De NSA, de geheime dienst van de VS, onttrekt op grote schaal gebruikersdata aan internetbedrijven. Ze blijken ook hun Nederlandse confrères vrijelijk toegang te verschaffen tot die goudmijn. De onthulling heeft fikse repercussies. Zo blijkt de NSA keihard tegen de Amerikaanse senaat te hebben gelogen. Directeur James Clapper verklaarde daar afgelopen maart onder ede dat de NSA ‘geen massale dataverzamelingen’ over burgers aanlegt. Die man kun je dus nooit meer vertrouwen.
Peter Olsthoorn leest de kabinetsbrief van Plasterk over PRISM en de Nederlandse veiligheidsdiensten eens goed door. Die brief sluit in tegenstelling tot wat media melden het gebruik van PRISM-data niet uit.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
ANALYSE - Edward Snowden performed an act of great bravery, Annie Machon says, but the old media reporting the story act as a bottleneck for the free flow of information.
I have held back from writing about the Edward Snowden NSA whistleblowing case for the last week — partly because I was immersed in the resulting media interviews and talks, and partly because I wanted to watch how the story developed, both politically and in the old media. The reaction of both can tell you a lot.
That does not mean that I did not have a very positive response to what Snowden has done. Far from it. The same night the story broke about who was behind the leaks, I discussed the implications on an RT interview and called what he did Whistleblowing 2.0.
Why did I say that? Well, it appeared from his initial video interview with The Guardian that he had learned from previous whistleblowing cases: he had watched the media and carefully chosen a journalist, Glenn Greenwald, with a good track record on the
relevant issues who would probably fight his corner fearlessly; his information clearly demonstrated that the intelligence agencies were spinning out of control and building surveillance states; he carefully chose a jurisdiction to flee to that might have the clout to protect him legally against the wrath of an over-mighty USA; and he has used his internet and media savvy to gain as much exposure and protection as quickly as possible.
COLUMN - Ik weet natuurlijk niet of u zich wel eens heeft laten verleiden om op een Facebook-ad te klikken. Of op zo’n banner van een of andere online winkel die jou, als een soort über-Turk, het hele internet achterna loopt om jou op de nieuwste antizweetslippers te attenderen, omdat je daar toevallig op hebt gezocht toen je in een wat verveelde bui de analisten van de Otto aan het pesten was. Ikzelf niet namelijk. Als ik een blog bezoek of een mail schrijf, kunnen Google Ads en consorten schreeuwen wat ze willen, mij verleiden ze niet om op de bundel aanbiedingen te klikken.
De kroon van de tang-op-dirk-reclame wordt wat mij betreft gespannen door Youtube. Ik ben volgens mij nog nooit een commercial tegengekomen die mij ook maar een fractie van een seconde heeft doen aarzelen om het filmpje in de wacht te zetten en dan maar snel even naar de adverteerder te gaan om daar de tent leeg te kopen.
Nu wil niet elke Youtube-commercial mij verleiden om meteen te klikken. De meeste reclames willen ouderwets conditioneren. Ze proberen, zoals dat in vaktermen schijnt te heten, top of mind te komen. Zodat ik, de eerstvolgende keer dat ik een auto koop, bij me eigen denk “Hey! Renault! Createurs d’Automobiles! Dat moet goed wezen!” Waarna ik overga tot de aanschaf van een Renault.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op 1 augustus 2007 had presidentskandidaat Barack Obama scherpe kritiek op de afluisterprogramma’s van de Amerikaanse veiligheidsdiensten. In 2013 verdedigt hij het PRISM programma van de NSA …..
ELDERS - Drie keer raden welk onderwerp de afgelopen week nogal in de belangstelling stond in de VS? Was het soms het bespieden van burgers wereldwijd door de National Security Agency (NSA) met het PRISM-programma, onthuld door The Guardian en The Washington Post? Wie de naam Edward Snowden inmiddels niet kent, heeft echt onder een steen geleefd.
De documenten die Snowden lekten naar de Guardian en de Post waren geclassificeerd als top secret, wat betekent dat ze ‘exceptionally grave danger’ aan de nationale veiligheid konden brengen. Maar wie bepaalt eigenlijk welke documenten hoe geclassificeerd worden? Pando Daily probeert het een en ander duidelijk te maken. Ondertussen beschreef Businessweek hoe wij met z’n allen PRISM mogelijk hebben gemaakt. Door massaal te vertrouwen op internetbedrijven als Google, Facebook en Yahoo, die op hun beurt weer vertrouwen op open source software, hebben we de deur naar digitaal bespied te worden zelf wagenwijd open gezet.
Enfin, PRISM dus.
