Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Negers
Ik ben niet meer zo van het politiek correcte taalgebruik. Eigenlijk al niet meer sinds ik lang geleden een lezing van Astrid Roemer bijwoonde waarin ze stelde dat we voortaan maar over “gepigmenteerde mensen” moesten spreken, en er mensen waren die het over “joodse mensen” hadden, want “joden”, dat klonk zo direct.
Taal is trendvolger en geen trendsetter. Met andere woorden: door taal kun je niet de maatschappij veranderen; als echter de maatschappij verandert, dan verandert de taal vanzelf mee of verliezen woorden hun scherpe randje vanzelf.
Een voorbeeld. Ongeveer in de tijd dat Roemer haar ideetje probeerde te lanceren, waren er ook mensen die vonden dat woorden als bemanning en mankracht niet meer konden. Te seksistisch, te Male Chauvinist Pig, enfin niet Opzij genoeg. Bemensing moest dat zijn, en menskracht, en natuurlijk is de Titanic met mens en muis vergaan. Okee, ik overdrijf. Maar hoort u die woorden nog wel eens, en dan niet uit de mond van Dresselhuys-achtige types? De maatschappij veranderde en het ‘masculiene’ mankracht verloor zijn scherpe kantjes – zo het die al had – vanzelf al.
Dat werkt ook omgekeerd. De negatieve lading van woorden als buitenlander of gastarbeider, en zelfs van het strikt neutrale Turk of Surinamer, werd onwenselijk geacht en vervangen door de typisch Nederlandse (want vrijwel onvertaalbare) constructie allochtoon. Maar de negatieve lading verdween niet toen het begrip een ander naampje kreeg. Anders gezegd: wie eerst een pesthekel had aan buitenlanders, heeft ook een pesthekel aan allochtonen. Je verandert er niks mee.
Quote van de Dag: Belangrijke opdracht
![](https://sg-images.nl/http://www.geencommentaar.nl/media/qvdd.jpg)
“Wij hebben een belangrijke opdracht voor u: voorkomen dat dit land ooit met een premier Pechtold wordt opgezadeld. Da’s minder moeilijk dan het lijkt, overigens. Die partij hangt immers van politieke correctheid en eurofederalisme aan elkaar (‘landverradersinstincten’ noemde mijn opa dat). Daar gaan we de komende maanden dus eens lekker op schieten, net zo lang tot ze weer onder de, pak ‘em beet, tien zetels zijn teruggebracht.”
Joshua Livestro geeft een opdracht mee aan zijn schrijvers en lezers op de Digitale Standaard: D66 moet dood.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De linkse last?
![Lastdier (Foto: Flickr/Celeste33) Lastdier (Foto: Flickr/Celeste33)](https://sg-images.nl/http://www.geencommentaar.nl/media/pakezel2.jpg)
Wat is dat toch met de politieke correctheid die dom rechts links probeert op te dringen. Oh, zei ik politieke correctheid? Ik bedoel natuurlijk nazisympathieën en extremisme. Of bedoel ik nou allebei?
Want het ene moment ben je een theeleutende geitenwollensok die maar blijft praten en praten om de problemen poldermodellerig op te lossen met een veel te grote hoeveelheid regeltjes, het volgende moment ben je een bloeddorstige krakert die anarchie wil en aanslagen pleegt.
Waar je als rechts persoon, even kort door de bocht, staat voor ongebreideld consumeren, je niks aantrekken van het milieu en zoveel mogelijk geld verdienen, sta je als links persoon voor consuminderen, je druk maken om het milieu en voor het spreiden van inkomen. En iedereen die dom rechts is zal er zeker van zijn dat je dat ook uitdraagt, anders ben je hypocriet. En datzelfde rechts laat ook geen moment onbenut om dat te benadrukken.
Zo moet links treuren om de dood van Haider, want “linksmensen” vinden elk leven toch even belangrijk?
Als rechtgeaard linksmens mag je je ook niet afzetten tegen de trein (ook al is het duidelijk cynisch), want links vindt het milieu toch zo belangrijk?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.