Sleeping with the Fishes
Komiek Aamer Rahman maakt enkele kritische grappen bij de dood van Bin Laden.
In Italië trok voormalig premier Matteo Renzi zijn splinterpartij Italia Viva terug uit de regeringscoalitie om zijn grootste vijand, premier Conte onder druk te zetten. Nicola Zingaretti, leider van de Democratische Partij vindt het “een daad tegen Italië. We hebben investeringen, werk en gezondheid nodig om de pandemie te bestrijden. Geen regeringscrisis." En als het dan nog zou gaan om het vinden van de nodige financiën voor die investeringen....Maar daar ging het helemaal niet om. Renzi wil de regering laten vallen omdat hij het niet eens is met de besteding van de ruim tweehonderd miljard euro die beschikbaar is via het Europese Herstelfonds, ondanks dat suggesties van zijn kant deze week zijn overgenomen. Renzi verwijt de regering niet snel genoeg te handelen met het indienen van plannen voor de inzet van het herstelfondsgeld. Waanzin van een verliezer Matteo Renzi (foto: European Parliament CC) mist elk begrip voor de realiteit waarin het land zich bevindt, schrijft Il Manifesto. Het linkse dagblad schrijft over 'de waanzin van een verslagen leider'. Renzi heeft Conte na de breuk met Salvini's Lega weer in het zadel geholpen, maar verbrak vervolgens de banden met zijn Democratische Partij door een eigen partij op te richten. Zijn Italia Viva staat in de polls op nog geen 3 procent. En omdat ook de andere regeringspartijen op verlies staan zullen er op korte termijn wel geen nieuwe verkiezingen komen. Wat er wel gaat gebeuren is hoogst onduidelijk. Inmiddels heeft Matteo Renzi het ook bij het Italiaanse publiek verbruid blijkt uit een peiling waarin 73% van de respondenten meent dat hij vooral uit eigen belang de regering heeft laten vallen. Hij lijkt te gokken op een nieuwe regeringsformatie zonder de huidige premier Conte waarin hijzelf een grotere rol zou kunnen spelen. Dat beeld van een man die ondanks alles volhoudt het beter te kunnen zal de reputatie van de Italiaanse politiek in de rest van Europa ook geen goed doen. Premier Conte wil vooralsnog van geen wijken weten. Hij heeft het ontslag van zijn regering nog niet ingediend en aangekondigd dat hij de kwestie in het parlement wil bespreken, wellicht in de hoop bij enkele onafhankelijken steun te vinden om zijn regering zonder veel wijzigingen te handhaven. Schrödinger kat De Italiaanse politiek is altijd licht chaotisch geweest vergeleken met landen als Duitsland en Zweden, schrijft Valentina Saini in EUObserver. Ze citeert een anonieme commentator die de regering van Conte vergelijkt met Schrödinger's kat. Je zult nooit weten of hij dood is of levend. 'En voor Renzi is een Conte-regering die noch levend noch dood is, het beste.' Volgens Reuters is Renzi zelfs bereid weer deel te nemen aan een nieuwe regering-Conte. Over de voorwaarden die hij daaraan verbindt heeft hij zich nog niet uitgelaten. Waarschijnlijk eist hij meer regeringsposten; en verder, gezien zijn eerdere kritiek, ook het afzien van een technocratische aanpak van de herstelfondsgelden en de aanvrage van een lening bij het Europese Stabiliteitsfonds ESM. Dat laatste is dan weer moeilijk te verteren voor de Vijfsterrenbeweging, nog steeds de grootste regeringspartij. Maffiaproces De Italiaanse Justitie is deze week begonnen aan een megaproces tegen een ander soort 'Schrödinger kat', het maffianetwerk 'Ndrangheta in het diepe zuiden van Calabrië. Er zijn maar liefst 355 verdachten, allemaal leden van de familie Mancuso, een van de honderden criminele families in de regio. Zij staan met z’n allen terecht voor onder andere drugshandel, witwassen, afpersing en wapenhandel. Het is voor het eerst in ruim dertig jaar dat er in Italië zo’n megamaffiaproces plaatsvindt. Rechter Nicola Gratteri werkt al dertig jaar aan de bestrijding van de maffia en staat daarvoor al die tijd onder politiebewaking. 'A dead man walking', volgens mafiosi. Giovani Falcone en Paolo Borsselino, de rechters in een vorig megaproces tegen de maffia op Sicilië zijn in 1992 beide omgebracht. Gratteri is dus op zijn hoede. "Ik ga geen 10 meter zonder mijn gepantserde auto. Ik ben al meer dan 20 jaar niet in een restaurant geweest en ga al meer dan 30 jaar niet meer naar de bioscoop. Ik ben altijd in een besloten omgeving. Ik eet op kantoor. Mijn huis is in wezen een bunker. Ik heb een goed team van lijfwachten. "
Komiek Aamer Rahman maakt enkele kritische grappen bij de dood van Bin Laden.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
ELDERS - Italië verweert zich tegen de maffia, de corruptie en de belastingontduiking.
