De patiënt is geen sturende kracht

In de berichten over het vandaag verschenen advies van de Raad voor Volksgezondheid en Zorg (RVZ) domineert het plan voor laagdrempelige zorgcentra. Daar moeten mensen ook binnen kunnen lopen als ze niks markeren, maar graag willen weten wat te doen om dat zo te houden. Die nadruk op preventie valt te prijzen. De vraag is of zo'n ingrijpende reorganisatie nodig is of dat hervorming van huisartsenposten volstaat. Een tweede deel van het advies pleit voor een versterking van de vele patiënten- organisaties. De consumentenbond dient als voorbeeld: zo houd je druk op de producenten van zorg. De RVZ droomt van kwaliteitskeurstempels voor artsen en vergelijkend warenonderzoek van verzekeraars. Ze ziet het persoonsgebonden budget (PGB) als een mooie eerste stap van zorgvragers die zelf het heft in handen nemen en eisen gaan stellen aan hun leveranciers. Van een afstandje ziet dat er fraai uit, die zelfbeschikking van de zieke burger, maar in de praktijk vallen zij niet zelden ten prooi aan malafide zorgbureaus, die simpelweg het PGB aanvragen, er een fikse premie van aftrekken en dan wat zorg doorspelen aan de patiënt. Natuurlijk heeft de RVZ wel gelijk dat veel burgers tegenwoordig mondiger zijn dan vroeger. Maar dat is een gemiddelde. Er blijft een grote groep mensen die onder het vaandel van zelfbeschikking simpelweg in de kou belanden. Daar komt nog eens bij dat de RVZ overheidssteun aan de patiëntenorganisaties wil gaan afbouwen. Ze moeten hun geld van leden krijgen en van derden (de RVZ noemt zelfs de farmaceutische industrie). Her en der mag het neoliberalisme dan al doodverklaard zijn, bij de RVZ is het nog springlevend.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.