Sapjes en apekool

Fijn nieuws van de NOS, en nog eens lekker woordspelig gebracht bovendien: "groentesap groeit als kool", kopte de Nationale Omroepstichting. Om voort te varen: "Groente komt steeds vaker terecht in een glas in plaats van op een bord". De NOS schrijft zoiets niet zo maar. Dat doet ze op gezag van iemand die het weten kan: Paul van der Meer van de firma Really Good Juices. Deze ondernemer die van groentesap zijn verdienmodel heeft gemaakt, weet het wel: de mensen willen gemak. En "door de sapjes te drinken, neem je de minimaal aanbevolen dosis tot je". Iemand anders naar een mening vragen vond de NOS kennelijk niet zo nodig. Jammer, want de heer Van der Meer kletst - vermoedelijk met eurotekens in de ogen - uit zijn nek. Wie een glas groentesap drinkt, krijgt geen groente binnen, maar een groente-extract. Een deel van de waardevolle stoffen uit de groente, maar ook een heel groot deel niet. Wat erbij inschiet, zijn onder meer de vezels--en laten die nou juist een heel belangrijke reden zijn voor die dagelijks aanbevolen dosis.

Door: Foto: Richy! (cc)
Foto: *USB* (cc)

Een bal op TV | Slot

COLUMN - Mijn wekelijkse impressie over wat ik op de televisie zag, zal niet meer verschijnen. De reden is simpel: ik heb er geen lol in. Dat heeft met een paar dingen te maken.

TV-programma’s geven een scheef beeld van de Nederlandse politiek. Programma’s worden gemaakt door journalisten, maar ze hebben voor de TV een technisch ingewikkelde klus. Even een verhaal doorbellen of mailen naar de krant is simpel: het thuisfront doet de rest. Maar een programma maken is veel ingewikkelder. Dat gaat ten koste van de inhoudelijke investering.

Wat is politiek nieuws?

Journalisten hebben een simpele opvatting van nieuws: als er ergens rotzooi is. Politiek conflict: “Hmm.” Bloedende koppen: “We komen er aan!” Mijn maatje uit de collegebanken, Hans Polak, zei het letterlijk: “Geen bloedende koppen in de Amsterdamse Raad, dus inrukken met die cameraploeg.” Nieuws moet sensatie zijn.

De TV heeft ernstige beperkingen: politiek nieuws is ongeveer gelijk aan hetgeen in en rond de Tweede Kamer gebeurt: de kaasstolp rond het Binnenhof. Ik ben verslingerd aan “De fractie”, maar politieke programmering moet informeren en inzicht verschaffen. Het politieke nieuws is vooral de benauwende omhelzing van politiek en journalistiek.

Gebeurt dat dan helemaal niet, informeren en inzicht verschaffen? Eerlijk gezegd: weinig. Wie mij las, zag dat ik vooral schreef over politieke praatprogramma’s, aan Buitenhof, aan Tegenlicht, soms Jinek of Pauw. Het zijn programma’s met redacties, die iets voorstellen en iets proberen bij te dragen aan informatie van het publiek, buiten het hijgerige theater van alle dag om.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: *USB* (cc)

Een bal op TV | Ingewikkeld simpel

COLUMN - De verkiezingen werpen hun schaduw vooruit: Charles Groenhuysen mocht de staatssecretaris der Financiën ondervragen. In Buitenhof schoof vervolgens de grote denker Zijlstra aan, de voorman van de VVD.

Grappig was hij wel, Groenhuysen: de VVD beloofde naar eenvoud te werken, maar hoeveel pagina’s telde de belastingalmanak van Elsevier eigenlijk? Het antwoord luidt: 515 pagina’s. En tien jaar geleden? 525 pagina’s. ‘Dat schiet niet echt op, heer staatssecretaris.’ Of het zo bedoeld was weet ik niet, maar ik rolde van de bank van het lachen.

De vraag waarom het ging, stelde hij ook nog: waarom lukt het niet om de ingewikkeldheid terug te dringen? Het antwoord kwam natuurlijk niet. Laten we het belastingstelsel aanpakken, want als we niks doen wordt het zeker niet simpeler. Ik kan het niet ontkennen.

In Buitenhof mocht de heer Zijlstra zijn wereldbeeld aan ons voorhouden. De Grieken moesten zich aan hun afspraken houden en niet zeuren. Kijk naar de lege winkelstraten en de waanzinnige werkloosheid in Griekenland en verbaas je. Het is toch niet vreemd dat de Grieken bedanken voor dit harde klimaat?

Oekraïne is net zo’n failed state als Griekenland. Op het Maidanplein in Kiev betoonden de Europese liberalen steun aan de opstandelingen. Die opstand komt de VVD veel beter uit, want die zet Poetin en zijn kleptocraten onder druk. Misschien moeten de liberalen ook eens de consequentheid opbrengen, die ze zo graag aan links willen opleggen. Oekraïne kon wel eens veel duurder worden dan Griekenland.