Zuid-Italiaanse bisdommen weren de maffia bij Goede Week processies, bericht het Katholiek Nieuwsblad. Vorig jaar juli was er een incident in Oppido Mamertina in Calabrië toen een processie afweek van de gebruikelijke route en langs het huis van een maffiabaas trok. De processiegangers lieten daar het Mariabeeld een buiging maken voor Peppe Mazzagatti, leider van de beruchte N’drangheta. Het incident werd opgevat als een provocatie van Paus Franciscus die zich fel afzet tegen alle vormen van corruptie. “Zoals een dood dier stinkt, zo stinkt ook de corruptie, zo stinkt ook een gecorrumpeerde samenleving, en zo stinkt ook een christen die zich inlaat met corruptie”, zo verklaarde hij onlangs ging toen hij in Napels op bezoek was in de beruchte Scampia-wijk. “Zorg ervoor dat het laatste woord niet het kwaad is. Het moet ‘hoop’ zijn”, zei de kerkvader in deze door de Camorra beheerste wijk waar zelfs de politie soms niet durft te komen.
Gezien de reputatie van Franciscus is het opmerkelijk dat een gezamenlijk aanpak van belastingontduiking door het Vaticaan en de Italiaanse staat kennelijk nog veel moeite heeft gekost. “Na maanden van onderhandelingen” kondigde het Vaticaan woensdag aan bereid te zijn gegevens over bedrijven en individuen met de Italiaanse belastinginspecteurs te delen. Religieuze organisaties die zaken doen met de Vaticaanse bank, officieel het “Instituut voor Religieuze Werken“, zullen voortaan ook belasting moeten gaan betalen. Vaticaans onroerend goed blijft in heel Italië gespaard voor belastingheffing. De vorige paus, Benedictus XV, had al aangekondigd dat er schoon schip gemaakt moest worden bij de bank toen het Instituut voor Religieuze Werken een broeinest bleek te zijn van witwaspraktijken en fraude. Een van de zaken die aan het licht kwam betreft de priester Scarano, medewerker van de instelling die de bezittingen van het Vaticaan beheert. Hij wordt beschuldigd van witwassen en poging tot smokkel van 20 miljoen euro.
RECENSIE - Zero zero zero, het nieuwe boek van Roberto Saviano, kent een valse start. Maar langzaam maar zeker wint dit boek over de wereldwijde handel in cocaïne aan urgentie. En niet zo’n beetje ook.
‘Leest als een thriller’, staat er op de achterflap van Zero zero zero, het nieuwe boek van Roberto Saviano. U weet wel: van Gomorra, zijn verpletterende debuut over de invloed van de Napolitaanse maffia op het dagelijkse leven in Zuid-Italië. In Zero zero zero ontleedt Saviano de wereldwijde ellende die door de handel in cocaïne wordt veroorzaakt. Het begin leest inderdaad alsof je een thriller wordt binnengesleept. Maar dan wel een thriller die weinig spannend dreigt te worden. Saviano vertelt hoe hij door een Amerikaanse politieagent wordt getipt over een informant die geluidsopnamen had gemaakt van een topoverleg tussen internationale criminelen. Een oude Italiaanse maffiabaas gaf maffiales aan de nieuwe garde, een allegaartje van Mexicanen, Latino’s, Italianen, Amerikanen en Albanezen. Het belang daarvan is groot, zoveel kun je uit de woorden van Saviano wel opmaken. Maar waarom het belang groot is, dat wordt niet echt voelbaar. De politieagent vraagt aan Saviano om erover te schrijven. Saviano aarzelt. ’s Avonds ligt hij in zijn bed te woelen. Hij besluit het te doen. Hij wil de informant spreken. Een dag later is de informant dood. Een ongeluk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
ELDERS - Kan Italië na twintig jaar eindelijk eens verlost worden van de man die buiten het land zelf door niemand serieus wordt genomen?
