Na het kwade regime

Was het ongevoelig dat Zorreguieta naast de Koningin liep? Moet Maxima maar eens een rondje lopen met de Dwaze Moeders? Is ons koningshuis subtiel bezig de positie van de schoonfamilie te normaliseren? Knevel en van den Brink sneden het terecht aan. Het zijn vragen uit een nimmer aflatende stroom berichten. Is Demjanjuk terecht veroordeeld en niet gestraft? Hoeveel zin heeft de berechting van een andere broze man, generaal Mladic? Er komt geen slachtoffer door terug. Is het waarheidsvinding? Wraak? Rust voor de nabestaanden? Nog een: de liquidatie van Bin Laden; was een proces te verkiezen geweest? Als zijn schuld en de waarheid vaststaan, waren de politieke bezwaren misschien wel te groot. De Amerikaanse nabestaanden reageerden uitbundig, de Bosnische zeer ingetogen. Het thema blijft fascinerend. De schuld van Eichmann stond vast en zijn slachtoffers waren bekend en geteld. Toch leverde zijn proces veel op, b.v. het spannende begrip “banaliteit van het kwaad”. Harry Mulisch en Hannah Arendt schilderden een ambtenaar zonder karakter of inhoud, een vreemde engerd, maar toch ook weer niet heel ver van ons verwijderd. De reportages van Mulisch over het proces vormden een breuklijn in zijn schrijverschap. (De zaak 40-61)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Vuile Voetbal Oorlog

“Máxima offert zich op, springt over haar eigen schaduw heen om het boek te ontvangen dat de schande van haar land beschrijft, waarvoor haar vader medeverantwoordelijk was” (BN DeStem)

Vandaag neemt prinses Maxima het boek Voetbal in een Vuile Oorlog in ontvangst. Ze ontvangt het boek uit handen van de Argentijnse voormalige spits Leopoldo Luque, die in 1978 de WK-finale tegen Oranje speelde. Luque is de laatste maanden zich openlijk gaan afkeren van wat de Argentijnse junta dertig jaar geleden heeft aangericht. Dat lijkt rijkelijk laat maar voor veel Argentijnen ligt deze periode nog steeds erg gevoelig. Uit eigen ervaring weet ik dat er onder een laag van oppervlakkige onverschilligheid (“wir haben es nicht gewusst”) men zich wel degelijk bewust is van ieders positie in die tijd (lees: goed of fout in de oorlog). Afgelopen week pleegde een verdachte van de Vuile Oorlog zelfmoord op TV zodat hij niet kon worden gehoord door de rechter en hiermee beschermde hij zijn oude martelmaatjes. In dit verhitte klimaat is het des te dapper dat prinses Maxima een dergelijk gebaar maakt door het boek in ontvangst te nemen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.