Het beslissende telefoontje

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Vandaag een bijdrage van Marc van Gestel, die een mini-toneelstukje schreef n.a.v. Jan Peter Balkenendes nakende afscheid van Den Haag De klassieke armaturen verlichten de trap naar zijn kamer in Het Torentje. Jan Peter Balkenende is net terug uit Japan en lijkt van een jetlag geen last te hebben. Hij neuriet een deuntje totdat hij bij de deur van zijn kantoor is. Daar brandt het licht, dus er is bezoek. Beter niet Si Jetais President neuriën dus, denkt Jan Peter, terwijl hij de deur opendoet. Binnen zitten Wouter Bos en André Rouvoet voor zijn tafel, druk in de weer met mobiele telefoons, blackberry's en ouderwetse landlijnen. De stemming is opgetogen. “Ha Jan Peter. Hoe was Japan?", roept Wouter uitgelaten, terwijl hij net een parlementair verslaggever ophangt. “Nog vragen over je tripje gekregen?”, voegt André daaraan toe, terwijl hij een gesprek met een Europarlementariër even onderbreekt. “Nou jongens, dat weten jullie ook wel”, antwoordt Jan Peter. “Niemand is geïnteresseerd in wat ik in Japan heb bereikt. Elke vraag gaat over mijn eventuele kandidatuur als president van Europa.”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bookies know best

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Brussel, België en Europa.

bookiesWedden? Wedden dat Balkenende de nieuwe baan van EU-voorzitter in de wacht sleept? In dat geval win je vier keer je inzet terug. Of toch Tony Blair? Die odds zijn slechter: minder dan twee tegen één. De bookies in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, bekend om hun weddenschappen op politieke benoemingen en verkiezingen, zetten de heren op respectievelijk nummer twee en één.

In Brussel doen ze dat ook. Daar is de speculatie in alle hevigheid losgebarsten sinds de Ieren begin deze maand het verdrag van Lissabon goedkeurden. Dat verdrag voorziet de creatie van een permanente voorzitter van de Europese raad (de vergadering van regeringsleiders en staatshoofden en hoogste beslissingsorgaan) met een termijn van tweeëneenhalf jaar, in plaats van de huidige, die om de zes maanden rouleert.

De beslissing zou eigenlijk eind deze maand al moeten vallen. Maar dat lijkt opeens onhaalbaar nu de president van Tsjechië het verdrag weigert te tekenen (zie Dans, EU, dans!). Verwacht wordt nu op de eerstvolgende top in december met een naam te kunnen komen.

Behalve Blair en Balkenende worden genoemd oud-premier van Spanje Felipe Gonzáles (7:1), premier van Luxemburg Jean-Claude Juncker (7:1) en oud-premier van Finland Paavo Lipponen (9:1). De eerste vrouw op de lijst is Mary Robinson, oud-premier van Ierland. De bookies schatten haar kansen laag in: vierendertig tegen één.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende