Bij het vertrek van Femke Halsema
Gisteren werd bekend dat Femke Halsema de Leonardo leerstoel aan de Universiteit van Tilburg zal aanvaarden. Op 26 mei 2011 zal zij de aanstelling afsluiten met een publieke lezing. Ik denk dat dit een belangrijke datum kan worden in de geschiedenis van GroenLinks.
Tijdens haar tijd aan de Leonardo leerstoel zal Halsema een boek schrijven over politiek in de 21ste eeuw. In 2007-2008 schreef Halsema ook aan een boek “Geluk!”. Dit project was ooit begonnen als een nota in de Tweede Kamerfractie maar groeide al snel uit tot een kritische analyse van de maatschappij en de economie. Het schrijven van dit boek is een van de cruciale momenten geweest in de politieke carriere van Halsema, vanaf dit moment leek Halsema meer plezier in de politiek te krijgen. Halsema’s statuur groeide. En haar partij steeg in de peilingen en maakte een mooie uitslag. Als bevestiging van haar status als grand dame van de Nederlandse politiek kreeg zij onder andere de Thorbecke prijs voor politieke welsprekendheid. Het is overduidelijk dat Halsema, die ooit haar politieke carriere begon bij het wetenschappelijk bureau van de PvdA een echte intellectueel is, die haar standpunten graag onderbouwt met een wetenschappelijke en filosofische analyse. Halsema heeft al eerder aangegeven dat zij net als haar Europese collega Buitenweg, graag zou willen promoveren na haar politieke carriere.
Halsema’s politieke carriere krijgt bij de komende politieke beschouwingen een natuurlijke afsluiting: het was haar ambitie om na de verkiezingen van 2010 met GroenLinks een mooie verkiezingsuitslag te maken en dan GroenLinks te laten toe treden tot het kabinet. Ze had in de laatste acht jaar een verandering in haar partij teweeg gebracht: haar vrijzinnige, anti-dogmatische, progressieve koers wordt nu breed in de partij gedragen en bracht GroenLinks heel dicht bij landelijke regeringsmacht. Het zag ernaar uit dat met Paars+ zou lukken een ook een roti-variant met het CDA, was voor Halsema een optie. Het mocht helaas niet lukken. Tot frustratie van Halsema kozen de VVD en het CDA voor de PVV.