Je kan beter postzegels sparen

Een tweet waarin een verkoper grapte over winst maken met 200 postzegels leidde tot een kort onderzoek. En wat blijkt, je kan beter je geld stoppen in postzegels dan op een spaarrekening zetten. Tenminste, als je de laatste twaalf jaar als uitgangspunt neemt. Kocht je in 2002 een zegel voor 39 eurocent (nu een 1 zegel) zou die nu 64 cent waard zijn. De spaarrekening had je niet verder gebracht dan 54 cent. En als je de recente verhogingen ziet, gaat het alleen maar harder. Update 7 oktober: PostNL heeft de tarieven voor 2015 bekend gemaakt. Dan wordt het 69 cent. Onderstaande grafiek is daarop aangepast.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: 24oranges.nl (cc)

Diefstal

COLUMN - Mijn nichtje op Curaçao leest graag de Seven Days, een soort krant voor pubers. Als u die niet kent, zou ik zeggen dat u die eens bij de Ako te pakken moet zien te krijgen, want het is een leuk blad dat u zal verrassen met zijn hoge niveau. Mijn nichtje weet wel wat ze leest.

Helaas is het tijdschrift in Willemstad, voor zover ik weet, niet leverbaar, dus ik koop zo af en toe een los nummer en stuur het naar Curaçao. Vorige maand stuurde ik twee nummers tegelijk. Zorgvuldig gewogen op de postweegschaal, voldoende gefrankeerd (een flink bedrag), en hup met de post mee, naar De West.

Kreeg ik dus een briefje dat het onvoldoende gefrankeerd was. Het kon niet kloppen, maar ik moest op reis naar Bulgarije en ik was te gehaast om opheldering te vragen. Wat krachttermen onderdrukkend heb ik de strafport betaald en ben ik op reis gegaan.

Nu heb ik een erg aardig nichtje dat me zeker even een mailtje zou hebben gestuurd om me te bedanken, maar het kwam niet. Toen ik mijn zus vandaag sprak, informeerde ik of ze de post hadden ontvangen. Dat bleek niet het geval.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.