Zomercollege | Jongeren en privacy
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Een vuist tegen uitwisselen passagiersgegevens
, door
Een gastbijdrage van Judith Sargentini, lid van het Europarlement (GroenLinks).
Hoe ver kun je gaan met het uitwisselen van passagiersgegevens onder het mom van veiligheid? We voerden maandagavond een debat hierover in het Europees Parlement. Er ligt op dit moment een ontwerpafspraak van de Europese Commissie met Australië voor een nieuwe overeenkomst over Passenger Name Records (PNR) en er wordt gesproken over een verdergaande PNR-overeenkomst met de Verenigde Staten.
Ik heb, samen met mijn collega’s van de Europese Groenen daar grote bezwaren bij: De gegevens zouden vijf tot vijftien jaar bewaard moeten worden en profiling (het bepalen of iemand een risico vormt op basis van zijn kenmerken, bijvoorbeeld halal eten) wordt niet verboden. Los daarvan is de noodzakelijkheid van de maatregelen niet aangetoond.
Grote vraag blijft nu: Kan en wil het Europees Parlement een vuist maken en de privacy van vliegtuigpassagiers beschermen?
Ik vind PNR niet proportioneel: de inbreuk op de privacy staat niet in verhouding tot het nut van het uitwisselen van gegevens. Helemaal niet als blijkt dat de verantwoordelijke Eurocommissaris Malmström niet eens kan aantonen dat het uitwisselen van de PNR-data ook daadwerkelijk helpt om de veiligheid te verbeteren.
Inmiddels hebben ook verschillende andere instanties, waaronder de juridische diensten van de Europese Commissie en de Raad van Ministers, het Europees Grondrechtenagentschap en de Europese Dataprotectieautoriteit al laten weten dat ze bezwaren hebben tegen deze PNR-overeenkomsten. Ook het strenge Duitse hooggerechtshof zal de PNR-overeenkomst niet zomaar laten passeren als we die vergelijken met eerdere beslissingen over grondrechten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het cookie monstervoorstel
, door
Het huidige kabinet is er eentje van de eigen verantwoordelijkheid. Als het gaat om bezuinigen dan, hè. Want als er geen geld te halen valt, dan bemoeien de hoge heren (en dame) zich graag overal tegenaan. Dan is eigen verantwoordelijkheid in geen velden of wegen te bekennen. Laten we dus hopen dat het voorstel dat gebruikers voor het zetten van elke cookie expliciet toestemming moeten geven er niet doorheen komt.
Allereerst, wat is een cookie. Dat is een stukje informatie opgeslagen wordt op de computer van de bezoeker (in een bepaald stukje afgeschermd geheugen) met informatie over het bezoek. Dat zijn vaak onschuldige dingen zoals de instellingen, welke producten je op de site hebt opgezocht voor gebruik op de eigen site. GeenCommentaar gebruikt bijvoorbeeld een cookie om de instellingen van de tabs rechts op te slaan.
Soms zijn het ook wat minder onschuldige dingen, zoals een “tracking cookie”. Zo’n cookie werkt over meer sites en kan zo je internetgedrag tot op zekere hoogte in de gaten houden en doorgeven. Grote kans dat je als je kasten bekijkt op de wehkamp-site, je opeens op veel sites reclames voor kasten te zien krijgt.
Nu is het niet eens een slecht idee om hier wat regels aan te verbinden, maar het voorstel is onzalig. Er moet dan namelijk expliciet toestemming gegeven worden voor elk cookie.
Privacy
GeenCommentaar zal dan dus moeten vragen of je het eens bent met het plaatsen van het cookie dat de tab-instellingen regelt. (Update: Dit blijkt niet correct. Er wordt een uitzondering gemaakt voor “functionele cookies”. Dat maakt de problemen in mijn ogen alleen maar erger, want wie gaat controleren of cookies functioneel of niet zijn?) Het hoeft volgens het voorstel maar één keer per aanbieder. Maar als het niet voor elk bezoek gevraagd moet worden, dan zal de toestemming moeten worden opgeslagen door middel van een cookie(!), of op IP (internetadres) in een database. Voor dat eerste moet dan weer toestemming zijn, en het tweede brengt weer andere privacy-issues met zich mee, aangezien het IP-adres in Nederland wordt gezien als een persoonsgegeven waar strenge regels voor gelden. Eén keer per aanbieder is hierbij ook een risico. Want als je je toestemming één keer geeft aan Google dan betekent dat in het huidige voorstel dat het bedrijf je toestemming altijd heeft, en op elke site met google ads een cookie mag zetten. Of een gebruiker dat kan overzien is nog maar de vraag.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Internet, privacy, copyright; choose two
, door
Onderzoeksbureau Considerati meldde vorige week dat er nog steeds flink gedownload wordt in Nederland. Voor een ‘breed’ onderzoek ontbraken er wel wat cruciale partijen, Bits of Freedom bijvoorbeeld. In het onderzoek geen ruimte voor fundamentele vragen over de maatschappelijke of economische waarde van auteursrecht dat inmiddels meer dan een eeuw kan duren (was ooit 15 jaar). Dat wilde de opdrachtgever waarschijnlijk niet. Ook geen woord over de lobby van de copyright industrie waarbij achter gesloten deuren wetten in elkaar worden getimmerd die zelfs onze volksvertegenwoordigers in Europa niet mogen zien laat staan beïnvloeden. De hele discussie wordt gereduceerd tot een winst/verliesrekening van een bepaalde bedrijfstak. Prima natuurlijk maar dan heeft het met mij in ieder geval niets te maken. Want ik werk niet in die bedrijfstak. Net als de meeste mensen trouwens. Ook in de comments op webwereld werd snel duidelijk dat vrijwel niemand veel waarde meer hecht aan dergelijk onderzoek. Wij van Wc-eend…
Een jurist van de Amerikaanse RIAA maakte het recentelijk nog wat bonter door te stellen dat het publieke domein de vrije markt en het kapitalisme vervelend in de weg zat. Van zoveel eerlijkheid schrik je wel even. Maar het recente hoogte punt van de ‘e’ G8 bijeenkomst in Parijs waar Sarkozy een paar captains-of-industry had uitgenodigd om voor ons te bepalen wat we met ons Internet zouden mogen doen in de toekomst. Een paar niet uitgenodigde vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties hielden hun eigen persconferentie (video – Lessig vat het in min 7 mooi samen). Dit soort voorbeelden maakt duidelijk dat het idee van een redelijke dialoog met de gevestigde belangen een fictie is. Wijze mensen zoals Prof. Lawrence Lessig proberen al tien jaar lang zo’n dialoog te starten zonder enig succes. Ook schrijver en activist Cory Doctorow [http://www.craphound.com] poogt een redelijke ‘middle ground’ te vinden tussen de de belangen van auteurs, de copyright industrie en de rest van de samenleving en geeft zelf het goede voorbeeld door zijn boeken DRM-vrij aan te bieden. De copyright industrie (‘entertainmentindustrie’ in het Considerati rapport) maakt zo’n dialoog echter volstrekt onmogelijk door steeds haar belangen en rechten als absoluut neer te zetten zonder bredere maatschappelijke context. Grote delen van het Considerati rapport lezen toch weer als de klacht dat Sourcy heel veel geld misloopt doordat de Gemeente Utrecht haar stadsbussen met leidingwater wast.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Tweede Kamer stemt voor Netneutraliteit, maar PvdA staat per ongeluk uitzondering toe
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.