanis Varoufakis.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.