Detailpolitiek (14): Tweets over lesuitval

In de moderne politiek wordt het steeds belangrijker gevonden dat burgers direct contact kunnen opnemen met hun volksvertegenwoordigers. De Tweede Kamer, Provinciale Staten of Gemeenteraad weten immers niet altijd goed wat er in de samenleving leeft, en hebben inbreng van burgers nodig om te weten welke thema’s belangrijk zijn en wat daaraan gedaan moet worden. Sociale media zouden essentieel zijn om al die wensen en ideeën van burgers door te geven. Uit onderzoek van mij en Maurits Kreijveld blijkt dat al die burgerinbreng vaak leidt tot niets. De kwaliteit van de inbreng is laag, de meeste voorstellen en ideeën zijn onbeargumenteerd of op voorhand onmogelijk, of ze passen niet bij de politieke partij aan wie ze geadresseerd zijn. Burgers lopen dus een grote kans op een teleurstelling: ze denken invloed te kunnen hebben op het beleid, maar in de praktijk is hun email, tweet of krabbel allang weer vergeten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De donkere kant van vrijheid

, door

Op de lezingencyclus ‘Weet de overheid wat goed voor ons is?’ van het Wetenschappelijk Bureau GroenLinks volgt dit najaar een boek over libertair paternalisme, een politiek-filosofische stroming die paternalisme en vrijheid probeert te verenigen. Daarin wil het Bureau dein de cyclus opgedane ideeën over vrijzinnig paternalisme verder uitwerken. Dick Pels: ‘Je moet ook de donkere kant van de vrijheid onderzoeken en de grenzen aan de vrijheid formuleren. Wat is het GroenLinkse idee van het goede leven?’

Kan GroenLinks haar groene en sociale doelen bereiken zonder de vrijheid van burgers te beperken? Deze centrale vraag werd tijdens de lezingen door de verschillende sprekers uitgewerkt. Uitgangspunt was het concept Nudge van de Amerikaanse wetenschappers Thaler en Sunstein. Een nudge is een manier om mensen te stimuleren de juiste keuze te maken, zonder daarbij dwang te gebruiken. De manier waarop een keuze gepresenteerd wordt, kan de uitkomsten van besluitvorming sterk beïnvloeden.Bijvoorbeeld: als we van een “nee, tenzij”, naar een “ja, tenzij”stelsel van orgaandonatie gaan, dan wordt het aantal orgaandonoren sterk vergroot, zonder dat mensen gedwongen worden om hun organen te doneren.

Optreden
Bij de eerste bijeenkomst was Joel Anderson kritisch over deze benadering: ‘Het is het perspectief van de expert die weet wat goed voor mensen is. Er is echter heel weinig aandacht voorde vraag hoe de experts beteugeld kunnen worden. Waar ligt de grens tussen nudges en bemoeizucht?’ Ook Klaas van Egmond wees nudges resoluut af in zijn betoog over milieu en moralisme: deze waren in zijn ogen niet effectief om de grote milieuproblemen op te lossen. Daarvoor was in zijn ogen een sterke overheid nodig die met consistente hand beleid oplegt: niks geen balans tussen vrijheid en moralisme, gewoon optreden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | Real black man…

, door

“They are scared to death of that if [Bachmann or Palin] were to run and get the nomination. They are doubly scared that a real black man may run against Barack Obama.” (Herman Cain, Amerikaans politicus)

De Amerikaanse Republikeinen hebben een nieuwe ster. De nieuwe ster is echter geen blanke ultrarechtse carrièreheks, maar een met de verkoop van Godfathers Pizza rijk geworden goedgebekte neger. Zijn naam is Herman Cain, een vaste Teaparty-klant, die vorige maand in Iowa het publiek op de banken kreeg met een daverende speech en mogelijk een tegenkandidaat wordt voor Barack Obama tijdens de verkiezingen van 2012.

Cain heeft het regelmatig over zwart versus zwart of zwart versus blank. Zo zei hij onlangs ook: “Now people are over this first black president thing. But there are some people who will say: ‘I’m not going to vote for another black guy because this one didn’t work out’. And my response is, ‘Well, what about those 43 white guys you put in there? How did they work out? Don’t condemn me because the first black one was bad.” Deze man schudt de goeie oneliners dus zo uit zijn mouw.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een onvoldoende voor de democratie?

, door

Een bijdrage van Bert van den Braak. Het stuk is ook te lezen op de site van het Montesquieu Instituut.

De recentelijk verschenen Democratic Audit van Nederland schetst een vrij somber beeld van de toestand van het Nederlandse staatsbestel. Dat bestel is te veel op vertegenwoordiging gericht en te weinig op ‘afrekenen’, zo menen de leiders van het onderzoek dat aan de Audit ten grondslag lag, de hoogleraren Rudy Andeweg en Jacques Thomassen.

Onmiskenbaar kleven er bezwaren aan de wijze waarop in Nederland kiezers invloed kunnen uitoefenen op met name de samenstelling van het kabinet. Kabinetten komen tot stand na een vaak moeizame formatie en de uitkomst kan door sommigen (velen?) als verrassend worden ervaring. In 2003 hadden niet velen voorzien dat D66 zou gaan regeren met CDA en VVD. D66 sloot voor de verkiezingen zo’n combinatie uit. In 2007 kwam min of meer uit nood samenwerking tussen PvdA en ChristenUnie tot stand. In beide jaren was er een (getalsmatige) noodzaak om tot een meerderheidskabinet te komen.

