Oom agent als opvoeder

Aangezien ik mijn rijbewijs nooit heb weten te halen, is een programma als Wegmisbruikers aan mij eigenlijk sowieso niet besteed. Toch blijf ik er wel eens bij hangen. Geen beter vermaak dan leedvermaak, nietwaar? Hart van het programma is de menselijke interactie in een conflictsituatie (dat is trouwens ook wat De Rijdende Rechter of Ik Vertrek haar charme geeft). De politie zet een verkeersovertreder aan de kant, en dan kan het tragikomische zedenspel beginnen. De ene bestuurder reageert gelaten, de ander laconiek, de meesten zelfrechtvaardigend, en sommigen ronduit verontwaardigd. Het is natuurlijk het leukst als iemand volstrekt uit zijn plaat gaat. Een programma als Wegmisbruikers laat zien dat de politie vooral ook een pedagogische taak heeft: keer op keer zien we dienders die bestuurders aan de hand van camerabeelden tonen waar dezen in de fout zijn gegaan en hoe dat een gevaarlijke situatie oplevert. Niet zelden zien we hoe zij de hele pedagogische en retorische trukendoos open moeten trekken om tegenwerpingen en smoesjes te omzeilen of omver te halen. Hoezo, de politie is geen pedagogisch instituut?

Door: Foto: Veldwachter Bromsnor leest landloper Swiebertje de les (NRCV) copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Rotte appels’ en gebrek aan reflectie: waarom de politie kinderen molesteert

De diender liet me een filmpje zien.

Twee agenten bovenop een Marokkaans-Nederlandse tiener in een winkelstraat. Vader loopt aan, wil weten wat er met zijn zoon gebeurt; hij krijgt een paar tikken met de wapenstok. Er verzamelt zich een meute, die zich ermee gaat bemoeien. Een dreigende situatie ontstaat, even lijkt het zelfs uit de hand te lopen. De politie roept versterking in. Met de knuppel wordt de menigte uiteengeslagen.

Ik keek nog eens goed naar de mannen in uniform. “Ben jij dat?”

Hij knikte.

“Maar dat het zo uit de hand liep, dat hebben jullie ook wel een beetje aan jullie eigen gedrag te wijten”, begon ik.

Dat was niet de reactie waar hij op zat te wachten.

Escalatie

Hij legde me enigszins geagiteerd uit hoe de situatie was ontstaan. De politie was naar een winkel geroepen om het een of ’t ander te uit te zoeken. Laat het een diefstalletje of onenigheid geweest zijn, daar wil ik verder vanaf zijn.

Tijdens dat bezoek begon een jongen uit de buurt zich ermee te bemoeien. Hij werd door een agent gesommeerd weg te gaan zodat de politie haar werk kon doen. Uiteraard lokte dat een negatieve reactie bij de jongen uit. Hij bemoeide zich er nog wat nadrukkelijker mee. Daarop werd hij nog een keer gesommeerd op te krassen. Dat deed hij niet.

Mitch Henriquez kwam om door politiegeweld

Dat laat het OM in een persconferentie vandaag weten. Ze komt tot die conclusie op basis van pathologisch onderzoek.

“Volgens het rapport kan het overlijden van het slachtoffer zeer waarschijnlijk worden verklaard door een bij hem ontstaan zuurstoftekort”, zo las hoofdofficier Kitty Nooy voor: “Het is aannemelijk dat dit zuurstoftekort een gevolg is van het optreden van de politie.”

De vijf betrokken agenten zijn geschorst en officieel aangemerkt als verdachten in de zaak.

Foto: 19 maart 1966 - Een agent 'verdedigt' zich tegen een bezoeker van de fototentoonstelling over politiegeweld (bron) copyright ok. Gecheckt 24-09-2022

Waarom is de politie zo gewelddadig?

ACHTERGROND - Het aardige van een familielid dat bij de politie zit, is dat je nog wel eens op een smakelijk verhaal getrakteerd wordt. Zoals over die keer dat ze ’s nachts naar een mogelijke inbraak gestuurd werden, en een forse kale neger een desktop de deur uit zagen sjouwen.

De man liet de computer meteen vallen om het op een lopen te zetten. Mijn neef er achteraan. Maar hij slaagde er niet in de man in te halen, het ging gelijk op. Zat van de achtervolging, kwam hij op een idee: hij haalde uit met zijn zware, metalen zaklantaarn, zó op het achterhoofd van de verdachte.

Die ging onderuit. Toen hij weer kon praten, terwijl ze hem naar de dienstwagen begeleidden, klaagde hij over hoofdpijn. “Heb je pijn in je hoofd, joh? Heb je je vanavond een beetje te moe gemaakt?” plaagden ze hem. En terwijl hij de auto ingemanoeuvreerd werd: “Pas op je hoofd…” Uiteraard diende de man een klacht in. Die werd keurig afgehandeld en mijn neef kreeg een aantekening in zijn dossier. Nadat zijn commandant hem dat had meegedeeld, volgde er echter geruststellend: “Goed gedaan hoor, Jos.”

Als groentje vertelde hij enthousiast hoe er op het bureau omgesprongen werd met arrestanten die terugpraten: “Wat, grote bek? Oorvijg!” En dan krijgt iemand een tik tegen zijn oor. Dat vond Jos maar wat mooi. Hij keek duidelijk op tegen oudere agenten die ‘m het vak bijbrachten. Zo worden agenten van meet af opgevoed in een cultuur waarin geweld tegen arrestanten volstrekt normaal gevonden wordt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geweld tegen overheidspersoneel

DATA - Op Twitter kwam de vraag naar boven of er eigenlijk goede cijfers zijn over het geweld tegen overheidspersoneel. De zoektocht naar het antwoord leverde diverse rapporten en rapportages op. Hier een samenvatting van de belangrijkste bevindingen.

Allereerst over de incidenten rond nieuwjaarsnacht. Dat levert ieder jaar weer publiciteit op. Daarvan zijn sinds enige jaren cijfers beschikbaar. Hier op een rijtje:
geweld_475.
Maar dat is natuurlijk een heel specifieke dag. Wat zijn de algemene trends?

Sinds 2010 is er tweejaarlijks een veiligheidsmonitor opgesteld. Daar halen we de volgende cijfers uit:
geweld2_475
Ambtsdragers zijn mensen met een politieke functie zoals burgemeester en wethouders.
De categorie “overheidspersoneel met burgercontacten” is nogal breed. Daar zitten ook baliemedewerkers bij.

Daarmee komen we op een ander onderzoek uit. Op basis van gegevens uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden. Daar maakt TNO dan weer een aparte veiligheidsmonitor voor werknemers in de overheid van. En daar halen we eerst deze algemene trends uit:
geweld3_475

Maar dat rapport bevat ook gegevens per groep werknemers en aard van het geweld. Zo is dit specifiek een overzicht van fysieke geweldplegingen tegen ambulancepersoneel:
ambulance_475

Kortom, er is niet duidelijk een langjarige trend te zien waarin geweld tegen overheidspersoneel toeneemt, integendeel. En ook bij de groep die vaak in het nieuws is, is er geen duidelijke consequente toename te zien.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende