De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Robijnlori terug op de Cook Eilanden
Na bijna tweehonderd jaar afwezigheid is de robijnlori aka Rimatara Lorikeet alias ‘Ura oftewel Vini kuhlii terug op het eiland Aitu dat onderdeel is van de Cook Islands (dankzij het Rimatara Lorikeet Reintroduction Programme). Deze kleurrijke vogel was bijna uitgestorven omdat de lokale chefs de kleine rode veren gebruikten om er hun ceremoniële hoeden mee te decoreren. Dat de robijnlori er überhaupt nog is heeft de vogel aan de koningin van Rimatara te danken die honderd jaar geleden een tapu (taboe) afkondigde op het doden van de robijnlori. Vaak is een taboe een beter preventiemiddel dan een wet (kijk naar de stijging van het racisme in Nederland na taboe-doorbrekers als Bolkestein en Fortuyn, maar we dwalen af… terug naar het onderwerp). Nu is de robijnlori terug op Aitu, zevenentwintig exemplaren gevangen in mistnetten op het Frans-Polynesische eiland Rimatara konden worden uitgezet omdat op Aitu net als Rimatara de boomklimmende eieretende zwarte rat of scheepsrat (Rattus rattus) ontbrak. De Aitu gemeenschap gaf een welkomstceremonie want ondanks al dat jagen op de rode veertjes in het verleden staat de vogel steeds voor geluk en welzijn. There have been regular sightings since. McCormack says the birds have spread over the whole 30 km2 of the island of Atiu. “As of August, sunny-day flocks are up to 13 birds and some apparent pairs are being reported. We are now organizing a community contest to find the first juveniles as evidence of breeding.” (BirdLife)
Kwallen zijn ontzettend stom
Nu de wereldzeeën door overbevissing gestaag in één groot kwallenkoninkrijk veranderen wil Burgers’ Zoo in Arnhem deze kwallen ook aan haar bezoekers kunnen tonen. Kwallen kweken in gevangenschap is erg lastig maar Burgers’ Zoo is het gelukt: een prestatie van wereldformaat. Zeebiologen wereldwijd hebben het geprobeerd, maar meestal eindigt de ‘kwallenkweek’ na een paar maanden met een bak vol stinkende drab (Wereldomroep). Het probleem zit hem onder andere in het feit dat kwallen ontzettend stom zijn aldus zeebioloog Max Janse: “Als zo’n beestje in de hoek van het aquarium belandt heeft hij niet het benul om om te draaien en er weer uit te zwemmen, hij gaat dus gewoon dood in die hoek”. Het kweken van kwallen heeft Burgers’ Zoo nu onder de knie maar het blijft uitermate lastig ze in leven te houden: te weinig stroming laat kwallen doodgaan in een hoekje, terwijl te veel stroming de dieren juist verwondt. Zelfs een luchtbel kan dodelijk zijn, als deze gevangen zit onder de kwal ‘brandt’ de luchtbel zich na verloop van tijd dwars door het dier heen. Het mag behoorlijk tegenstrijdig genoemd worden: de overwinnaars van de overbevissing zijn eigenlijk behoorlijk zwakke types.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
KSTn – Exit natuurbeleid
De overheid is al een tijdje bezig met het opzetten van de zogenaamde Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Daarmee willen ze in heel Nederland voldoende gebied onder natuurbeheer brengen om zodoende een stabiele natuurlijke basis neer te zetten.
Aanvankelijk deden ze dit door grond aan te kopen. De laatste jaren doen ze het ook door agrariërs geld te geven om hun grond natuurlijk te beheren.
Volgens dit rapport (3Mb!) vlot het niet heel erg met dit beleid. Enerzijds weten te weinig agrariërs er van, anderzijds is financieel kennelijk niet interessant genoeg.
De recente ontwikkelingen op landbouwgebied kunnen in de toekomst nog wel eens voor stevige uitdagingen gaan zorgen. De stijgende prijs van basisproducten als graan en maïs, mede door krappe oogsten, maakt het gebruik van grond voor teelt weer aantrekkelijker. Niet voor niets geeft de EU nu de braakliggende grond vrij. Die capaciteit is nodig.
En als het werkelijk zo gaat zijn dat het voedseltekort toeneemt, dan zouden ook nog wel eens de nu al in beheer zijnde stukken grond weer terug kunnen vallen naar de landbouw. Exit natuurbeleid, er moet gegeten worden.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.