De uitkomst van de jongste verkiezingen was achteraf beschouwd minder verrassend. Samenwerking met de PVV leek voor geen enkele partij direct verkieslijk, maar noch VVD, noch CDA sloten die ‘partij’ uit als mogelijke coalitiepartner. Voor zowel CDA als VVD was samenwerking met de PvdA weinig reëel en dat gold eveneens voor ‘middenvarianten’ met bijvoorbeeld GroenLinks en D66. Al vóór de verkiezingen van vorig jaar was het nauwelijks voorstelbaar dat er opnieuw een regeringscombinatie zou komen waarvan CDA en PvdA de dominante ‘dragers’ zouden zijn. De nieuwe zetelverdeling bevestigde alleen die onmogelijkheid. En dus bleef VVD, CDA en PVV als enige optie over.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: “With notable rare exceptions”

, door

[qvdd]

“Today’s competitive markets, whether we seek to recognise it or not, are driven by an international version of Adam Smith’s “invisible hand” that is unredeemably opaque. With notably rare exceptions (2008, for example), the global “invisible hand” has created relatively stable exchange rates, interest rates, prices, and wage rates.”

Alan Greenspans poging zijn eigen nalatenschap veilig te stellen leidt tot een nu al bijna legendarisch uitglijder. The wisdom of the crowds heeft al tot veel bruikbare variaties op deze quote geleid:

“With notably rare exceptions, Germany remained largely at peace with its neighbors during the 20th century.”

“With notable rare exceptions, working as a coal miner in China is a perfectly safe career choice.”

“With notably rare exceptions, Justin Bieber and Rebecca Black make legendary music.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Enric Borràs (cc)

Quote van de Dag: Israëlisch eiland voor Gaza

, door

[qvdd]

Een eiland zou de Palestijnen een haven en zelfs een vliegveld bezorgen. Ik ben nu in het stadium waarin de premier groen licht moet geven. Dit is nog nooit gebeurd… Ik weet zeker dat Europa en de VS en vele bedrijven hier onderdeel van willen zijn.

De Israëlische minister van Transport Yisrael Katz is trots op het plan een kunstmatig eiland voor de kust van de Gazastrook te bouwen. De internationale gemeenschap zou voor de beveiliging moeten zorgen.

De Palestijnse autoriteit en Hamas zijn niet blij met het plan. Ze noemen het respectievelijk “pure fantasie” en “een Zionistische poging om de blokkade van Gaza te internationaliseren”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Licht aan het begin van de tunnel

, door

Logo kamerstukken van de dagDe tunnel in de A73 ging steeds dicht en de tunnel van de A2 bij Utrecht ging maar niet open. Waardoor? Door de veiligheidssystemen. Daar is dus veel over te doen geweest. En ook over de “normen”. Daarom verscheen er bij de kamerstukken een studie naar dit onderwerp om wat duidelijkheid te kunnen scheppen.
Dat rapport is overigens best taaie kost voor iemand die niet in de materie zit, zoals ik. Maar een paar zaken kan ik er toch wel uithalen die interessant zijn.

Met name in de discussie over de tunnel in de A2 bij Utrecht ging het over het niet goed genoeg zijn van het veiligheidssysteem en het te laat opleveren. In dat licht is het wel apart om in het rapport te lezen dat er nog wel wat ruimte voor interpretatie m.b.t. de regelgeving op dit vlak.
“Ontbreken eenduidige normstelling veiligheid
Er is geen heldere norm vastgelegd voor het veiligheidsniveau waaraan tunnels moeten voldoen. Dit maakt het einddoel van het besluitvormingsproces onhelder”

Dat roept dan de vraag op wie er nou op grond van welke normen op de rem heeft getrapt. Belangrijk in deze context is ook de discussie over wie nu hierover eigenlijk moet beslissen. En in het rapport lees ik dat dit toch vooral het College van B&W is waarbinnen de weg valt:
“De wet- en regelgeving legt een proces vast, dat bestaat uit vier fasen. Iedere fase wordt afgesloten met een besluit, waarin het verantwoordelijke college van Burgemeester en Wethouders (college van B en W) toetst of de fase op de wettelijk voorgeschreven wijze is uitgevoerd en of aan alle regels is voldaan.”

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De PVV en taakstraffen

, door

Heel Nederland weet inmiddels dat Lilian Helder niet goed statistisch kan onderbouwen waarom ze tegen taakstraffen is. Naast problemen met de statistiek zal het feit dat ze als enige argument in de motie aandraagt dat “onder de Nederlandse bevolking onvoldoende draagvlak is voor de taakstraf als sanctie bij strafbare feiten” ook een rol hebben gespeeld bij haar falen de Kamer te overtuigen. Haar eigen PVV heeft als enige fractie voor gestemd. Merk op dat als de stemmers op de Schaduwkamer enigszins representatief zijn voor de Nederlandse bevolking, Helders argument over onvoldoende draagvlak niet eens klopt: ook een meerderheid van de stemmers op die site is tegen. Typisch weer een geval waarin de PVV de minderheid die ze representeert beschouwt als een meerderheid.

Omdat Helder in haar motie zo weinig argumentatie aandraagt, ben ik eens gaan zoeken waarom de PVV zo fel tegen taakstraffen is. Er is immers veel positiefs over te zeggen. De overheid schrijft zelf op haar site:

Taakstraffen hebben zowel voor de veroordeelde als voor de samenleving voordelen. De gestrafte heeft betere kansen op een succesvolle terugkeer in de maatschappij. Door de taakstraf of het leerprogramma, houdt hij contact met de maatschappij en wordt er zelfdiscipline van hem verwacht. Ook maakt de gestrafte zich nuttig voor de samenleving. Er is minder kans op criminele ‘besmetting’ van jeugd in een (jeugd)gevangenis en taakstraffen zijn goedkoper dan gevangenisstraffen.

Vorige Volgende