Berlusconi’s dagen lijken geteld. Zijn oproep om de regering Letta te laten vallen kreeg in zijn eigen partij onvoldoende steun en dus moest hij bakzeil halen in de Senaat. Of hij daar nog langer mag zitten hangt af van het oordeel van een Senaatscommissie die vandaag besluit of zijn veroordeling tot gevangenisstraf wegens belastingfraude voldoende grond is om hem zijn zetel te ontnemen.
Het feit dat nu ook zijn eigen partij het landsbelang zwaarder laat wegen dan de macht, het vermogen en de reputatie van de mediamagnaat lijkt er op de duiden dat er iets verandert in het land. Berlusconi’s laatste poging om zijn persoonlijke belangen veilig te stellen werd door zijn partijgenoten onder leiding van voormalige protegé Angelino Alfano afgeserveerd. Het was een typische poging van de man die er aan gewend was geraakt dat hij het parlement in kon zetten voor zijn private belangen. De motie van wantrouwen tegen de regering Letta, zogenaamd vanwege een BTW-verhoging, werd echter dit keer ook door zijn eigen partijgenoten doorzien als een vals voorwendsel voor machtsbehoud van één man ten koste van de zo bitter noodzakelijke maatregelen om Italië uit de crisis te helpen.
Deze week is het twintig jaar geleden dat de auto van rechter Giovanni Falcone bij Capaci op Sicilië werd opgeblazen. De antimaffiarechter, zijn vrouw rechter Francesca Morvillo en drie agenten van zijn escorte zijn op slag dood. De aanslagen op hem en die op collega en vriend Paolo Borsellino, 57 dagen later in Palermo, zijn keerpunten in de recente Italiaanse geschiedenis.
En juist vandaag werd een aanslag gepleegd bij de Vakschool Morvillo Falcone in Brindisi in Apulië, een regio geplaagd door de minst bekende van de maffia-organisaties: de sacra corona unita. Vanochtend vlak voordat de school begon, ontploften waarschijnlijk drie bommen die pal voor de ingang in een vuilcontainer zaten. Op het moment dat ik dit schrijf, wordt uitgegaan van een of twee doden – de zestienjarige Melissa Bassi is overleden en voor haar leeftijdsgenoot Ilaria Capodieci wordt gevreesd – en zes andere gewonden, allemaal leerlingen van de school.
Natuurlijk buitelen nu de politici over elkaar heen om maar vooral de mooiste, strengste en oprechtste quotes de media in te krijgen. Ze bezweren allemaal dat er hard ingegrepen moet worden in de georganiseerde criminaliteit.
Detail: ze spreken erover alsof ze daar niet zelf over gaan.
Ze beweren allemaal dat er snel duidelijkheid moet komen over daders en motief, en dat er hard gestraft moet worden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Na de tragische aanslag op een school in Brindisi wordt rekening gehouden met alle mogelijke daders, maar de nadruk lijkt te liggen op drie mogelijkheden: een algemene maffia-aanslag, een lokale maffia-aanslag of een buitenlandse, islamitisch geïnspireerde aanslag. Een overzicht.
De theorie van de algemene maffia-aanslag concentreert zich op de school, genoemd naar het echtpaar Falcone dat deze week twintig jaar geleden bij een aanslag op Sicilië om het leven kwam. De strijd tegen de georganiseerde misdaad die op vele scholen in het zuiden gevoerd wordt, is de maffia een doorn in het oog: het belemmert recrutering en het maakt mensen weerbaarder tegen bijvoorbeeld het betalen van beschermingsgeld en andere intimidaties.
