De grote loterijen van Nederland hebben jaarlijks een omzet van bijna 2 miljard euro. Ongeveer de helft daarvan wordt uitgekeerd aan de deelnemers, meer dan 400 miljoen komt in de vorm van belastingen en afdracht van de Staatsloterij in de staatskas terecht. In de afgelopen vijftien jaar is de omzet van de loterijen verdubbeld. "205 miljoen aan prijzen in 2012 bij de Postcodeloterij!" De Postcodeloterij neemt alvast een voorschotje op haar succes van komend jaar. Best apart, want de bedragen die loterijen aan prijzen uitgeven, zijn afhankelijk van de inleg van de deelnemers. De 205 miljoen is dan ook gebaseerd op een schatting. Vorig jaar hadden ze 200 miljoen geschat en daar zijn ze ruim bovenuit gekomen. "Dus we kunnen wel veilig met 205 miljoen adverteren," zegt een woordvoerder. Het uiteindelijke bedrag dat uitgekeerd wordt ligt nog niet vast. De 205 miljoen wordt trouwens sowieso lang niet geheel in geld uitgekeerd, ongeveer 40 miljoen keert de Postcodeloterij uit via cadeaus als auto's en stedentrips. Hoe zit het eigenlijk met de inleg en de prijzen van onze grote loterijen?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Waarom één persoon belasten met zo’n megabedrag als je er tien gelukkig kunt maken? Dat is niet alleen veel beter voor de winnaars, ook voor de Staatsloterij zelf. Die kan dan adverteren met een tien keer zo grote kans op levenslange rijkdom”. (NRC)
Herbert Blankesteijn vindt dat de Staatsloterij moet stoppen met de zijn ogen ‘exhibitionistische beloningen’. Gisteren was er een Record Jackpot te winnen van 27,5 miljoen euro. Dat is echter veels te veel volgens Blankesteijn, een mens kan makkelijk toe met één tiende zo rekent hij voor.
Ondertussen is de Record Jackpot gevallen op één vijfde lot. Ergens in Nederland zit nu iemand ontzettend te balen dat ie niet eventjes iets meer heeft betaald voor een volledig lot en 27,5 miljoen in plaats van 5,5 miljoen euro zou hebben gewonnen. Want in tegenstelling tot wat Blankesteijn beweert geeft een dergelijk exhibitionistisch bedrag juist wat meer armslag voor het opzetten van interessante activiteiten waar je je als new born millionaire mee kan bezig houden: het opzetten van een innovatief bedrijf, een unieke stichting of een instelling voor het algemeen nut. Een cradle to cradle garnalenkwekerij, een Watchdog Institute voor privacy en burgerrechten, een linkse GeenStijl, We Gaan Iets Nieuws DoenTM. Onze kenniseconomie schreeuwt om gedurfde investeringen. Niets is erger dan suffe miljonairs met een villa en droomauto die verder niks te doen hebben.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.