Je kan beter postzegels sparen

Een tweet waarin een verkoper grapte over winst maken met 200 postzegels leidde tot een kort onderzoek. En wat blijkt, je kan beter je geld stoppen in postzegels dan op een spaarrekening zetten. Tenminste, als je de laatste twaalf jaar als uitgangspunt neemt. Kocht je in 2002 een zegel voor 39 eurocent (nu een 1 zegel) zou die nu 64 cent waard zijn. De spaarrekening had je niet verder gebracht dan 54 cent. En als je de recente verhogingen ziet, gaat het alleen maar harder. Update 7 oktober: PostNL heeft de tarieven voor 2015 bekend gemaakt. Dan wordt het 69 cent. Onderstaande grafiek is daarop aangepast.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: 24oranges.nl (cc)

Diefstal

COLUMN - Mijn nichtje op Curaçao leest graag de Seven Days, een soort krant voor pubers. Als u die niet kent, zou ik zeggen dat u die eens bij de Ako te pakken moet zien te krijgen, want het is een leuk blad dat u zal verrassen met zijn hoge niveau. Mijn nichtje weet wel wat ze leest.

Helaas is het tijdschrift in Willemstad, voor zover ik weet, niet leverbaar, dus ik koop zo af en toe een los nummer en stuur het naar Curaçao. Vorige maand stuurde ik twee nummers tegelijk. Zorgvuldig gewogen op de postweegschaal, voldoende gefrankeerd (een flink bedrag), en hup met de post mee, naar De West.

Kreeg ik dus een briefje dat het onvoldoende gefrankeerd was. Het kon niet kloppen, maar ik moest op reis naar Bulgarije en ik was te gehaast om opheldering te vragen. Wat krachttermen onderdrukkend heb ik de strafport betaald en ben ik op reis gegaan.

Nu heb ik een erg aardig nichtje dat me zeker even een mailtje zou hebben gestuurd om me te bedanken, maar het kwam niet. Toen ik mijn zus vandaag sprak, informeerde ik of ze de post hadden ontvangen. Dat bleek niet het geval.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.