Afschrijvingen | De economie van de doodstraf

Op de deur van een collega hangt een New Yorker-cartoon met een wat saaiige man met een aktentas, die tegen zijn dochter zegt: ‘Daddy's going off to defeat terrorism in subtler, economic ways.’ Het herinnert me er altijd aan dat elk probleem een economische dimensie heeft en dat soms moet je de economische achterdeur moet nemen om te bereiken wat je wil. Zo ook bij de strijd tegen de doodstraf. Dit weekend las ik dat er in Texas een tekort dreigt aan ‘pentobarbital’, het middel dat wordt gebruikt bij executies. Ook andere staten kampen met problemen met het uitvoeren van executies door gebrek aan de benodigde middelen.  Het een interessant gegeven: executies zijn in zekere zin een kwestie van vraag en aanbod. Alleen het feit dat 63 procent van de Amerikanen vóór is, wil niet zeggen dat het ook gebeurt. Als niemand de doodstraf meer wil uitvoeren, of de benodigde spullen wil leveren, houdt het op. Je kunt als tegenstander dus je strategie verleggen van de politiek naar de ‘productie’ van de doodstraf.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Drie keer mafkezen

ACHTERGROND - Deze week uit Zuid-Amerika wat lichtere kost: drie mafkezen in het nieuws, namelijk John McAfee, Lady Gaga en Felix Salmon

‘Bijzonder’ is waarschijnlijk het meest toepasselijke eufemisme voor het uiterlijk van Lady Gaga, die de afgelopen weken door Zuid-Amerika tourde. Een enorm plastic ei, een jas van Kermit de Kikkers of een pak van rauwe steaks: Gaga  trekt het aan en haar mafklappen van fans doen vol overtuiging mee. The Guardian bracht een paar prachtig bizarre plaatjes uit Paraguay (echt, wat was deze vent denkende – “Ik rook er graag eentje na de sex”?).

Ondanks excentrieke outfits is het Zuid-Amerikaanse deel van Gaga’s Born This Way Ball tour geëindigd met teleurstellende kaartverkopen. In Brazilië leidde “twee voor de prijs van één”-acties tot pijnlijke humor op Tumblr: “Ik kocht een pakje sultana’s en kreeg een kaartje voor Gaga cadeau”. Hier in Argentinië was de opkomst iets beter. Argentijnen -> steak -> Gaga – u snapt hem al.

De tweede mafkees van de week is John McAfee. Jawel: die van de beveiligingssoftware. De zakenman sloeg op de vlucht toen drie weken geleden zijn buurman vermoord werd aangetroffen in Belize, het tropische paradijsje waar hij woont. Deze week werd een van zijn dubbelgangers (heh?) gearresteerd in Mexico. Ja, dubbelganger – u leest het goed. McAfee is namelijk volledig Catch Me If You Can gegaan, vanwege het uitgebreide liquidatiecomplot dat hij vermoedt. Als deze documentaire van VICE er inderdaad komt (McAfee verwacht van niet omdat hij, naar eigen zeggen, ook hen om de tuin heeft geleid) wordt het sowieso smullen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.