Foto: Zarko Drincic (cc)

De dolgedraaide nieuwsmachine en triviale onzin

OPINIE - Sinds gisterenavond mag ik me officieel televisiemaker noemen: Man bijt hond gebruikte een fragment van de video die ik zondag hier plaatste.

Ik was de afgelopen twee dagen in Parijs, waar ik gisteren een vergadering had over de oprichting van een Europees netwerk voor theoretische fonologie, waar we een kleine Franse subsidie voor hebben gekregen. Dat netwerk gaat de taalwetenschap en daarmee de Westerse beschaving ingrijpend veranderen, let maar eens op. Dat gaat de geschiedenisboeken wel halen, maar de pers niet.

In plaats daarvan wilden tientallen redactie mij ineens spreken over mijn ‘onderzoek’, of zelfs mijn ‘onderzoeksresultaat’ over de harde en de zachte g. Als ik zei dat ik pas maandagavond weer in het land was (ja mensen, ik ben weer in het land), dreigden sommigen dat het dan ‘geen nieuws’ meer was.

Alsof het dat in de afgelopen vijfhonderd jaar ooit is geweest.

In het filmpje trek ik alleen in mijn eigen woorden mijn conclusie neer uit de bestaande literatuur voor zover ik die ken – ik ben geen historisch taalkundige. Er is letterlijk niets nieuws gebeurd behalve dat ik afgelopen vrijdag door het Beatrixpark liep en het zulk mooi weer was en ik bedacht dat ik gebruik kon maken van het fijne winterlicht om een filmpje op te nemen. (Je bent professioneel televisiemaker of je bent het niet.)

Foto: *USB* (cc)

Een bal op TV | Over nieuws en Grieken

COLUMN - De aanslag op het journaal was een mooi commentaar op onze nieuwsvoorziening.

De direct betrokkenen waren nuchter in hun reactie op de “gewapende man”, die toch vooral een verward joch met een speelgoedwapen was. De autoriteiten bleven geschokt, maar de doorsnee zapper had al uren gezien dat het niet ernstig was en dat er vooral psychische hulpverlening nodig was.

Het gebazel en de geschoktheid van de autoriteiten kreeg door de stompzinnige vergelijkingen met Parijs iets zeer verontrustends: losgekoppelde marionetten of zoiets. Ze hadden leiding gegeven aan hun crisisteams en waren dus(?) niet in de gelegenheid de slepende verslaglegging te volgen. De gemiddelde kijker zag een potsierlijk incidentje en een probleem voor de beveiligers, maar toch echt geen “aanslag op de vrijheid” of een reprise van Parijs.

Maar tot de orde van de dag overgaan, dat doen we niet. De volgende dag waren ze bij Jinek nog niet uitgepraat, de onvermijdelijke praathoofden van Peter R. de Vries, Jan Mulder, de betrokken journalisten en hun bazen. Ik weet dan niet meer wat “nieuws” is. En waarom Peter R. niet eens te horen krijgt dat hij zijn modale nuchterheid ook wel eens door een ander kan laten uitventen. Jinek vertelde elders in een interview dat ze zo trots was op de variatie van haar gasten! Ik zie dan Charles Laughton, als politieman in de film Casablanca: “Round up the usual suspects!”

Wat is nieuws? Kijken naar de werkelijkheid, proberen te duiden hoe die zich ontwikkelt en die analyses aanbieden voor openbaar en machtsvrij debat. Sargasso had een stuk over de verbinding tussen de nieuwe Griekse machthebbers en de Russen. En vooral met de dubieuze politicoloog Doegin, die adviseur schijn te zijn van Poetin. Dat is nieuws.

Drie Amerikaanse moslims vermoord

Deah Barakat, zijn vrouw Yusor Abu-Salha, and haar zus Razan Abu-Salha zijn gisteren in Chapel Hill (North-Carolina) om het leven gebracht door een 46-jarige man, Craig Stephen Hicks, die zichzelf naderhand aangaf op het lokale politiebureau.

De drie slachtoffers waren studenten aan de universiteit van North Carolina, en leefden in een appartementencomplex in de buurt van de universiteit.

Opmerkelijke aan de zaak is dat de Amerikaanse media deze vooralsnog volledig lijken te negeren.

Jon Stewart houdt op met Daily Show

Zo maakte hij gisteravond bekend.

Samen met het aansluitende half uurtje dat werd gevuld door The Colbert Report, was dit zo’n beetje het enige televisienieuws worth watching in mijn tijd in de VS.

Het zal nu niet veel anders zijn.

Maar ook te gast bij andermans show kon hij scherp uit de hoek komen. Hieronder een classic uit 2004, waar hij de talking heads van CNN’s Crossfire te grazen neemt:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende