Laatst keek ik een oude aflevering van de onvolprezen quiz QI met Stephen Fry. Het ging over het Amerikaanse gevangenissenstelsel. Fry vertelde dat alle Amerikaanse legerhelmen gemaakt worden door gevangenen. Gevangenen zijn een belangrijke bron van goedkope arbeid. Fry nam het een stap verder en stelde dat de Amerikanen zo het slavernijstelsel opnieuw hebben ingevoerd. Dat lijkt me onterecht[1]; sterker nog: arbeid door gevangenen zou volgens mij een centrale rol moeten spelen in het strafstelsel. De Amerikaanse links-libertaire filosoof Otsuka stelt in zijn Libertarianism without Inequality voor om de verzorgingsstaat te financieren vanuit belastingen op misdadigers: voor links-liberalen en voor rechts-libertairen zijn misdadigers een groep van wie je legitiem middelen af kan nemen. Ik denk dat Otsuka een centraal punt mist: de grote verplichtingen die misdadigers jegens hun slachtoffers hebben.
[qvdd]
We zien een stijging in grensoverschrijdende misdaad: drugs, Oost-Europeaanse bendes, mensensmokkel, valutasmokkel enzovoorts. Een van de meest effectieve methodes om dit te bestrijden zijn grenscontroles. Dit wordt zo snel mogelijk ingesteld.
Aldus de Deense minister van Financiën Hjort Frederiksen. Denemarken zaagt aan de poten van het Schengenverdrag.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ik woon in Zuilen. Een echte achterbuurt. Het is hier altijd koud en nat, zelfs als er goed weer is voorspeld. Groepjes hangjongeren kijken passerende buurtbewoners dreigend aan. In mijn wijk gaat alles net even anders. De stoep is het fietspad, vuil hoort naast de afvalbak en jonge scooterrijders rijden met oude damestasjes. De buurt is in verval. Leegstaande galerijflats vol graffiti zijn het speelterrein van de verwaarloosde buurtkindertjes. Er is geen flat waar de ruiten niet zijn ingegooid. In een hoek staat de volgende tekst gespoten: “Hier pissen op kaaskoppen”. Aan de lucht te ruiken houden ze in mijn wijk niet van kaaskoppen. Dit is een vreselijke plek. Wat zeg ik: dit is de hel op aarde!
Ik woon in Zuilen. Een vrolijke volksbuurt waar het herfstzonnetje aangenaam schijnt. De hele buurt zindert van vernieuwing. Overal wordt gebouwd en gerenoveerd. Een school uit de jaren ’20 is in oude luister hersteld. Nu huist er een cultureel centrum met een prachtig theater. Mijn ommetje voert me langs de Vecht door een straat waar kinderfietsjes slotloos buiten staan. Een blozende bakfietsmoeder rijdt me zorgeloos voorbij. Ik volg de Vecht en kom uit op een romantisch sprookjeskasteel, een ooievaar cirkelt er majestueus rond de kantelen. Dit is een fantastische plek. Wat zeg ik? Dit is een waar peuterparadijs!
“Als mensen vermoeden dat ze worden afgeluisterd, kunnen ze voorlopig misschien beter niet hun eigen telefoon gebruiken als ze naar ons willen bellen.”
De directeur van de misdaadkliklijn M. (meld misdaad anoniem) moet ermee in zijn maag zitten: een vrouw die met zijn dienst belde om anoniem tips te geven over een moordzaak, ziet haar gegevens nu toch terug in het politiedossier. Niet doordat M. gegevens noteert, maar omdat Justitie de vrouw toch al aan het afluisteren was.
Het OM is overigens wel consistent in het niet onderkennen van het belang van privacy. Het relaas van advocaat-generaal Frielink van afgelopen zaterdag was al schokkend, nu zegt het OM dat deze getuige maar beter had moeten nadenken voordat ze M. belde.
Een kleine tip voor getuigen van een misdaad: denk even na. Meld misdaad niet.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Gisteren ontsnapte een zeer cynisch lachje aan mijn mond. Een mond die binnenkort stevig misbruikt wordt zonder dat ik daar iets aan mag doen, maar daarover later meer.
Het cynische lachje kwam op na het lezen van deze zin in een stukje over privacy in het NRC Handelsblad: “Politici blijven hun aandacht richten op privacyschendingen door de overheid.”
Kennelijk leef ik in een ander universum dan de schrijvers van het stuk. De laatste jaren heb ik niets anders kunnen constateren dan dat het juist de politici zijn die zorgen voor steeds verder gaande privacyschendingen door de overheid.
En dat werd deze week maar weer eens bevestigd. In een commissievergadering van de Tweede Kamer afgelopen dinsdag riepen het CDA en de VVD op om toch vooral van alle buurtbewoners het DNA af te nemen als er in de buurt een ernstig misdrijf heeft plaatsgevonden. Met de voorspelbare steun van de kleine christelijke partijen, PVV en groep Verdonk, heb je zo een nieuwe wet.
Na reeds veroordeelde criminelen, inclusief de jongeren, moeten dus nu ook gewone burgers DNA afstaan. Definieer het begrip buurt een beetje ruim en je hebt binnen tien jaar van alle Nederlanders het DNA in een databank. En waarom? Omdat de politici denken dat het zou kunnen helpen bij het oplossen van misdrijven. Nee, geen harde feiten hierover, dat is een flauwe vraag. Gewoon starten en dan zien we later wel wat we er nog meer mee kunnen doen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
