OV-staking blijft gemoederen bezighouden
Domme actie van de vakbonden wat mij betreft. Niets dodelijker voor de steun aan een staking dan Telegraaf-interviews met huilende 16jarige MBO-meisjes die hun examen niet kunnen doen omdat de bus niet rijdt.
Aldus de eerste reactie van velen op de OV-staking die begin april het nieuws haalde en dreigde samen te vallen met de eindexamens. Inmiddels kondigen duizenden reizigers aan een massale claim in te dienen tegen de vervoersbedrijven, vanwege de stakingen in het streekvervoer. De discussie op dit weblog laat duidelijk zien welke voor- en tegenargumenten in de maatschappelijke discussie centraal staan.
Het meest informatief waren de bijdragen van reageerders onder de naam ‘chauffeur’ en ‘studente’. Zij legden vanuit hun eigen belang precies de vinger op de voor hun zere plek. Hieronder een greep uit hun bijdragen ter lering en vermaak.
Chauffeur:
Wat een gedoe allemaal.
Tuurlijk is 98 procent van de chauffeurs niet voor staken.
wat dacht je van het volgende.
Een werkwillige chauffeur MOET in onze firma gaan rijden. Hoe zou hij of zij zich voelen om als enige chauffeur zijn route te rijden. Woedende klanten die al een uur voor jan … aan een halte staan te wachten omdat ze niet op de hoogte waren van acties. Het risico om in elkaar getimmerd te worden door een boze klant. En misschien nog erger.
Wat doet zo’n werkwillige dan?? Zich bij de staking aansluiten, want weigert hij of zij te gaan rijden dan komen er maatregelen. Ik als staker heb ALLE begrip voor werkwillige, maar ook hun veiligheid moet gegarandeerd worden !!!!!!!