Het nieuws en alleen het nieuws

Keith Olbermann was lange tijd een van de weinige echt linkse commentatoren die op de Amerikaanse (kabel-)TV te zien waren. Bij de zender MSNBC nam hij als een van de weinigen in de Amerikaanse media duidelijk stelling tegen de oorlog in Irak. Totdat hij vorig jaar plotseling opstapte. Een goede verklaring hebben we nooit gehad: had hij er genoeg van? Of hadden zijn bazen genoeg van zijn grote mond? Kort daarvoor had hij een conflict met zijn werkgever, de zender MSNBC (Onderdeel van NBC, dat eigendom is van General Electric) en was hij korte tijd geschorst wegens het geven van campagnedonaties aan Democraten. Iets dat voor presentatoren niet is toegestaan volgens het reglement van NBC want journalisten horen onafhankelijk te zijn. Nu was dat in het geval Olbermann idioot want iedereen die wel eens naar Countdown had gekeken wist waar Olbermann's politieke voorkeur naar uitging. Maar regels zijn regels was het oordeel van de directie. Echter binnen een paar dagen was Olbermann weer terug. NBC besloot onder druk van het massale protest van de kijkers voor deze keer een uitzondering te maken. (En bovendien legde de show geen windeieren want het had - voor dat type programma - een hoge kijkdichtheid.). Daarom kwam het toch als een verrassing toen hij enkele weken na deze gebeurtenis plotseling vertrok bij MSNBC.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.