Volentekriebels | Het verkeerslicht van de toekomst

Zoals ik al eens betoogde is Tokkie Tor niet in de Donald Duck terechtgekomen omdat hij van die spannende avonturen beleeft. Waarschijnlijk heeft hij het te danken aan het feit dat zijn naam allitereert. Omdat ik ook een eigen strip in de Donald Duck ambieer, heet Johnny Volente vanaf nu Klaas Knooihuizen. Dat gezegd hebbende was ik afgelopen zaterdag in Amersfoort. Amersfoort is het Almelo van de provincie Utrecht. Eén stoplicht springt op rood, een ander weer op groen, ook in Amersfoort is altijd wat te doen. De voetgangerslichten in Amersfoort zijn overigens een stuk boeiender dan die in Almelo. In plaats van standaardmannetjes staan er meisjes op. Toen ik het rode meisje zag was ik zo benieuwd hoe ze er in het groen uit zou zien dat ik pardoes niet door rood liep. Het viel vies tegen. Ze was wat aan de dikke kant, had een soort negatieve bochel in haar rug en een veel te grote neus. Wikipedia leert dat het meisje Sofie heet en dat ze sinds 2000 in het straatbeeld van Amersfoort te vinden is. Haar te grote neus blijkt een kuif te zijn - dat was daar rond de millenniumwisseling natuurlijk nog hartstikke hip.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.