Formatiestilte

Dag 237 van de kabinetsformatie. Dag 298 van de demissionarissen. Volstrekt logisch dat we deze week niets vernemen van de kabinetsformatie. De agenda’s van onderhandelaar numero uno, van de boekhouder-onderhandelaar en van de sidekick laten dat niet toe. Bovendien hebben de informateurs na de laatste besprekingen (4 en 5 november in Groningen) aan de voorzitter van de Tweede Kamer laten weten dat “hun streven erop gericht is de Kamer hierover te informeren in het verslag van onze werkzaamheden dat wij u zullen aanbieden nadat (!) de onderhandelingen over een coalitieakkoord zijn afgerond.” Openheid ver te zoeken Nu een groot deel van de onderhandelaars het deze week druk heeft met de demissionaire taken, zouden de informateurs hun aantekeningen even kunnen ordenen en die aan de Tweede Kamer ter inzage geven. Na de ‘Ollongren-affaire’ was het immers de bedoeling dat een op 6 april aangenomen motie zou worden uitgevoerd omdat ‘geconstateerd’ werd “dat openheid onder de huidige omstandigheden voorwaardelijk is voor het herstellen van vertrouwen in het proces”. Oh wacht, de motie “spreekt uit de gespreksverslagen van de informatieronde gelijktijdig met het uitbrengen van het verslag van de informateur volledig openbaar te maken”. Kijk eens aan, een informatieronde mag nog zo lang duren, openheid van zaken wordt niet eerder verwacht dan als die ronde is afgesloten. En dan nog…  De Kamer kan uitspreken wat ze wil, het verplicht de informateurs tot niets. De notities die de verkenners Ollongren en Jorritsma eind maart vrij gaven, waren wel de eerste en laatste ontboezemingen. De daarop volgende informateur Tjeenk Willink liet meteen al weten dat hij niet zomaar uit de school zou klappen. "Onderhandelingen in pure openbaarheid bestaan niet", zei hij vlak na zijn benoeming in april. Rutte veinst spijt En zo geschiedde. Formatiestilte. Zo zeer zelfs dat Rutte eind augustus spijt veinsde: “Ik weet dat Nederland zich zo langzamerhand kapot ergert aan het feit dat we er zo weinig over kunnen zeggen (…) Het spijt mij echt verschrikkelijk.” Rutte zei zich te realiseren dat “Nederland zich zo langzamerhand kapot ergert”. Begrijpt hij het volk wel? Reken maar van ‘yes’. Een deel van het volk, zo’n twintigduizend zielen, demonstreert alleen maar als het zich beperkt voelt in het uitgaansleven. Een ander deel heeft de interesse in de kabinetsformatie verloren en denkt ‘het zal mijn tijd wel duren’. Zou dat de vermaarde ‘stille meerderheid’ zijn? We zullen in ieder geval niet zo gauw een honderdduizend of meer mensen op een blote zondagmiddag zien demonstreren tegen de langste kabinetsformatie en demissionaire status ooit. Deze week ook geen Kamerdebat over de kabinetsformatie. Maar wat zou het mooi zijn als elk Kamerlid vanaf nu elke inbreng besluit met de woorden "Voorts zijn wij van mening dat er een einde moet komen aan de kabinetsformatie".

Door: Foto: Patrick Rasenberg (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Het failliet van democratisch Europa

, door

COLUMN - Door het schimmige proces van benoemingen zorgen de regeringsleiders ervoor dat de EU zich steeds verder van de kiezer vervreemdt.

Voor de EU zou deze week in het teken van benoemingen staan. Er vond echter maar één benoeming plaats. Zoals verwacht werd Juncker inderdaad voorzitter van de Europese commissie. De rest van de functies bleek vooralsnog te moeilijk om in te vullen. De regeringsleiders zijn er onderling nog niet uit.

Omdat Juncker toevallig precies de kandidaat is die het Europees Parlement eerder naar voren schoof, zien sommige commentatoren dit als een soort democratische doorbraak. Maar dat is natuurlijk onzin. Het benoemingsproces is en blijft uitermate schimmig, en kan bij de euro-kritische burger alleen maar irritatie en onbegrip opleveren. Het model van een set regeringsleiders die in een duister wandelgangencircus de topfuncties verdelen is dan ook volkomen ongeloofwaardig voor een Unie die door wil gaan als ‘democratisch’.

Sommigen menen dat het beter zou zijn als de mensen voor topfuncties gekozen zouden worden door het Europees Parlement. Maar om het vertrouwen van de bevolking terug te winnen lijkt mij dat niet genoeg. Dat parlement schuift immers nu Juncker naar voren omdat hij de leider is van de grootste fractie. Maar omdat we als bevolking voor het parlement alleen maar op landgenoten mogen stemmen heeft het merendeel van de kiezers nooit op deze kerel kunnen stemmen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.