De economische teruggang heeft Rusland zwaar geraakt. Nog maar een jaar geleden groeide de economie van het land met acht procent en stegen reëele lonen zelfs tweemaal zo snel. Toen halveerde echter de olieprijs en stortte de economie in een vrije val. Tot op de dag van vandaag is een gebrek aan krediet het grootste probleem. Ondanks enorme kapitaalinjecties is het nog altijd moeilijk om aan een lening te komen. “De ernst van de kredietcrisis,” is volgens The Economist, “de prijs die Rusland betaalt voor het niet ontwikkelen van een eigen financiële markt en het niet intomen van de inflatie.” De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door de mentaliteit van de gemiddelde Rus die het leven te onzeker acht om geld te sparen of een verzekering af te sluiten. In plaats daarvan geeft hij elke roebel die hij verdient liever zo snel mogelijk uit. De recessie heeft de akeligste tekortkomingen van de Russische economie blootgelegd: de ongezonde afhankelijkheid van olie en gas; corruptie; en onverbiddelijk staatsinmenging. Het Kremlin is maar al te bereid om buitenlandse concurrenten de deur te wijzen echter vooralsnodig toont het weinig enthousiasme om wankelende ondernemingen daadwerkelijk te nationaliseren. Het wil niet zelf opscheept geraken met enorme buitenlandse schulden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Iedereen wil het weten: wat is de zomerhit van dit jaar in Rusland? En dus trok uw correspondent naar Sotsji, de Olympische badplaats met een fijnafgesteld raderwerk voor wansmaak en slechte muziek. En wat blijkt? De zomerhit van dit jaar is dezelfde als die van vorig jaar! Wie maakt het wat uit. DJ Smash, kom er maar in!
Een nummer dat al ruim een jaar in clubs, discotheken en door de rottige speakertjes van mobiele telefoons klinkt. U wilt meer van DJ Smash? Wij raden u van harte ‘Mijn Moskou’ aan….
Is dit item Sargasso-waardig? Ja/nee/geen mening. Maar we gaan het toch lekker even over het Eurovisie Songfestival hebben. En wel hierom: onze drie Toppers leken en lijken kansloos, om vanavond door de voorronde te glippen.
Mannen op leeftijd met rare glimmende pakken en met een liedje, dat wat mij betreft wettelijk verboden mag worden. Maar waarom ik hier aandacht aan besteed? Dat is het feit dat Gordon aan het Toppers-optreden ineens een homo-emancipatorische draai heeft gegeven.
Als de homo-demonstratie in Moskou zaterdag met geweld wordt neergeslagen, dan weigert Gordon in de finale van de songfestival op te treden. Klinkt nobel en misschien is het dat ook wel. Maar ik voel toch enige lichte nattigheid en ik zal uitleggen waarom. We weten allemaal dat het songfestival ongekend populair is onder homo’s, vandaar ook die demonstratie in Moskou. En die populariteit geldt voor heel Europa, zeker ook in die landen (en dat zijn er vele), waar homofobie nog een algemeen verschijnsel is. Doe maar heel Oost-Europa en de balkan en je weet grofweg waar je als man of vrouw maar beter niet uit de kast kunt komen.
(Update: homo-demonstratie in Riga, Letland verboden. Geldt ook voor de Oekraïnse stad Mykolaiv. Breaking: de Toppers liggen eruit! Dat wordt weer een dag van nationale rouw)…….
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Moskou vanuit vogelvlucht perspectief, door Alexander Petrenko. De duurste stad op aarde kampt met toenemende luchtverontreinging. Het aantal auto’s is nu ongeveer drie miljoen en stijgt nog steeds. Om de stad van electriciteit en warmte te voorzien zijn er twaalf energiecentrales en 53 kleinere districtscentrales voor stadsverwarming nodig. Nog 3000 fabrieken bevinden zich binnen de stadsgrenzen. Op veel locaties in Moskou zijn de concentraties vervuilende stoffen in de lucht 10 tot 20 maal hoger dan wettelijk is toegestaan (bron).
“Russia is a state that feels it is coming back after the humiliation of the cold war,… You see it in everything [President Vladimir] Putin says and you see it in this building, a bold demonstration of might and success – not just to Russians but to the world.”
Aldus Timothy Garton Ash in zijn beschouwing over het voornemen van Rusland het grootste gebouw ter wereld, Crystal Island, neer te zetten in Moskou. Ontworpen door niemand minder dan Sir Norman Foster. Die laatste formuleert het overigens als volgt:
“When countries are doing well again you often see these large iconic buildings appearing,”
Mooie woorden die niet kunnen verhullen dat dit puur machogedrag is op mega-schaal.
Verder lijkt het me duidelijk dat Poetin nog tenminste tot 2014 aan de macht moet blijven om zijn hoogst persoonlijke fallussymbool te mogen dopen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het is eindelijk mei en de Moskouse meisjes trekken na een barre winter voorzichtig hun jurkjes uit de kast. De stad is in verwachting. Stof laait op, iedereen drinkt weer op straat, het legert oefent de parade en de communisten betogen. Alles valt op z’n plaats. ‘Schat, wil je een foto van me maken met die Topol-M raket op de achtergrond?’