Als er niet snel oplossingen worden gevonden voor de huidige watertekorten, leidt dat volgens de Irakese premier Nour Al-Maliki in de toekomst tot wateroorlogen tussen Arabische landen. Deskundigen waarschuwen de temperatuurstijging in het Midden-Oosten leidt tot waterschaarste en toenemende verwoestijning. Zo zijn de Irakese moerassen tussen 1960 en 2000 geslonken met 50 tot 90 procent. In 2030 zal volgens een Amerikaans rapport dat in maart verscheen, de vraag naar water de beschikbare voorraden flink overstijgen. Met de toenemende schaarste neemt ook het risico op conflicten toe. Veel landen zijn voor de toevoer van water afhankelijk van stroomopwaarts gelegen landen. De belangrijkste rivieren van Irak, de Eufraat en de Tigris, ontspringen allebei in Turkije. Om in de eigen waterbehoefte te voorzien heeft Turkije in de afgelopen dertig jaar veel dammen gebouwd, waardoor Irak veel minder water ontvangt. Vergelijkbare spanningen zijn er tussen Israël, Palestina, Syrië en Jordanië inzake de Jordaanrivier, die wordt gevoed door de Yarmouk-rivier. Tot nu toe komen de Arabische landen niet tot gezamenlijke oplossingen voor deze grensoverschrijdende problemen. Al investeert men wel in alternatieven, ontziltingscentrales bijvoorbeeld. Toegang tot water is niet het enige probleem.
ACTIE – Sylvia Borren, CEO Shell: “mijn eerste besluit als nieuwe directeur van Shell is simpel en doeltreffend: geen olieboringen in het kwetsbare natuurgebied rond de Noordpool” FILMPJE en toelichting
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Het conflict in tussen Soedan en Zuid-Soedan gaat over olie. De meeste olie wordt gewonnen in Zuid-Soedan, maar de pijpleidingen bevinden zich in het noorden. De twee landen houden elkaar in een ongemakkelijke wurggreep.
China is de grote puppet master die van bovenaf aan de touwtjes trekt. China heeft flink geïnvesteerd in de beide Soedans en de enige manier waarop de Soedans dat geld kunnen terugbetalen is door olie te verkopen. China piekert er echter niet over om pijpleidingen in Zuid-Soedan aan te leggen.
Gek genoeg kan deze positie een vredesoplossing dichterbij brengen. Niet dat China nu graag zijn diplomatieke spieren laat rommelen en zich bemoeit met de interne zaken van de twee ruzieschoppers, maar China heeft een groot economisch belang dat de investeringen worden terugbetaald. Een vredessituatie is profijtelijker.
Een goede analyse vind je hier, bij Al Jazeera. Er wordt flink de tijd genomen om de verschillende belangen bloot te leggen.
Een tweede prima verhaal gaat over de groeiende discriminatie van en het toenemende geweld tegen Afrikanen in Israel. De plaatjes op het blog van Al Jazeera zeggen eigenlijk al genoeg: verbrand speelgoed op een kinderdagverblijf voor Eritrese en Soedanese vluchtelingen. Het feit dat de Israelische regeringen veel van deze vluchtelingen als ‘infiltranten’ bestempelt, maakt de geweldsdrempel er niet hoger op.
De afgelopen maanden is het debat over drugs in Zuid-Amerika opener geworden dan ooit. De staatshoofden bespraken het legaliseren van drugs, omdat er tegen vechten vruchteloos is. De grootste pleitbezorger van de ommekeer is Otto Pérez Molina, sinds januari president van Guatemala. Eerder was hij juist voor een ‘iron fist’ tegen de misdaad. Afgelopen week heeft meneer Pérez zijn nieuwe boodschap verkondigd op het World Economic Forum over Latijns-Amerika: “Twenty years ago, I was director of intelligence in Guatemala…We had great successes. A lot of cocaine was captured. Plantations of marijuana were destroyed. Also at that time many drug-trafficking bosses were captured. Twenty years later, I assume the presidency of the country—and I find that the drug-trafficking organisations are bigger.”
Lees een interview met hem bij The Economist.
In Argentinië wordt de olie weer genationaliseerd. De staat had de aandelen van oliebedrijf YPF een aantal jaar geleden (in 1999 nog maar) verkocht aan de Spaanse maatschappij Repsol, maar heeft nu aangekondigd weer 51% van de aandelen in handen te willen hebben. De overige 49% gaat naar de delen van het land waar de olie vandaan komt. Hoeveel er voor deze deal betaald wordt is onduidelijk. Lees meer bij de New York Times en de Economist.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
INNOVATIE – Een boot die van vorm kan veranderen en zo optimale trekkracht heeft om bijvoorbeeld olievervuiling op te ruimen. FILMPJE!
Iedereen moppert over de benzineprijzen. Daarom een serie over olie, over snelheid en stilstand.
flickr cc bitzcelt
flickr cc joshua alan davis
flickr cc |G|â„¢'s
flickr cc northbaywanderer
flickr cc ~MVI~ /broken camera :-(
flickr cc sr. samolo
flickr cc wili_hybrid
flickr cc Nrbelex
flickr cc kk+
Met dank aan: Joshua Alan Davis, the|G|â„¢, northbaywanderer, [henning], ~MVI~ /broken camera :-(, Sr. Samolo, wili_hybrid, Nrbelex, kk+, bitzcelt
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
