Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Toename hartaanvallen in Gouda
Altijd al eens een politieagent ongestraft een klap met een koekepan willen verkopen? Dan moet je in Gouda wonen en je achterdeur niet op slot doen. Daar gaat het lokale korps binnenkort de burgers de stuipen op het lijf jagen door zelf in te breken.
“Agenten brengen de komende weken in de avonduren onaangekondigd bezoekjes aan woningen. Mocht u uw achterdeur niet op slot hebben zitten: kan het zomaar zijn dat er opeens een agent in uw keuken staat om u daarop te wijzen. Of u treft een zogenaamd ‘wit voetje’ aan. Een preventiefoldertje van de politie met de vorm van een schoen, met als opschrift ”deze schoenafdruk had van een insluiper kunnen zijn”.”
Ergens lijkt me dit niet zo verstandig….
Weinig privacy en toch vrij
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Vandaag wederom een bijdrage van Dimitri Tokmetzis, freelance journalist te New York. Het artikel is ook op zijn eigen blog te lezen.
Ligt het aan mij, of steekt er eindelijk een privacystorm op in Nederland? De laatste tijd lijken de mainstream media eindelijk het onderwerp te hebben opgepakt, met als boegbeeld de activistische Telegraaf. De ontwikkeling van het Elektronisch Patienten Dossier ligt ineens onder een vergrootglas en stuit op onverwacht veel verzet. De herstart van Bits of Freedom werd met veel gejuich ontvangen. Op internet en daarbuiten zijn inmiddels meerdere blogs en bewegingen actief die er niet voor terugschrikken naar de rechter te stappen.
Toch stel ik mezelf geregeld de vraag: is het nu echt zo erg gesteld met onze privacy? De onderstaande passage illustreert mijn punt. Het komt uit het boek The naked society van de Amerikaanse journalist Vance Packard.
A quite different kind of electronic surveillance – and control – has become possible through the development of giant memory machines, each month more and more information about individual citizens is being stored away in some gigantic memory machine. Thus far, the information about individuals is usually fed into the super-computers to serve a socially useful or economically or politically attractive purpose. But will it always be? This might especially be asked concerning those memory machines that are building up cumulative files on individual lives.
If information is power, Americans should be uneasy about the amount of information the federal government is starting to file on its citizens in its blinking memory banks. There are, for example, the gigantic memory machines that the Internal Revenue Service is starting to use to check data from our tax returns against data accumulated about us from other sources, such as employers and banks. The computer also watches for unlikely patterns. Obviously these memory banks are useful tools for fair and efficient tax collecting. But what are the implications for two decades from now, in 1984? If future bureaucrats choose, they can build up so-called ‘cum’, or cumulative files, on each taxpayer over decades, and thus will have, instantly recallable, a vast amount of personal information about the living habits of every adult in the realm.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
KSTn | Kilometerprijs en privacy
Even een korte KSTn tussendoor voor het volledig houden van ons privacydossier. U heeft vast wel de berichten vernomen over de mooie plannen van minister Eurlings voor het invoeren van de Wet Kilometerprijs. U zult dan ook wel vernomen hebben dat daar een kastje in uw auto voor nodig gaat zijn. En dat dit kastje uw reisgedrag op basis van GPS gegevens nauwkeurig vast gaat leggen. En dat u zich geen zorgen hoeft te maken over uw privacy omdat alleen de “relevante en geaggregeerde” gegevens doorgegeven worden naar de bevoegde instanties.
Dream on. Met dank (ja, dit keer expliciet) aan de wakkere Telegraaf (via) blijkt dat er uiteraard een uitzondering is. Nu is dat niet zo verwonderlijk, want die zit eigenlijk al in bestaande wetgeving. Maar het kan geen kwaad het betreffende stukje “toelichting” even expliciet hier te tonen.
“De persoonsgegevens mogen niet verder worden verwerkt op een wijze die onverenigbaar is met de doeleinden waarvoor ze zijn verkregen. De Wbp geeft in artikel 9 aan met welke aspecten de verantwoordelijke rekening moet houden bij de beoordeling of een verwerking al dan niet verenigbaar is. Die belangenafweging blijft buiten toepassing als het gaat om bijvoorbeeld de voorkoming, opsporing en vervolging van strafbare feiten of om de veiligheid van de Staat. In die gevallen mogen de gegevens worden gebruikt.”
Oh, en de gegevens blijven 5 jaar bewaard. En let vooral op het woordje “voorkoming”. Dat is een vrije vertaling voor het maar vast gaan volgen van iedereen waar een verdenking op rust. Net zoals bij die duizende telefoontaps.
Kilometerheffing: een spagaat
Als ‘gelegenheidsautomobilist’, die slechts af en toe gebruik maakt van de auto, irriteer ik me al jaren aan het feit dat ik voor mijn paar duizend kilometertjes per jaar het volle pond aan wegenbelasting moet betalen. Wat mij betreft is het dus goed nieuws dat het kilometerheffing wordt ingevoerd. De gebruiker en vervuiler betaalt, en zo hoort het. Als je 40.000 kilometer rijdt op het Nederlandse wegennet is het niet meer dan logisch dat je óók meer betaalt dan iemand die pak ‘m beet 10.000 kilometer rijdt op jaarbasis.
Maar ik zit een beetje in een spagaat. Want aan de andere kant is het systeem zoals het nu is opgezet nogal privacygevoelig. Er wordt niet alleen gekeken naar hoeveel je rijdt, maar ook naar wanneer en waar. Het achterliggende idee is dat autoverkeer zo op basis van tijdstip en eventueel locatie aanvullend kan worden ontmoedigd, zodat het verkeer zich meer verspreidt buiten de spits, en weg van erg drukke wegen. Dit ontlast het wegennet én het milieu. Dat klinkt allemaal erg goed.
Maar, natuurlijk is er een maar, als bijkomend ‘voordeel’ heeft de overheid een extra instrument om te controleren wanneer elke automobilist zich waar bevindt. Een fantastisch extra opsporingsinstrument, dat hoogstwaarschijnlijk met net zulk enthousiasme als telefoontaps gebruikt zal worden door de Nederlandse politie en AIVD. Ik legde al eerder uit wat het gevaar is van grote databanken.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.