11 april 1944

11 april 1944 om 15:00 uur werd door geallieerde bommenwerpers Huize Kleykamp in Den Haag gebombardeerd. Waarom? Omdat het verzet er om vroeg. In dat pand was namelijke het Centrale Bevolkingsregister gevestigd. Daar waren duplicaten van alle persoonsbewijzen (inclusief vingerafdruk) opgeslagen. Daarmee werden mensen vaak betrapt op het gebruik van valse persoonsbewijzen. Met alle gevolgen van dien. De situatie in Nederland nu is natuurlijk niet vergelijkbaar met de situatie toen. Behalve dan dat we nu weer alle paspoorten van vingerafdrukken aan het voorzien zijn én deze vingerafdrukken centraal opslaan. Voor dat eerste is begrip, voor dat laatste niet. Want dat dient namelijk nauwelijks een doel en maakt misbruik wel mogelijk. Een goed moment dus om weer even stil te staan bij de privacy.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Persoonsgegevens via achterdeur Kadaster

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen, zeker als het over onderwerpen gaat die ons na staan. Vandaag een bijdrage van Jocelyn die er achter kwam hoe makkelijk het Kadaster te misbruiken is voor het zoeken van personen.

logo_kadasterIn tegenstelling tot wat je zou denken, fungeert het Kadaster niet alleen als het register van gebouwen en percelen zoals dat bedoeld was (zie hun website), maar ook als een register van persoonsgegevens. Dat laatste staat niet op hun website.

Dat werkt zo: u kunt het kadaster bellen (elke vestiging in Nederland; het Kadaster werkt landelijk) en dan vragen of zij even voor u kunnen kijken of er in de computer hits te vinden zijn voor *voorletters, achternaam en geboortedatum danwel woonplaats*. U krijgt dan te horen of er hits in de computer van het Kadaster staan, oftewel, of de betreffende persoon eigenaar is van een perceel of object (zal meestal zijn/haar eigen woning zijn).

U kunt vervolgens elke willekeurige vestiging van het Kadaster binnenlopen en daar aan de balie vragen om die gegevens. Voor €11,40, contact te betalen, krijgt u een keurige print mee en loopt u, zonder zelf uw naam bekend te maken, weer naar buiten. Ik heb de proef op de som genomen: het werkt uitstekend. Ik heb hier nu de gegevens van een minister en een kamerlid in mijn kast liggen.

Waarom is dit nogal vreemd: bij de gemeente, ook een zogeheten Basis Administratie, is het niet mogelijk dat iedere Jan Doedel andermans adres kan opvragen. En wanneer het adres als ‘geheim’ geregistreerd staat dan is het toch al beperkte aantal mogelijke opvragers nog beperkter (denk aan politie, deurwaarders, belastingdienst).

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige