Geheimenissen van Maxime Verhagen
De Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA) is een overeenkomst waar ook de Nederlandse regering haar handtekening onder wil zetten. Op zichzelf niets mis mee. Het verdrag moet piraterij en inbreuken op auteursrechten van bijvoorbeeld software tegengaan. Eerlijk is eerlijk: ook op internet moet het intellectuele eigendom worden beschermd.
Het is de Amerikanen ernst met die wereldwijde, ongebreidelde kopieerdriften. Ze hebben daarom een verdragstekst opgesteld en willen daar ook een Nederlandse krabbel onder. Maar, het verdrag heeft volgens Bits of Freedom (BOF) verstrekkende gevolgen voor de individuele vrijheid vanNederlandse burgers. Het tast de privacy van internetgebruikers aan, omarmt de Amerikaanse three strikes out-regime – het afsluiten van gebruikers die bij herhaling inbreuk maken op auteursrechten. Dat, merkt BOF op, is tegen staand beleid. Staatssecretaris Teeven (Justitie) heeft aangegeven dat hij tegen three-strikes-out is. Erger dan dit alles: de onderliggende stukken zijn geheim. Ook voor Kamerleden die er binnenkort iets van moeten vinden.
Veel publieker domein dan internet is er niet en ACTA probeert dat tegen beter weten in te reguleren. Terwijl individuen zich op internet moeiteloos kunnen losmaken van grenzen, proberen staten hen nog wel op klassieke wijze te disciplineren: nationaal recht en waar dat niet toereikend is, internationale verdragen. Inclusief 19de eeuws-aandoende geheime clausules. Ook voor Kamerleden. Het is in deze zaak niet vreemd dat BOF als equivalent van de ‘nieuwe tijd’ zo ageert tegen Maxime Verhagen – equivalent van de ‘oude wereld’.