Mark Rutte en Diederik Samsom letten bij de samenstelling van de nieuwe regering niet op de sekse van de kandidaten, zeggen ze. Maar wetenschappelijk onderzoek ondersteunt het belang van positieve discriminatie. 'Ik heb dat altijd een bizarre discussie gevonden,' zei Mark Rutte toen Pauw & Witteman hem vroegen naar het aantal vrouwelijke ministers. 'Zoveel mannen, zoveel vrouwen. We nemen gewoon de beste mensen.' Een "linkse hobby" noemde hij het zelfs gekscherend, maar zijn Diederik Samsom neutraliseerde dat door het onmiddellijk met hem eens te zijn. Het klinkt kennelijk logisch: kies de beste mensen, zet ze bij elkaar en je hebt de beste ministersploeg. Maar die redenering deugt niet, en de achteloze manier waarop Rutte en Samsom met de kwestie omgaan doet vermoeden dat ze niet goed hebben nagedacht over wat het eigenlijk betekent, een goed team.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Een verplicht vrouwenquotum om meer vrouwen in topposities te krijgen werkt uiteindelijk contraproductief.
EU-commissaris Viviane Reding (Justitie), die van de Tweede Wereldoorlog, dreigt bedrijven met een wettelijke verplicht minimumaantal vrouwen in de Raad van Commisarissen (nu.nl / Welt.de). Reding wilt in 2015 tenminste 30% van de Raad van Commissarissen uit vrouwen bestaat. In 2020 moet dat zijn gestegen tot 40%. Als de EU-commissaris in 2011 nog geen verbetering ziet dan zal ze het afdwingen met een verplicht vrouwenquotum.
Positieve discriminatie is mijns inziens niet handig om achterstanden weg te werken. Los van het feit dat de gemiddelde ambitie en verwachtingen van een carrière voor mannen en vrouwen wel eens structureel zou kunnen verschillen, is het voor positief gediscrimineerd personeel vaak extra lastig om zich te bewijzen. De positief gediscrimineerden, oftewel: mensen die die plek niet hadden bereikt zonder een voorkeursbehandeling zullen eerder erop worden aangekeken als er fouten gemaakt worden. Het wekt argwaan en jaloezie in de hand.
“We raken vrouwen ten dele kwijt omdat ze zich onvoldoende gewaardeerd voelen in deze omgeving. Als je dat constateert moet je wat anders doen om echt stappen vooruit te maken om je doelen te halen”. (Volkskrant)
KPN bestuursvoorzitter Ad Scheepbouwer kondigt aan dat het bedrijf vrouwen gaat voortrekken bij het invullen van topfuncties. Daar zullen de toekomstige topvrouwen bij KPN ongetwijfeld heel blij mee zijn. Want je voelt je vast enorm gewaardeerd als iedereen weet dat je je positie te danken hebt aan positieve discriminatie. Iedere misstap van deze ongetwijfeld capabele maar toch net een tikkie gematste topvrouwen zal immers worden uitgelegd als een gevolg van het voortrekkersbeleid.
Als de meeste vrouwen -om wat voor reden dan ook- niet willen werken in topfuncties dan zal je de belemmeringen moeten wegnemen of accepteren. Maar ze over de belemmeringen heen tillen lost niks op en geeft enkel minder waardering en afgunst voor de vrouwen die wel een topfunctie bereiken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het spook van positieve discriminatie waart weer eens door Nederland. Guusje ter Horst blokkeerde afgelopen weekend de benoeming van een blanke politieman tot korpschef. De reden? Het had een vrouw of allochtoon moeten zijn.
Wanneer leren we nou eindelijk eens dat vrouwen zich, net als mannen, soms minder tot een bepaald beroep voelen aangetrokken? En dat daardoor de percentages vrouwen lager zijn dan je zou verwachten als je naar de bevolkingsopbouw kijkt? En wanneer leren we dat vrouwen ook anders denken over een carrière? Bijvoorbeeld als er kinderen komen? En dat daardoor de percentages vrouwen hogerop in de hiërarchie waarschijnlijk wat lager zijn dan je zou verwachten als je alleen kijkt naar de percentages vrouwen in de lagere regionen?
Zeker nu duidelijk is dat vrouwen en mannen, ook in de hogere regionen, één pot nat zijn, moeten we stoppen met deze onzin van positieve discriminatie.
Accepteer het nou: vrouwen voelen zich gewoon minder aangetrokken tot bepaalde beroepsgroepen en functies. Horen we ooit iemand klagen over het feit dat de geneeskunde in de volgende twintig jaar overgenomen gaat worden door vrouwen, dat onze kinderdagverblijven worden geregeerd door vrouwen en dat het overgrote deel van de kappers kapster is?