Geen bal op tv | The Voice of Holland

Afgelopen vrijdag vermaakte ik mij kostelijk met The Voice of Holland. Maar toen kwam daar ene Julia van den Toorn auditie doen. Gisteren de helft van een documentaire van Tegenlicht gezien over hoe Nestlé water uit waterbronnen in flesjes doet en ze verkoopt aan mensen die datzelfde water praktisch gratis uit de kraan hadden kunnen drinken. Een vrij bizarre situatie, waar ik het graag even over gehad had (mocht u er behoefte aan hebben: morgen kunt u er in Pakhuis de Zwijger over napraten), als ik niet iets veel belangrijkers had te bespreken: The Voice of Holland. Ik had wel ooit een glimp gezien van dit wereldvermaarde John-de-Mol-vehikeltje, maar nooit veel meer dan dat. De jury bestond destijds uit Marco Borsato, Angela Groothuizen (u kent ‘r wellicht nog van The Howling Hurricanes), Nick Schilder en Simon Keizer (beiden bekend van de NS-reclame met die sympathieke conducteur). 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Op zoek naar een nieuw koningslied

, door

Collega Jona Lendering suggereerde hier dat hij mensen kende die het Koningslied wisten te waarderen. Doordat er op de sociale media een hetze tegen het koningslied ontstaan was, werd deze mensen onschuldig vertier ontnomen. Het verontrustte Jona dat een kleine groep twitteraars kon bepalen wat wel en wat niet deugde. De dictatuur van de mondige minderheid.

Sneu voor de vrienden van Jona, maar mijns inziens heeft de mondige minderheid niets meer dan z’n plicht gedaan. Het zijn John Ewbank, Marco Borsato, Paul de Leeuw, Daphne Dekkers, Guus Meeuwis, Ali B. en iedereen die zijn of haar medewerking aan dit gedrocht heeft verleend, die hun verantwoordelijkheid hebben ontlopen. Ware ik Willem-Alexander geweest, ik had mijn kroon geweigerd. Van een volk dat mij hiermee denkt te eren, wil ik geen koning zijn.

Er moet nu een nieuw lied gezocht worden. Een lied waarin iedereen zich kan vinden, een lied dat meebrulbaar is, dat niks betekent en dat alles zegt. Ik stel ‘Ik hou van u’ voor, van het Belgische Noordkaap, een onschuldig walsje met een even eenvoudige als hartverwarmende tekst. Mochten deze woorden tegelijkertijd uit zestien miljoen keeltjes klinken, dan komt het wellicht allemaal nog goed.

U kunt uw suggesties hieronder doen. Of mailen naar de Rijksvoorlichtingsdienst.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marco, de miljoenen en de media

, door

jakhalzenJournalist/schrijver Menno Pot schreef onlangs voor de Volkskrant dit artikel over de financiële malaise van Marco Borsato. Ook schreef Menno Pot op zijn Hyves-pagina een bespiegeling over het verhaal achter de persconferentie. Sargasso plaatst met toestemming Pots bevindingen.

Ik was erbij woensdag, toen Marco Borsato zijn verhaal deed in de bovenzaal van Paradiso, tijdens een persconferentie. Officieel kwam hij alleen maar vertellen dat de Symphonica In Rosso-concerten met Diana Ross kunnen doorgaan, dat hij zelf twee shows gaat geven om de medewerkers te betalen en dat Mojo Concerts te hulp is geschoten.

Maar natuurlijk vertelde hij vooral over het failissement van The Entertainment Group, de financiële gevolgen voor hemzelf en – erg belangrijk – hoe hij het allemaal heeft ‘beleefd’. Ik moest verslag doen voor de Volkskrant, samen met economie-collega Peter de Waard.

Ik heb als journalist vrijwel alleen te maken met collega-popjournalisten uit binnen- en buitenland, en mensen van min of meer serieuze (cultuur)redacties en muziekbladen. Dat is een selectieve populatie binnen de mediawereld: over het algemeen redelijk kalm en integer volk, met een zeker gevoel voor decorum.

Heel soms (de Borsato-bijeenkomst was daar een voorbeeld van) doet zich in de periferie van de popmuziek een gebeurtenis voor waar ook andere soorten media op af komen: van RTL Boulevard, Shownieuws en de roddelpers tot DWDD en het NOS Journaal.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.