Lange arm Turkije beïnvloedt moslimzendtijd

Moslims in Nederland vechten al decennialang voor een islamitische omroep in het bestel. Roemer van Oordt, redacteur van Republiek Allochtonië, bespreekt een paar pijnpunten. De voortslepende tragikomedie over de zendtijd op radio en televisie voor moslims lijkt een nieuw seizoen in te gaan. Het Commissariaat van de Media (CvM) trakteerde ons 19 september in het laatste deel op een echte ‘cliffhanger’, door zonder opgaaf van redenen de beslissing over de aanvraag van de Stichting Zendtijd Moslims (SZM) uit te stellen. De SZM verzocht op haar beurt het CvdM om daarover uiterlijk 3 oktober een besluit te nemen. Kamervragen van CU en CDA en uitspraken van politici over de betrokkenheid van de Turkse overheid suggereren dat het om meer gaat dan alleen procedurele argumenten. In dit afsluitende tweede deel een paar van de pijnpunten.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GroenLinks op de bres voor de oude doos

GroenLinks springt op de bres voor Ximon. Tweede Kamerlid Mariko Peters heeft minister van Bijsterveldt gevraagd de NPO op te dragen de weigering in te trekken. “Het gaat om producties die met publiek geld zijn gefinancierd”, zegt Peters.

Met de naderende vergrijzing ligt er een gigantische markt in nostalgie, moeten de oprichters van Ximon gedacht hebben. Ze willen speelfilms, televisieseries en documentaires uit vervlogen jaren online aanbieden. De komende jaren wil men de complete oude doos online hebben. Men presenteert het initiatief een beetje alsof we het hier over cultureel erfgoed hebben, maar voor zover ik weet staat Neerlands televisiearchief niet op de lijst van Unesco.

De NPO (Nederlandse Publieke Omroep) ligt dwars. De individuele omroepen krijgen geen toestemming van het NPO hun oude producties aan Ximon ter beschikking te stellen. De NPO stelt dat het niet netjes is materiaal gratis weg te geven, dat door de belastingbetaler is gefinancierd. Ximon bestrijdt dat ze de oude spullen voor niets willen.

GroenLinks vindt dat juist het argument van het publieke geld een reden is, al dat kijkplezier online beschikbaar te maken. Of zoals Mariko Peters zegt: “Ik wil dat onze Swiebertjes en Q en Q’s toegankelijk worden en daar moet het publiek ook blijvend van kunnen genieten”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Keurmerk voor programma’s Publieke Omroep?

Martijn van Dam van de PvdA wil een keurmerk voor programma’s van de publieke omroep. Door middel van dat keurmerk zou het kijkers en luisteraars duidelijk moeten worden of ze met een kwaliteitsprogramma van doen hebben of met riooljournalistiek. Hij wil uitdrukkelijk geen censuur, maar duidelijke voorlichting over de programma’s die worden uitgezonden.

In een ideale wereld zou het voorstel van Van Dam een goede zijn (ware het niet dat niet-objectieve programma’s in een ideale wereld niet zouden bestaan waardoor zo’n keurmerk onnodig is). Zou het niet mooi zijn als de “feiten” die in een programma worden gepresenteerd langs een onafhankelijke meetlat worden gelegd? Ja natuurlijk.

Maar in de praktijk is zo’n keurmerk echter een hoogst onzalig idee. Want goede journalistiek is niet alleen een kwestie van objectief correcte feiten weergeven, maar ook van wat je weglaat. En welke feiten wegen zwaarder dan andere? Je kan een reportage maken die 100% gebaseerd is op feiten, maar toch een compleet vertekend beeld geven van de realiteit. Je lost het probleem van foute journalistiek er niet mee op. Daarnaast kan het bestaan van zo’n keurmerk zelfcensuur in de hand werken en zo een verstikkend effect hebben.

