Wordt Verdonk wethouder in Den Haag?

Hebt u ooit weleens van de VN-organisatie International Strategy for Disaster Reduction (ISDR) gehoord? Het bestaat, en ze hebben een aantal hele creatieve voorlichters weten te strikken. Om rampen te voorkomen, richten ze zich op kinderen. “Kinderen zijn de toekomstige burgermeesters, architecten, bouwvakkers, leraren en burgers. Als we hen op vroege leeftijd al leren hoe ze de risico’s op grote schade kunnen beperken, weten ze later hoe belangrijk het is om goede huizen, scholen en ziekenhuizen op veilige plekken te bouwen”, aldus Salvano Briceno, directeur van ISDR. Dat is op zich al een vernieuwende gedachte, de uitvoer is nog origineler.

Het creatieve brein van ISDR heeft een online spel ontwikkelt waarin kinderen leren hoe ze door middel van bouwen op de juiste plek met de juiste materialen een ramp in haar omvang kunnen beperken. Toen dit vanochtend aangekondigd werd door de woordvoerder van de Secretaris-Generaal, verwachtte ik er weinig van. Maar na een kijkje genomen te hebben, ben ik aangenaam verrast over hoe goed de uitvoering is. Meestal blijven dergelijke educatieve spelletjes steken bij een filterdun verhaaltje, maar dit spel gaat meer de richting van Simcity in.

Momenteel is het spel alleen op het internet te spelen, maar ISDR werkt aan een DVD-versie. Op die manier kunnen jongeren in gebieden zonder internet ook educatief verantwoorde tsunami’s weerstaan.

Tennisster Maria Sjarapova is 14 februari benoemd tot ambassadeur van de UNDP, het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties. Onder het toeziend oog van Ad Melkert, tweede man bij UNDP, tekende ze het contract met een symbolisch salaris van één dollar per jaar. De bescheiden ceremonie speelde zich af in het hoofdkwartier van de VN te New York.

Er hangt een gespannen sfeer in de perszaal van de Verenigde Naties. Normaal gesproken luisteren de dames en heren van de United Nations Correspondence Club (UNCA) omstreeks dit tijdstip naar de noon briefing van de Secretaris-Generaal. Vandaag is alles anders. “Toen George Clooney hier was, zat de hele zaal vol met vrouwen,” roept een journalist van Al Jazeera. “Maar moet je eens kijken wie nu in de zaal zitten.” Inderdaad, de mannen zijn vandaag ver in de meerderheid. Allemaal lijken ze licht gespannen, hun klamme handen laten vochtige plekken achter op de vellen notitiepapier. Fotografen houden de camera nerveus in de aanslag. Dan treedt ze binnen, 19 jaar oud, indrukwekkend lang. En hoewel ze al twaalf jaar niet meer in Rusland woont, straalt het Oost-Europese nog steeds van haar af.

Binnen een halve minuut weet ze zich de hemel in geprezen door Ad Melkert. “De reden dat we hier aanwezig zijn, is de gulheid van Maria Sjarapova,” opent hij. “Bedankt dat je ons eerst wist te betoveren met je tenniskunsten, en nu voor het helpen van hen die het zo hard nodig hebben.” Sjarapova is verre van op haar gemak. Onwennig zit ze in het midden, haar blik geconcentreerd op de tafel voor haar. Af en toe kijkt ze vluchtig de zaal in. Elke oogopslag in die richting moet ze bekopen met een zee van lichtflitsen. Om zich toch een houding te geven, knikt ze af en toe instemmend naar Melkert.