Deze school won kortgeleden een antimaffiaprijs voor een fotomontage waarin centraal een foto van de vermoorde rechters Falcone en Borsellino staat. Het waren ook leerlingen van deze school, toen nog met een andere naam, die twintig jaar geleden naar het gerechtsgebouw in Brindisi trokken om hun steun te betuigen aan de rechters. De drie leden van de escorte van Falcone die omkwamen op Sicilië, kwamen uit de streek. Commentatoren uit Brindisi noemen de school een symbool van de strijd tegen de maffia.
De theorie van de lokale maffia-aanslag concentreert zich op de slachtoffers, allen afkomstig uit Mesagne, een stadje op tien kilometer afstand. Zij verzamelen zich elke dag eerder bij het hek van de school dan de leerlingen uit Brindisi zelf, omdat ze met de bus komen. De bom zou getimed zijn om wel deze studentes en niet de anderen te treffen.
Naamsbekendheid kan je leven redden als je een dissident bent en het regime waartegen je strijdt, je het liefst zou laten verdwijnen. Er zijn maar heel weinig dictators op aarde die ongevoelig zijn voor buitenlandse druk – daarom hebben we bijvoorbeeld Aung San Suu Kyi nog. En daarom houden regimes – en hun neefjes, criminele organisaties – niet van openbaarheid.
Ik wilde vandaag eigenlijk schrijven over een priester in een dorpje aan de Tyrrheense Zee – geen jonge vent met een aangename schurkenkop en een boeiende persoonlijkheid, zoals Roberto Saviano die sinds het verschijnen van zijn boek Gomorra onder permanente bewaking staat. Nee, het is een saaie dorpspastoor – iemand die nooit de Olof Palme-prijs gaat winnen.
Ik wilde over hem schrijven, juist om hem naamsbekendheid te geven, maar ik ben geen Saviano. Ik ben een heel klein bloggertje in een vreemde en soms angstaanjagende wereld en er zal niemand zijn die het voor mij opneemt als er ineens een varkenskop aan mijn deur hangt met een stukje stof in zijn bek. Dat gebeurde met de priester. Vertaald in het Nederlands betekent dat, dat hij zijn mond dicht moet houden.
De priester is een moediger mens dan ik. Veel moediger. Het is niet de eerste keer dat hij is bedreigd vanwege zijn aandacht voor de georganiseerde criminaliteit. Maar hij gaat do0r, hij preekt elke zondag tegen de maffia die zijn dorp in een ijzeren greep houdt en hij organiseert bijeenkomsten. Kennelijk heeft het effect want anders werd hij niet bedreigd. Ik ga hier zijn naam niet noemen, hoewel ik dat gewoon wel zou moeten doen. Ik wil heel erg graag dat zijn verhaal bekend wordt, maar dan wel graag zonder dat ik daaraan gekoppeld kan worden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Als ik één waarschuwing zou mogen geven aan de premier van Groot-Brittannië, en zeker niet alléén aan hem, dan werd het deze: Maffia’s ontstaan waar de staat afwezig is. En maffia’s kunnen blijven bestaan als de staat het vertrouwen van de inwoners in haar macht en effectiviteit niet terugwint.
“In mijn wijk zie ik van alles, zoals drugs, dealers enzovoort, maar ik ben er niet bang van. Wij zijn eraan gewend, er zijn mensen die de camorra haten maar ik niet. Ik denk juist vaak dat we zonder de camorra hier niet konden leven want ze beschermen iedereen, ook al is het niet goed dat iedereen ‘pizzo’ betaalt, maar wie betaalt, is veilig.”
Aan het woord is Antonio, een dertienjarige scholier uit Miano in de buurt van Napels, in een opstel uit 2008, maar het had ook een jongen uit Sicilië kunnen zijn, of Calabrië, of Apulië. Het beschrijft heel direct hoe een maffia (in Italië wordt nooit van “de” maffia gesproken, maar van le mafie – de maffia’s) greep krijgt en houdt op een gebied.
Voor Antonio en zijn vriendjes is er geen staat. En, laat ik eerlijk zijn, voor mij is die er ook nauwelijks. Ik heb geen drugsdealers voor mijn deur en ik betaal geen pizzo (beschermingsgeld), maar denk maar niet dat het zin heeft om bij bijvoorbeeld zware geluidsoverlast de politie of carabinieri te bellen. Je moet maar hopen dat iemand “met invloed” belt als het nodig is, of dat zo’n machtige persoon zelf ingrijpt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.