Ambulances te langzaam?

De prestaties van de ambulancediensten zijn de laatste maanden veel in het nieuws geweest. Algehele teneur: de ambulances worden slomer. Minister Schippers, hoedster onzer volksgezondheid, draagt de zorgverzekeraars op de ambulancediensten eens wat meer achter de broek aan te zitten. Is dat terecht? In haar brief van 14 april aan de Tweede Kamer schreef de minister: De zorgverzekeraar zal zich in het kader van haar zorgplicht een oordeel moeten vormen over de oorzaak van de normoverschrijdingen en samen met de RAV (Regionale Ambulancevoorzieningen) een plan moeten maken om te komen tot een verbetering van de responstijden. Een oordeel vormen over de oorzaak? Dat zal nog niet eenvoudig worden.

Quote du Jour | Doping en privacy

Uit de toespraak van minister Schippers (VWS) bij de EU anti-doping conferentie vandaag in Amsterdam.

It is my firm believe we have to adopt a broader look on the use of doping in sports.
Medical possibilities are developing at high speed. As are possibilities to improve our performance. How are we going to react? Ask even more questions? Put our athletes under twenty-four hour surveillance? Maybe even lock them up in closed institutions?

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Verwarde mensen

NOS, 15 juni 2015 NOS, 30 juni 2015 Huisartsen in de problemen door lange wachttijd ggz
Huisartsen behandelen steeds vaker zelf mensen die zware psychische of psychiatrische problemen hebben. Doorverwijzen naar specialistische zorg lukt niet of is moeizaam. Huisartsen vinden dat een zorgelijke ontwikkeling, blijkt uit een peiling van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) onder bijna 1900 huisartsen.

GGZ Nederland erkent dat de wachttijd op veel plekken oploopt. Het aantal plekken in de specialistische geestelijke gezondheidszorg is afgebouwd, in de verwachting dat meer mensen via wijkteams en de eerstelijn (bij vrijgevestigde psychologen en psychiaters of de huisarts) behandeld zouden worden. Maar de toestroom naar specialistische instellingen daalt nog niet en dus lopen wachttijden op. Elke gemeente moet opvang verwarde mensen krijgen
Elke gemeente moet voor het einde van het jaar een voorziening hebben, waar verwarde mensen snel zorg en hulp krijgen. Dat is het belangrijkste punt uit een plan van aanpak dat minister Schippers aan de Tweede Kamer heeft gestuurd.

Schippers zei onlangs in de Kamer dat het probleem van verwarde mensen die op straat zwerven, urgent is en snel moet worden aangepakt. Zij beaamde dat de groep groter lijkt te worden en dat daar iets aan moet worden gedaan.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.