Ouders slachtoffer eisen geld ouders dader

Een meisje wordt vermoord, en de ouders van de dader helpen hem het land uit te vluchten. Zonder succes, want hij wordt toch gepakt. Jongen veroordeeld, zaak afgedaan, zou je zeggen. Niet dus. De ouders van het slachtoffer klagen nu de ouders van de dader aan. Door het helpen van de zoon zijn zij medeverantwoordelijk voor het leed van de ouders van het slachtoffer, vind de advocaat van het stel. Een uiterst twijfelachtige conclusie. Is het gedrag van de ouders verwijtbaar? Ik denk het wel. Maar zijn zij daarmee moreel medeverantwoordelijk voor het leed dat de daad van hun zoon veroorzaakt heeft? Ik denk het niet. Wat vinden jullie?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Joran: ik heb het verzonnen

“Ik heb het verhaal verzonnen… ik wist eigenlijk wel dat ik erin geluisd werd…
ik heb die persoon vertelt wat hij wilde horen…”

Zojuist heeft Joran v/d Sloot tijdens het programma Pauw & Witteman telefonisch gereageerd op de commotie rondom de door Peter R. de Vries aangekondigde ‘ontknoping’ van de moord op Natalee Holloway. De met een verborgen camera gefilmde bekentenis zou gaan om een verhaal waarin Joran vertelt dat nadat hij en Natalee seks hadden ze onwel werd en overleed, hij vervolgens een vriend heeft gebeld die samen met hem het lichaam van Natalee mbv een bootje op zee hebben gedumpt (AD.nl). Joran gaat er van uit dat justitie snel genoeg zal ontdekken dat dit verhaal niet klopt.

Volgens Joran raakte hij de laatste zes maanden bevriend met een ‘oudere man’ die hem uiteindelijk deze bekentenis heeft ontfutseld. Op het eind van het telefonisch interview vraagt het presentator-duo aan Joran of we na alle leugens nog reden hebben om Joran v/d Sloot te geloven: “Nee” zegt Joran.

Update za 08.37: “De derde arrestatie van Joran van der Sloot is ophanden” (Telegraaf)

disclaimertje: de citaten van Joran zijn in allerijl uit het blote hoofd opgetikt, u moet zelf maar zien of u gelooft dat het ongeveer zo gezegd is…

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: ‘Opmerkelijk is het wel’

Daar hebben we vervolgens zélf contact mee opgenomen. […] Het is toch opmerkelijk als je niet reageert op zo?n bericht van de politie. Je bent dan natuurlijk niet meteen verdacht, maar opmerkelijk is het wel.

De politie IJsselland stuurde vorig jaar 376 sms’jes naar mogelijke getuigen van een moordzaak. Ongeveer 150 personen reageerden op het bericht, de rest niet. Deze mensen werden later alsnog persoonlijk benaderd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige