China in beweging, afgelopen weekeinde: in de provincie Guinzhou wordt een 15-jarig meisje verkracht en vermoord. De verdachten zijn drie familieleden van lokale partijbonzen, na een paar uur verhoor staan ze weer op vrije voeten. De gewonde oom van het slachtoffer doet zijn verhaal voor de televisie vanuit het ziekenhuis, een paar uur later komt hij plotseling te overlijden. De bevolking vermoedt dat de zaak in de doofpot wordt gestopt, op discussiefora is het een drukte van belang: hevige rellen breken uit. Het officiële persagentschap doet de rellen af als onbelangrijk en een misverstand, verder komen er geen beelden naar buiten. Behalve dan op dat vermaledijde internet... Voor meer foto's en de op 'de chinese Youtube' gecensureerde filmpjes klik hier.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In de reeks gastbijdragen vanuit de politiek, vandaag weer een artikel van D66 Europarlementariër Sophie in ’t Veld.
Op 10 december van dit jaar is het zestig jaar geleden dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd uitgeroepen door de Verenigde Naties. Twee jaar later werd het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) ondertekend in Rome, waarmee een internationaal instrument werd geschapen voor de juridische verdediging van de mensenrechten en burgerrechten. Sindsdien is er ook door de Europese Unie en de voorlopers daarvan een uitgebreid pakket aan verdragen, richtlijnen en jurisprudentie ontwikkeld ter bescherming van mensenrechten en burgerrechten, en als het nieuwe EU Verdrag (Verdrag van Lissabon) wordt aangenomen, zal de EU zelfs toetreden tot het EVRM. Er zijn allerlei instanties ter verdediging van de mensenrechten en de burgerrechten, waaronder het Hof in Straatsburg. En sinds kort heeft de Europese Unie een Agentschap voor de Grondrechten. Naast de gewone rechtspraak is er voor elk afzonderlijk burgerrecht wel een instantie of toezichthouder waar burgers terecht kunnen met hun klachten. Na de gruwelen van de twee wereldoorlogen kregen Europese burgers dus uitgebreide mogelijkheden om hun rechten juridisch af te dwingen, en om zich te verdedigen tegen willekeur en machtsmisbruik door de staat.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor P.J. Cokema, die het stuk via de mail toezond.
Je kunt de JOVD niet verwijten op te gaan in de waan van de dag. De aftrap van de EK is geen spektakel om voor thuis te blijven, dus heeft de JOVD zelf een meer geestverruimend weekend georganiseerd. Vandaag de aftrap van hun Politiek en Filosofisch Weekend. De jonge liberalen gaan Fred Teeven’s visie op het Nederlandse drugsbeleid aanhoren. Dat zal van een heel ander filosofisch gehalte zijn dan een autonome, van religie ontdane ethiek, alwaar Paul Cliteur zijn licht over laat schijnen. Om het weekend nog een beetje sportief te houden buigt men zich ook nog over de mensenrechten in China en de Olympische Spelen.
De JOVD bestaat al 59 jaar. Eerst als zelfstandige jongerenclub en sinds 2000 officieel de juniorenafdeling van de VVD. Het grootste wapenfeit van de JOVD was het ‘des Indes beraad‘. Een brainstormsessie onder leden van VVD, PvdA en D66, in het sjieke Haagse hotel, met als doel uit te vogelen hoe het de christelijke partijen buiten de regering gehouden konden worden. Dat initiatief heeft de roemruchte Paarse kabinetten van Wim Kok opgeleverd, de enige CDA-loze periode. Dat is vandaag een onhaalbaar ideaal. Voor een nieuwe ‘humanistische’ regering zou men de SP en GroenLinks nodig hebben om een meerderheid te behalen. De JOVD deed twee jaar geleden nog wel een charmante poging bruggen naar potentiële geestverwanten te slaan: Femke Halsema werd bevorderd tot ‘Liberaal van het Jaar?. Maar met de huidige VVD willen Marijnissen en Halsema geen zaken doen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Ze dachten dat ik ergens over loog.. ..toen heb ik meerdere malen gezegd dat het niet zo was.. heb ik eerst een dag in een kring gestaan met een dubbele beenbreuk en toen ben ik meerdere malen tegen een kast aan gegooid.. ik heb 14 maanden met opgekropte gevoelens gelopen.. die er naderhand uitkwamen door de criminaliteit in te gaan.. toen is het eigenlijk pas begonnen” (NOS Journaal)
Dat is althans de ronkende benaming die vandaag gekregen heeft. Belangrijk? Zeker. De Tweede Wereldoorlog was een keerpunt in de geschiedenis van ons land en veel landgenoten hebben het leven gelaten, ofwel in concentratiekampen, ofwel in de strijd. In de opbouw na de Tweede Wereldoorlog hebben velen zich ingespannen voor een rechtvaardiger samenleving. Dankzij de lessen van de Tweede Wereldoorlog. Toch?
Sinds de “war on terror” doen we ons uiterste best vooral niet teveel te zeggen over een mensenrechtenschending van formaat door een van onze bondgenoten. Natuurlijk, bijna allemaal vinden ze Guantanamo Bay “niet kunnen”. Maar dat lijkt voornamelijk voor binnenlandse consumptie. Niet voor niets bleek onze eigen minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot van mening dat er een balans gevonden moest worden tussen terrorismebestrijding en mensenrechten. Wat nou, balans? Mensenrechten horen de basis van alles te zijn, niet een van de factoren in een afweging. Blijkbaar zijn mensenrechten handelswaar, waarmee je tegenstanders om de oren slaat, maar waar je tegelijkertijd bij bondgenoten plots een noodzaak voor een balans ziet. Dat het onderscheid in de Tweede Wereldoorlog op ras werd gemaakt en nu op de vraag of je Bush naar de mond praat of niet is verder niet zo relevant. Het fundamentele recht op een fatsoenlijke behandeling, het fundamentele recht op een eerlijk proces, het is in de afgelopen jaren niet erg fundamenteel gebleken. Wat heeft de Tweede Wereldoorlog daar opgeleverd? Blijkbaar niet meer dan de gesimplificeerde herinnering dat wij de goeien waren en zij de slechten.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.