OPINIE - Privacy is niet tastbaar. Het verlies van privacy is niet voelbaar. Daarom heeft u vast niet gemerkt dat uw privacy in de laatste 15 jaar door vele kleine sneetjes is verdwenen. En waarschijnlijk ook niet dat er vlak voor de zomer nog een stevige hap uit genomen werd. Door de Staat, wederom.
U weet wel, die Staat die er voor de burgers is. Die Staat met een grondwet waarin het recht op privacy keihard is vastgelegd. Die Staat mag u vanaf 1 januari altijd afluisteren, altijd meekijken met wat u op internet doet en altijd uw DNA opslaan.
Tenzij we dat tegenhouden via een referendum.
Maar voordat ik verder ga over dat referendum, eerst even wat meer over hoe we nu onze privacy al jaren aan het verliezen zijn.
Al vanaf begin deze eeuw neemt het parlement ieder jaar een paar wetten aan waarin een bepaald aspect van uw privacy wordt aangetast. Dat is nooit het doel van de wetten uiteraard. De meeste van die wetten zouden de veiligheid moeten verbeteren.
Zo moeten alle grote financiële transacties gerapporteerd worden, heeft iedereen permanent een legitimatiebewijs nodig (ook bij het stemmen), kunnen de uitleengegevens van bibliotheken opgevraagd worden, wordt u kentekenplaat bij willekeurig ritje meerdere malen gescand, moeten artsen en psychiaters in detail aan verzekeraars vertellen wat er met patiënten aan de hand is, wordt bijgehouden met wie u mailt en belt en welke websites u bezoekt, mag u overal preventief gefouilleerd worden en wordt al vanaf de geboorte van ieder kind middels ruim duizend vragen alles vastgelegd over zijn of haar wel en wee en dat van de ouders.