De Amerikanen hadden nog wel oog voor iets anders. Het ware verhaal achter de architectuur van de Daily Planet, bijvoorbeeld. Ja inderdaad, die krant uit de Supermanverhalen. En wisten we allemaal wel dat David Letterman steevast hetzelfde zegt tegen de drummer als er een band bij hem heeft opgetreden? ‘Are these you drums, or rentals?‘
OPINIE - Dat de NSA ons in de gaten houdt, mag geen verrassing zijn. De grote vraag is wat ze nog meer doen om te bepalen wie er wel en niet een risico vormt.
Kort voor de inhuldiging van koning Willem-Alexander was er het kleine berichtje dat de AIVD zo’n honderd geïsoleerd levende mannen (“lone wolves”) in het vizier hield. Het bericht zal, na de aanslagen in Apeldoorn en Alphen aan den Rijn, maar weinigen hebben verbaasd. Dat we in de gaten worden gehouden, is inmiddels zó algemeen bekend dat het aanleiding was tot grapjes. Ik heb althans een stuk of wat vrijgezelle mannen horen opmerken dat ze nu extra voorzichtig zouden zijn.
Hoe dat in de gaten houden eruit ziet, weet elke computergebruiker. Niemand online heeft enige privacy. Facebook is een makkelijk voorbeeld: ook wie zijn privacy-instellingen scherp afstelt, krijgt verdraaid goed gerichte advertenties voor de kiezen. Er was laatst een bericht dat er algoritmes zijn waarmee kan worden vastgesteld of een computergebruiker een vrouw of een man was.
Dat ook de overheid deze mogelijkheden kent, en dat de inlichtingendiensten die willen gebruiken, is evenmin nieuws. Sinds midden jaren negentig werd besloten dat e-mail niet moest worden beschouwd als een brief, waarop het briefgeheim van toepassing is, maar als telefoongesprek, dat eventueel viel af te tappen, zijn er legio voorstellen gedaan om uw privacy in te perken. Het zal niemand zijn ontgaan dat er wetsvoorstellen zijn geweest om computers te voorzien van achterdeurtjes om de gebruiker te controleren.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Ondanks alle ophef over het Amerikaanse spionageprogramma PRISM (overigens slechts één van vier dergelijke programma’s), waarmee de NSA alle dataverkeer van de Amerikaanse burgers vastlegt, is er veel onduidelijkheid over hoe PRISM nu precies in z’n werk gaat.
Blogger en digitale techneut Ashkan Soltani viste links en rechts de inmiddels publiek gemaakte informatie over PRISM van de interwebs en goot een en ander in een overzichtelijke infograph.
COLUMN - Amerika luistert op grote schaal burgers af. Google, Microsoft, Apple, Facebook, Youtube en nog een paar internetgiganten worden al enige tijd gedwongen om de Amerikaanse inlichtingendiensten toegang te verlenen tot hun servers. Sindsdien kan de NSA daar naar hartelust grasduinen in gegevens van gebruikers. Dit bleek uit geheime documenten die twee journalisten kregen toegespeeld. De operatie heeft de codenaam PRISM. [Zie The Guardian en The Washington Post.]
De Amerikaanse overheid verzet zich tegen de aantijgingen met een drieledig verweer. Eén: ja, PRISM bestaat, maar is volledig legaal: het bulk-afluisteren wordt gedekt door een geheime overeenkomst, en is netjes getoetst aan de geheime interpretatie door een rechtbank van een geheime wet. Twee: we richten ons niet op onze eigen burgers – want dat mag niet zonder toestemming van een rechter – maar alleen op buitenlanders, of nou ja, ook op Amerikanen die contact hebben met buitenlanders. Drie: degene die deze volkomen legale operatie naar de pers heeft gelekt, zullen we vinden en uit alle macht juridisch mangelen.
Dat deze drie argumenten elkaar tegenspreken, schijnt ze niet op te vallen. Als PRISM tiptop legaal is, is het lastig in te zien waarom simpelweg onthullen dat de operatie bestaat, illegaal zou zijn. Geen enkele wet, hoe geheim ook, geeft Amerika carte blanche om mensen buiten hun landsgrenzen af te tappen. En inmiddels heeft elke Amerikaan die op internet zit, uit de aard der zaak geregeld contact met buitenlanders, waardoor Amerikaanse staatsburgers alsnog bijna collectief onder het bereik van PRISM vallen.
ProPublica graaft dieper en neemt de uitlatingen van de NSA-directeur onder de loep. Volgens de NSA heeft het PRISM-programma geholpen om een van de terroristen achter de Mumbai-aanslagen te pakken. Maar daar had het programma niets mee te maken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.