En dat maakt het een eventuele – ongetwijfeld menselijke, en dus zelf ook vol meningen en ideeën zittende – beoordelingscommissie zo goed als onmogelijk een objectief en gewogen oordeel over een programma te geven. Niet doen dus.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verzuiling en vernieuwing in de publieke omroep

Talking heads (Foto: Flickr/Yiping Lim)

De publieke omroep is vernieuwd: nieuwe omroepen, nieuwe programma’s. De bedoeling was dat dit de representativiteit van de publieke omroep vergroot. Neigt de publieke omroep naar links of naar rechts? Nodigen omroepen met name mensen uit van hun eigen politieke kleur? De NRC.NEXT leverde ruim een week geleden een interessante dataset om hier naar te kijken. Alle talking heads die in September op televisie waren verschenen in de nieuws- en praatprogramma’s bij de publieke omroep waren geturft: ook politici inclusief partij-lidmaatschap. Welke patronen zitten er in de data?

De eerste laag van de analyse kijkt naar welke partijen vaker worden uitgenodigd en welke programma’s veel partijen uitnodigen. De aandacht die een partij krijgt is grofweg proportioneel aan het aantal zetels dat ze hebben (correlatie van 0.84). Natuurlijk zijn er uitzonderingen: er worden bovengemiddeld veel CDA’ers uitgenodigd: ze zijn goed voor 14% van de zetels maar voor bijna 30% van de talking heads. Dat is ook wel logisch want dit was de periode van de grote onrust in het CDA. De VVD levert net iets meer talking heads dan zetels. Alle andere partijen leveren minder talking heads dan ze zetels hebben. Met name de SP verschijnt minder op de televisie dan je op basis van hun zetelaantal zou verwachten. Over het algemeen is ‘rechts’ (CDA, VVD, SGP en PVV) dus in deze periode oververtegenwoordigd. Ze hebben ongeveer 50% van de zetels, maar zijn goed voor 66% van de media-optredens. Dat is niet gek in een periode dat er een rechtse regering wordt geformeerd.

Aantal zetels vs. deel van de tijd op publieke omroep

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Harry Mens woest op DWDD

[speld]

Harry Mens in Business Class (Foto: Wikimedia Commons/Willem81)

De Wereld Draait Door moet openbaar maken hoe veel gasten betalen om aan te schuiven aan de tafel van Matthijs van Nieuwkerk. Dat eist Business Class-presentator Harry Mens, die spreekt van oneigenlijke concurrentie door de publieke omroep. Hij heeft een lijst samengesteld waaruit blijkt dat gasten bedragen betalen die variëren van 1.000 euro voor een optreden van Moke (‘een vriendenprijs’) tot 40.000 euro voor het tonen van de schilderijen van Willem van Hanegem.

Mens zelf heeft er nooit een geheim van gemaakt dat mensen bij hem tegen betaling aanschuiven. “In het prachtige Hotel Oranje kunt u voor een klein bedrag uw waar verkopen. Van Zuid-Afrikaanse wijn of bodyscans tot omstreden beursadviezen. Dat u-vraagt-wij-draaien principe is door de VARA schaamteloos gekopieerd. Het zou netjes zijn als ze over de brug zouden komen met de exacte bedragen. Met hulp van de belastingbetaler vist Van Nieuwkerk uit dezelfde vijver als ik.”

Mens zegt geschokt te zijn door de bedragen die gasten moeten neerleggen. Zo koopt Joost Zwagerman een maandelijks optreden van 5.000 euro in om zijn status als dé ‘duider van de tijdsgeest’ te consolideren; een bedrag dat hij overigens in veelvoud terugverdient met zijn gastoptredens als ‘deskundige’ op diverse evenementen. De presentatie van het servies van Yvon Jaspers heeft waarschijnlijk een bedrag van vijf nullen gekost. Felix Rottenberg en Jack de Vries krijgen volgens insiders korting. “Misschien wat oneerlijk, maar mensen die DWDD jaarlijks met 400.000 euro steunen verdienen ook wel een speciale behandeling.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Een politieke agenda in omroepland

[qvdd]

Zij bezuinigen onevenredig op de kunst- en omroepsector. Dat is een politieke agenda en geen financiële. Nu laten we de commerciële omroepen doen wat de publieke laten liggen. Met de plannen van deze regering gaan de publieke omroepen doen wat de commerciële laten liggen.

Kamerlid Martijn van Dam vindt dat de VVD en PVV, met vazal CDA, de publieke omroep kapot maken. Maar wat is er nu slecht aan het concept dat de publieke omroepen gaan doen wat de commerciële laten liggen?

Vorige Volgende